Surprise met Inês en Kanji

14 augustus
2012

Inês, een AFSer uit Portugal die inmiddels terug naar Portgual is, kwam deze terug naar Sapporo. Een weekje, om haar vriendje te verrassen! Ze had vanaf toen ze terug was constant gewerkt om het geld bij elkaar te krijgen en kwam dus terug. Ze had het alleen aan mij verteld en ik aan Kanji want dat mocht. Ze wist niet zo goed hoe ze haar vriendje, wat een vriend is van Kanji, moest verrassen, daarom hebben Kanji en ik geholpen.

Eerst hebben Inês, ik en Kanji geoefend in het parkje. We zaten met zijn drieen op bankje toen er ineens een man met dochtertje naar ons toe kwam. Hij vroeg waar we vandaan kwamen dus Inês zegt, Portugal, ik zeg Nederland en wat zegt Kanji… Mongolië! Ik en Inês keken hem aan alsof hij gek was geworden. Die man bleef praten tegen ons en nadat hij weg was barstte we in lachen uit.

We gingen elkaar ontmoeten bij een hotel. Haar vriendje, Koshiro, kwam van kamp en de bus zou vlakbij het hotel stoppen. Kanji had met Koshiro afgesproken om even te praten. Toen hij er was hebben ik en Ines ons verstopt bij een personeelsuitgang achter een parkje. Wij hadden dus zicht op hun maar hun niet op ons. Kanji vertelde aan Koshiro dat Inês laatste tijd heel druk was, en daarom was Koshiro een beetje pissed. Kanji vertelde dat hij van mij had gehoord dat Inês laatste tijd heel vaak uit was geweest en met andere jongens aan de haal was gegaan. Koshiro was echt heel erg verschrikt en Kanji bleef toen alsof het echt zo was. Als sign dat we mochten komen deed Kanji zijn petje af. Kanji zei dat Koshiro het haar zelf maar moest vragen als hij het wilde weten en op dat moment stond Inês achter hem.

Het was echt een geweldig moment, zijn gezicht was echt priceless. Hij geloofde niet eens dat ze het echt was en kon 10 minuten lang geen woord uitbrengen!

Beetje bijgekomen moesten Kanji en ik alweer weg omdat we bij stipt 9 uur thuis moeten zijn.

Ik zou Inês nog zien in die week maar we kregen onmogelijk contact dus we hebben elkaar uiteindelijk niet gezien. Gelukkig heb ik nog wel veel contact met haar via de mail dus dat is mooi!

Ik had nog 1 week vakantie, terwijl ik dacht twee, maar was toch 1, ik heb deze week vooral doorgebracht in mijn bed. Kanji had kamp, en vrienden waren druk. Ik had deze week ook hele erge heimwee en zat echt in een dip. Deze familie is heel erg druk met werk waardoor ze bijna nooit thuis zijn waardoor ik mij heel alleen voel. Gelukkig begint school wel weer snel, ook al ben ik wel nerveus omdat Rachael er nu niet meer is.

Dit bericht is geplaatst in Sapporo. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *