Wat gaat de tijd snel. Het is alweer 100 dagen dat ik in Japan ben! Tijd om even terug te blikken op de afgelopen maanden. 100 dagen geleden ging ik naar Japan met de kennis van de eerste 10 bladzijden van een Hoe&Wat Japanse taal boekje. Een nieuwe taal leren is niet heel makkelijk, maar na 100 dagen kan ik een aardige gesprekje volgen en spreken! Elke dag leer ik zelf Japans in de klas en krijg ik nog 7 keer per week privéles. Ik heb het idee dat ik steeds beter word, wat mij doorzettingsvermogen geeft.
Inmiddels ben ik in mijn derde gastfamilie. Het is niet dat ik een probleemkind ben, maar meer dat het gewoon een mismatch is geweest met de eerste familie. Het is natuurlijk niet makkelijk om twee vreemdelingen te matchen. Ik kijk er dus niet op terug als mislukking. Bij Tanaka-san heb ik even goed kunnen bijkomen. Nu ben ik in het derde gezin en ik heb het zo ontzettend naar mijn zin dat ik eigenlijk niet weg wil. Maar ze hebben al een permanent gezin geregeld voor de rest van het jaar dus ik denk niet dat ik veel inspraak heb. Ik heb nu verschillende soorten families en levensstijlen kunnen zien en dat ik denk dat het goede leermomenten zijn. Ik heb ook het gevoel dat ik mij sterker voel dan in het begin van mijn uitwisseling. Ik ben zekerder van mezelf en ik wil niet opgeven!
School is nog steeds leuk! Ja, school is perfect! Ik kan niet beter wensen. Ik kan mij eigenlijk niet zoveel herinneren van de eerste weken, alles ging zo snel en alles was zo nieuw. Nu heb ik het gevoel dat ik al jaren op deze school zit! Ik voel mij thuis op school en iedereen is heel aardig! Ik kan nu eindelijk namen (met de gezichten erbij, ook handig) onthouden! En ik heb ook al aantal meiden waar ik mee lunch of die wel keer wat willen doen!
Als ik nu terug denk aan de eerste keer dat ik vroeg of ik mee mocht doen met tennis denk ik af en toe wel, wat een idiote actie was dat! Ik sprak 10 woorden Japans en het waren alleen jongens! Nu ben ik 100% member van de club en verwachten ze dat ik net als hun elke dag train. Het is nog steeds heel gezellig en vooral omdat ik nu ook wat Japans spreek kan ik ook meepraten. Ook al is niet iedereen altijd even aardig, tegen mij spelen is namelijk misschien een beetje saai soms, ik laat me niet kennen en blijf gewoon door gaan!
De laatste tijd heb ik ook ontzettend veel lol met Erika, uit Denemarken. Wij zijn echt juut en juul samen. We delen alles en er is geen dag zonder bericht van Erika hoeveel leuke jongens er wel niet in de trein zijn! Ze is net een zusje voor mij, misschien ook omdat we natuurlijk dezelfde dingen meemaken en heel veel steun aan elkaar hebben als het minder gaat! We hebben ook al besloten dat we elkaar opzoeken in Denemarken/Nederland!
Ik denk dat meeste van jullie zich ook wel afvragen of ik geen heimwee heb. Ik heb totaal geen heimwee naar huis. Ik mis jullie niet! 😛 Nee, grapje, natuurlijk mis ik jullie wel, maar eigenlijk heb ik nauwelijks tijd om jullie te missen! Tot nu toe heb ik twee momenten gehad waar ik echt even moest slikken en écht eventjes heel graag naar huis wilde. Maar het is ook niet niets, zo ver van huis! Gelukkig heb ik het nu hartstikke naar mijn zin en voel ik mij niet meer gestrest. Nog wel heel moe, maar ik denk dat ik dat blijf de rest van het jaar. Elke dag kost zoveel energie! Ik kan niet beschrijven hoe moe ik soms ben. Maar daarvoor heb ik een oplossing gevonden! Nouja.. oplossing, het is meer een soort noodoplossing om niet in te storten na school. Het 6e uur op school is namelijk echt het moeilijkste uur van de dag, ik kan nauwelijks mijn ogen open houden en ik weet niet wat het is, maar ik val gewoon in slaap. Gelukkig hebben de leraren wel beetje begrip voor mij dus dat is mooi meegenomen.
Wat kan ik verder nog vertellen, de tijd vliegt hier ontzettend snel, het is alweer juli en ik heb nog een ruime 8 maanden over! Maar ik ga daar nog even niet aan denken! Ik leef hier niet verder dan een week vooruit, wat ik in Nederland ook eens zou moeten proberen!
Iedereen nog steeds bedankt voor alle leuke reacties! Vind het erg leuk om ze te lezen! 😀
Wat een bewondering heb ik voor jou. Een uitwisseling is iets wat ik altijd heb gewild maar stiekem niet durf. Wat geweldig lijkt dat me in Japan. Superknap dat je vrienden hebt gemaakt en de Japanse taal leert.