Helaas hebben Nederlanders in het buitenland geen vrij tijdens koningsdag. Gelukkig wordt deze belangrijke dag niet onder stoelen en banken geschoven en heeft de Nederlandse Kanto Kring een Oranjefeest georganiseerd voor Nederlanders in Japan. Dit feest werd gehouden op 22 april en samen met twee klasgenoten uit Rotterdam hebben we ons opgegeven. Het feest was niet exclusief voor mensen met een Nederlandse nationaliteit maar ook voor mensen met een connectie. Het feest begon rond 18.30u en was afgelopen rond een uur of 22.00u. De dresscode was oranje tintje. Ik had natuurlijk mijn oranje jurkje meegenomen, wetend dat ik de jurk slechts 1 a 2 keer zal dragen.
Het feest werd gehouden in Oakwood Premier Midtown in Tokyo, Roppongi. Na ons hebben afgetekend kregen we een lootje voor de prijzentrekking van gesponsorde cadeautjes van o.a. KLM, Heineken, DE etc.
Bij binnenkomst viel de gemiddelde lengte meteen op, ja we hebben hier te maken met echte Nederlandse mannen en vrouwen. We kregen meteen een wijntje in onze handen gedrukt. Ik en mijn klasgenootjes keken eerst even de kat uit de boom omdat wij de enige studenten waren. Maar al gauw dacht ik, ik ga gewoon lekker kletsen en vraag wat iedereen hier doet in Japan. Ik moet er wel bijzeggen dat dit ook de ideale plek was om te netwerken voor een eventuele stage die ik vanaf 1 september moet lopen. Ik had dus gelukkig mijn business cards meegenomen. Ben je een sportief business kaartjes spaarder? Dan is Japan het walhalla.
Het eten was ook voortreffelijk. Er waren meerdere soorten Nederlandse kaas, asperges en zelfs… hutspot! Oké, als je langer in het buitenland verblijft ga je zeker weten het eten van thuis meer waarderen. Maar ik moet eerlijk zijn, ik heb geen hutspot op omdat ik gewoon echt geen fan van hutspot. Ondertussen heb ik met verschillende mensen gepraat uit het bedrijfsleven. De meeste mannen hadden vrij hoge functies binnen internationale (Nederlandse) bedrijven of waren actief op het gebied van diplomatieke zaken. Ondertussen werd mijn wijnglas vaak ongemerkt bijgevuld door de lieftallige Japanse ober die het geweldig vond om tussen grote Nederlandse blonde mannen en vrouwen te lopen.
Voor de loting gaven een aantal mensen een speech waaronder de vice-ambassadeur. Voor de loting moest natuurlijk wel het Wilhelmus worden gezongen, waarvan iedereen alleen het eerste refrein kon. Maar iedereen had al aardig wat alcohol op dus eigenlijk ging het best smooth.
Tijd voor de loting. Mijn lucky number? 19! Er waren dus verschillende prijzen waaronder de hoofdprijs een return ticket naar Nederland. Als je hier natuurlijk al meerdere jaren woont is het geen slechte prijs. Ik was minder geïnteresseerd.
Helaas was 19 niet mijn lucky number. We hebben wel ontzettend gelachen.
Om 22.30u waren de meeste mensen nog steeds aanwezig en werden we wel vriendelijke verzocht om zo snel mogelijk Oakwood te verlaten om ergens anders verder te feest te vieren. Gelukkig waren we al in Roppongi, een van de grootste uitgaanswijken in Tokyo. Mijn ouderejaars, sempai, van Rotterdam was ook aanwezig en wilde ons meenemen naar Motown.
Motown was echt een verschrikkelijke drukke bar met veel buitenlandse (Europese en Amerikaanse) mensen en Japanners die graag Engels wilde praten. Het was wel super gezellig maar de muziek was echt slecht. Uiteindelijk zijn we met een klein groepje doorgegaan naar andere uitgaansgelegenheden. De groep bestond inmiddels uit Nederlanders, Japanners en twee verdwaalde Turken.
Als vrouw zijnde is uitgaan in Tokyo een voordeel ten opzichte van Nederland. Als vrouw kun je vaak gratis een uitgaansgelegenheid betreden waar mannen al gauw 2000 of 3000 yen moeten betalen. Daarnaast krijg je gratis drankcoupons en mag je onbeperkt gebruik maken van de VIP bars waar mannen nog eens extra voor moeten betalen. Heel bijzonder…
Een ander feit is dat de treinen hier maar tot 0.00u s`nachts rijden en dat de volgende trein pas om 5.00u s`ochtends gaat. Je moet je dus van te voren mentaal voorbereiden dat elke keer wanneer je uitgaat je moet doorgaan tot de zon weer opkomt. Maar hey, ik ben jong dus ik kan dat.
