In Sapporo

30 maart
2012

Okaa-san (mother in Japanese) had a day off and took me and Miyu to discover Sapporo. She asks me all time where I want to go since she knows Sapporo as well as I do, not though. After we brought Yuna to kindergarden we went to a shopping center and from there with a taxi to Sapporo center. Sapporo center is extremely busy parking is very expensive, therefore we went by taxi. I had to select the taxi driver and one with a “good face”. The taxi driver was very friendly and Okaa-san asked which places in Sapporo are nice and beautiful. De taxi driver said he wanted to show us the nicest place in Sapporo. He drove us from the city to the mountains just outside Sapporo. From there you could see all over Sapporo. It was really VERY beautiful as you can see on the pictures.

From there we went to an apparently well known river where we saw Koi fish. They were really big but not very good visible on the pictures.

The end point was Sapporo Eki (Sapporo main station) where we went for window shopping. Another AFS student told me that it was very nice there so I asked Okaa-san if we could go there.

Sapporo Eki is huge. I estimate it is seven levels of stores and restaurants, really great!

The shops here a so cute. Okaa-san also showed me the cheaper stores where I can go after school for shopping. I have to travel via Sapporo Eki to school. I can’t wait to go shopping after school 😀

Okaa-san bought me a very nice hair clip with bows on both sides!

Than we had a very nice lunch. A sort of huge toast with honey, whipped cream, ice, chocolate and strawberries. In Japanese restaurants you often have a sort of display where they show sealed examples of the food they sell. That’s nice when you have to select. What you see is what you get!

I felt like a foreigner in Sapporo station. I did not see any other foreigner. People looked and stared at me and even pointed to me. I didn’t feel comfortable but Okaa-san explained that they think I am an actrice and that they are jalousie about my face hair and eyes, everything. I think they will stare even more when I am in my school uniform. I will already prepare myself for that moment. 😛

At the end of the afternoon I tried my RABO world bankcard since it didn’t work at my round trip in Japan in 2010. And yes, it didn’t work again! Then we went to the post office where it did work either. So I will get a Japanese bank account by Wednesday.

We also went to see the swimming lessons of Miyu and Yuna. Not many children in Japan learn to swim, although Japan is surrounded by water. Okaa-san thinks it is very important and because Yuna and Miyu have too much energy they become tired and sleepy :P!

At the sport center I saw Tiiger and Simba (my cats in Holland) on an advertisement display.

In the evening we watched a movie. Okaa-san likes (American) movies. But it was rather creepy, a thriller. I do not like thrillers that much since I often get unpleasant dreams about it. And that appeared to have happened as Okaa-san asked me why I was talking yelling late at night. I didn’t notice it but Okaa-san thought I was maybe ill 😛

I thought Japanese parents did not show their authority to their children but when I told Miyu had sneaked into my room to open my door such that I could better hear both children screaming (I did like I was still sleeping) Okaa-san was very angry and told them to be more quiet in the morning and Miyu promised not to do it again. I hope she keeps her promise 😛

April 1 I go to school to meet my mentor and my AFS contact to talk about if everything is going well.

Geplaatst in Sapporo @en, sightseeing | Getagged , | Een reactie plaatsen

In Sapporo

30 maart
2012

Okaa-san (moeder in Japans) had vandaag een vrije dag en nam mij en Miyu mee om Sapporo te verkennen. Ze vraagt steeds waar ik heen wil omdat zij Sapporo net zo goed kent als mij.. niet dus. Toen we Yuna wegbrachten naar de kleuterschool zijn we naar een winkelcentrum gegaan en vervolgens met een taxi het centrum van Sapporo in gegaan. Het is heel druk in het centrum en parkeren is heel duur, vandaar de taxi.
Ik moest de taxi chauffeur uitzoeken van okaa-san, alleen degene met een ‘good face’. De taxichauffeur zag er heel vriendelijk uit. Okaa-san vroeg welke plaatsen in Sapporo goed en mooi zijn. De chaffeur zei dat hij ons de mooiste plek in Sapporo wilde laten zien. We zijn toen helemaal soort van de bergen ingereden, maar nog wel waar huizen waren. Vanaf daar hadden we helemaal overzicht over Sapporo. Het was echt super mooi, zoals je op de foto’s kan zien.
Daarna zijn we nog naar een (blijkbaar bekende) ‘rivier’/slootachtig gegaan waar koi karpers zwemmen! Echt heel groot, op de foto niet zo goed zichtbaar.

Ons eindpunt was Sapporo Eki (Sapporo Station) waar we gingen window-shoppen. Een andere AFSer had gezegt dat het daar heel leuk is dus ik vroeg aan okaa-san of we daar ook heen konden gaan.
Sapporo Eki is het centraal station maar echt GROOT. Ik denk wel 7 lagen met winkels en restaurants, echt geweldig! De winkels zijn hier ZO leuk, en super schattig. Okaa-san liet mij ook de goedkopere winkels zijn, waar ik na schooltijd of met okaa-san kan gaan shoppen. Ik moet namelijk elke dag via Sapporo Eki reizen om naar school te gaan. Ik kan dus niet wachten om na school tijd te gaan shoppen 😀 Ik heb ook nog een hele schattige haar klip gekregen van okaa-san met strikjes aan twee kanten! ♥
We hebben ook nog super lekker geluncht, een soort super tostie met honing, slagroom, ijs, chocola en aardbei. In Japan hebben restaurants altijd een soort etalage met het eten erin, het is een soort geplastificeerd eten, zodat je snel kan kijken wat voor soort eten ze hebben en het dus precies hetzelfde als in de etalage! Handig en grappig!

Ik voelde me wel heel erg buitenlander in het station, ik was de enige voor zover ik zag. De mensen keken en staarden echt, en gingen zelfs wijzen. Ik voelde mij dus niet helemaal op mijn gemak maar okaa-san zei steeds dat ze denken dat ik een of andere actrice ben en dat ze jaloers zijn op mijn gezicht, haar, ogen, alles. Ik denk dat ze nog meer gaan staren als ik daar in mijn school uniform loop, ik ga mezelf alvast voorbereiden 😛

Aan het eind van de middag wilde ik nog mijn bankpasje (rabo) proberen in Japan, aangezien het ook niet werkte op mijn rondreis 2010. En ja hoor, het werkte weer niet. We zijn toen naar het postkantoor gegaan waar het ook niet werkte. Ik ga woensdag dus maar een nieuwe rekening openen in Japan.

We zijn ook nog naar zwemles van Miyu en Yuna gegaan. Niet veel kinderen in Japan gaan naar zwemles, ook al is Japan omringd door water. Okaa-san zei dat ze het belangrijk vind en omdat Miyu en Yuna teveel energie hebben worden ze lekker moe en rustig :P!
Bij het sportcentrum heb ik ook Tijger en Simba (mijn katten in Nederland) gespot op een reclame bord!

In de avond hebben okaa-san en ik nog een film gekeken, okaa-san houdt van (Amerikaanse) films. Maar het was best een.. enge? Eng niet echt, maar gewoon thriller. En ik ben niet zo weg van thrillers omdat ik dan vage dromen krijg. En dat bleek dus ook toen okaa-san de volgende morgen (31.03.2012) vroeg waarom ik om 12 uur s’nachs  aan het praten/gillen was. Ik weet niet waarom, want ik heb het zelf niet gemerkt maar okaa-san dacht dat ik misschien ziek was 😛

Ik dacht trouwens dat de Japanse ouders geen gezag hadden, omdat de kinderen altijd maar doen wat ze willen maar toen ik zei dat Miyu in de morgen mijn kamer “stiekem” in was gegaan om vervolgens mijn deur open te zetten zodat ik Yuna en Miyu nog beter kon horen gillen (ik deed alsof ik sliep :P) werd okaa-san heel boos en en zei dat ze rustiger moeten doen in de ochtend, beloofde Miyu het niet meer te doen. Dus ik hoop dat ze zich aan de belofte houd 😛

1 april ga ik dus naar school om mijn mentor/school te zien en mijn LP (van AFS) komt ook langs om te kijken en praten over hoe het gaat en of ik het naar mijn zin heb etc.

Geplaatst in Dagtrip, Sapporo | Getagged , | Een reactie plaatsen

In Ainosato 2

28 maart
2012

Right now I am having lunch. This morning I woke up at 6 O’clock and went down stairs around 7 O’clock. Miyu and Yuna were both crying, I am not sure why. After breakfast Okaa-san and Yuna went to work / kindergarten. Otou-san went to work by train at 8 O’clock and Miyu went to after school. I brought Miyu to her school and she likes that very much. She said “You are really my big sister”, so sweet! At breakfast Otou-san told us that there has been an earthquake in Miyagi at 11 O’clock, that is near Sapporo. It had magnitude 6.0, pretty strong. But I haven’t noticed anything, happy me. I am glad that in Sapporo earthquakes are rare.

Today I am home alone and I love it. It’s very cozy when everyone is at home but I still can’t get used to the pace here. I am now updating my blog and trying to get the pictures thumbnails fixed. Then I am going to study Japanese and learn to write Kanji. And I think I am laying on bed for a while!

I am looking forward for school, so I can get into the daily rhythm, and since I have to travel a long time to school I can sleep in the train!

My Japanese is getting better day by day, though I am sometimes struggling with pronouncing the words. But the magic words are the most important! “Samui” (I am cold) “Daijoubu” (I’m OK), “Wakata” (I understand), “Ya mete” or “Dame” (Stop), “Nemuri-” (I’m tired) and “Arigatou” (thank you). I mostly use: Daijoubu and Wakata Okaa-san says then when I say these words fast after each other I sound like a Japanese haha!

Today we had tempura for dinner, that are kind of fried vegetables and potatoes, but without frying haha. It is very tasty and the potato tempura tastes a bit like fries! But then different.. 😛 Otou-san was home very early today, at 7 PM where he usually comes home at 11 PM or 12 PM. We hardly ever have dinner together. In Holland it is quite normal that you have dinner together. My Okaa-san said that when I am going to school I will be home at 8 or 9 PM and have dinner on my own, Cozyyyyyy!

Suddenly Yuna dropt something on the floor and then there was a shrimp on the floor, a small one. Okaa-san said “Ehhh, ebi??” (shrimp). It appeared that the shrimp escaped from the aquarium though a tiny little crack while I was home alone! He was completely dehydrated. Then when Okaa-san picked it up she started screaming and I started screaming as a reaction. Otou-san was only staring sadly because the shrimp was dead. I was only afraid because that are much more shrimps in the aquarium. The day before a crab tried to jump out of the aquarium. Okaa-san told me that two weeks ago a crab jumped out and therefore they put something on top of the aquarium, but anyway, Okaa-san is also a little bit afraid, so I am not the only one 😛

Geplaatst in Host family @en | Getagged | Een reactie plaatsen

In Ainosato 2

28 maart
2012

Op dit moment ben ik aan het lunchen. Ik was vanochtend al vanaf 6 uur wakker, en toen ik rond 7 uur naar beneden, Miyu en Yuna waren allebei aan het huilen, waarom weet ik niet haha. Na het ochtendeten gingen okaa-san en Yuna naar werk/kleuterschool. Otou-san ging rond 8 uur naar de trein voor werk en Miyu ging om 9 uur naar soort kleuter/after school. Ik was Miyu wegbrengen, wat ze heel leuk vindt. Ze zegt dan “jij bent echt mijn grote zus”, zo lief!
Bij het ontbijt zei mijn otou-san dat er een aardbeving was in Miyagi rond 11 uur, ook vlakbij Sapporo met een magnitude van 6.0, best wel sterk! Maar ik heb niks gevoeld, gelukkig. Ik ben blij dat er in Sapporo geen hevige aardbevingen zijn.

Ik ben vandaag dus lekker alleen thuis en ik vind het HEERLIJK! Het is wel gezellig als iedereen thuis is, maar ik kan nog niet wennen aan dit ritme. Ik ben nu beetje bezig met blog updaten en proberen de foto’s goed te krijgen. En ik ga zometeen nog Japans leren en Kanji schrijven, en ik denk even op bed liggen!
Ik ben wel blij als school begint, zodat ik een normaal ritme krijg, en aangezien ik lekker lang moet reizen kan ik uitslapen in de trein!

Mijn Japans wordt trouwens met de dag beter, al heb ik soms wel moeite met herrineren van woorden. Maar de magic words zijn het belangrijkst! “Samui” (Ik heb het koud) “Daijoubu” (I’m OK), “Wakata” (Ik begrijp het), “Ya mete” of “Dame” (Stop ermee), “Nemuri” (Ik ben moe) en “Arigatou” (Dankjewel). Daijoubu en Wakata gebruik ik het meest, als ik dat snel en achter elkaar zeg zegt okaa-san dat ik net op een Japanner lijk haha!

Vandaag hadden we tempura als avondeten, dat zijn soort gefrituurde groentes en aardappelen, maar dan zonder frituur haha. Het is heel lekker en de aardappel tempura leek een beetje op frietjes! Maar dan anders.. 😛 Otou-san was vandaag heel vroeg thuis, 7 uur, maar meestal 11 of 12 uur. We eten dus bijna nooit samen, wat in Nederland heel normaal is. Mijn okaa-san zei dat als ik naar school ga ik soms 8 of 9 uur pas thuis ben en ook alleen moet eten, gezelliggggg!

Op een gegeven ogenblik liet Yuna iets vallen onder de tafel was er ineens een garnaal op de vloer, een kleine. Dus okaa-san zei zo “Ehhh, ebi?? (garnaal)”. Het bleek dus dat de garnaal door een mini kiertje uit het aquarium was gekropen terwijl IK alleen thuis was. Hij was helemaal opgedroogt. Toen okaa-san het wilde oppakken begon ze ineens te gillen waardoor ik ook schrok en begon te gillen. Otou-san zat alleen maar heel verdrietig voor zich uit te staren dat de garnaal dood was, ik was alleen maar heel bang, omdat ze meer garnalen in het aquarium hebben. Eerder de dag probeerde de krab uit het andere aquarium er ook uit te springen. Mijn okaa-san zei dat twee weken geleden dat was gebeurt dus hebben ze er nu wat opgezet, maar toch :O Gelukkig vind okaa-san het ook beetje eng dus ben ik niet de enige 😛

En! Iedereen bedankt voor de lieve en leuke reacties! ♥

Geplaatst in Gastfamilie, Geen categorie | Getagged | 3 reacties

In Ainosato

27 maart
2012

Today my okaa-sa went to work and Miyu and I stayed at home. Yuna went to kindergarden en my otou-san went for work at 8 O’clock. I wake up early AGAIN, I don’t know how much longer I can stand this haha.
This morning Miyu and me went to the stores in Ainosato, in my neighborhood, to buy some candy. Miyo was lost all the time, but each time I asked “Daijoubu?” (Is it OK?/Are you OK?) she said ‘yes’ each time, but she appeared to me pretty desperate and didn’t know the way to the shopping center. Finally it took 30 minutes where it normally takes 10 minutes. Walking back home was a lot quicker. It was the shopping center that I have seen in Google maps when I was still at home, its funny to recognize it. The pictures are from my neighborhood and the shopping center. It is not big but it is funny and there is a Mac. (I have not been there yet)

As I wrote before my host family and the host family of the American boy, Tyler, are close friends and okaa-san said that we are always welcome in their home. De family name is Satou-san (they use ‘san’ for formal family names) and they have four children of 5,7,9 and 13 years old.

Because they are friends of Miyu we went to Satou-san at about 11 O’clock. Their home is really big. The living room, playing room and kitchen are Japanese style. That means sitting on the floor. They have a lot of books and toys. I thought Miyu and Yuna were noisy but they run and jump all the time. They even have a SWING in their home. A SWING?
Satou-san, the mother, is very nice! She speaks less English than my okaa-san but she is so nice! Tyler came down stairs and we played games like UNO. They like to play board games very much.

Perhaps you think its not a good idea to go around with another AFS student, but together we learn Japanese and can exchange ideas. Tyler is not going to the same school.

In the afternoon Miyu and I went back home and we had lunch. Yesterday we had bread and toast bread. It tasted very well!! Okaa-san asked me what I have on my bread in Holland. Well try to explain that you eat chocolate on your bread (Nutella/Duo Penotti), but she understood me and they sell it here too!, well in some sort of tube. They don’t know cheese or slices of meet, but we had strawberry jam. The chocolate was very nice, but it is more like chocolate mousse at home. I don’t have problems with Japanese food at all but bread is so easy to prepare.

I expect my okaa-san will teach me how to cook something, but its all Japanese and I don’t want to accidentally burn the house down.
This afternoon after I tried to update my blog photos, what failed, we went back to Satou-san’s home. It was about 15:30 and I was very tired since I woke up at 6:40 and I am not used to that. And busy playing with the children I really thought I would collapse.
Satou-san and Tyler were not at home but I was very happy when they arrived and Satou-san started Tom & Jerry. Japanese children are obsessed by the TV.
Satou-san and Tyler went to the shop and brought all kind of snacks. Bread with sausages inside, chocolate, sugar and nuts. About 17:30 my okaa-san came to pick up Miyu and me and thanked Satou-san for her warm care. In japan every one always express there appreciation for everything. I say ”arigatou, arigatou, arigatou” (thank you). I am not yet used to bow but I will get used to it soon!

In the evening okaa-san and I went to the Softbank store for my Japanese cell phone. (See picture). I already had it but we were unsure if using the email was free of charge. So instead of calling we went to the store. We were lost once again and it took a long time. By the way, everywhere I go people stare at me as if I am from another planet.
Apparently mailing is free of charge and so I can start mailing. Typing on the mobile is… pretty hard, both Japanese and English.
On our way back we stopped over at a Japanese beef restaurant. It was pretty good but okaa-san cooks better 😛
Sometimes I wonder why Japanese use English in their restaurants and stores. For example in the beef restaurant there was a sign ’24h No Smoking’. And you can have a hair cut in a hear shop !?

Tomorrow I will be home alone, but thats fine. Perhaps I can take a nap 😛 Everything goes very well! Its funny to see people digging in a pile of 2m of snow, pretty useless 😛

Geplaatst in Host family @en, Sapporo @en | Een reactie plaatsen

In Ainosato

27 maart
2012

Vandaag moest mijn okaa-san werken en waren ik en Miyu alleen thuis. Yuna ging vandaag naar de kleuterschool en mijn otou-san ging om 8 uur weg voor werk. Ik was WEER vroeg wakker, al weet ik niet hoelang ik dat nog vol hou haha.
In de ochtend gingen Miyu en ik naar de winkels om snoep te kopen, in Ainosato, mijn buurt naam. Miyu raakte alleen steeds de weg kwijt, maar als ik vroeg “Daijoubu?” (Is it OK?/Are you OK?) zei ze steeds ja, maar ik zag wel aan het wanhopige hoofdje dat ze de weg kwijt was, haha. Uiteindelijk hebben we er 30 minuten over gedaan wat volgens mij ook 10 minuten had kunnen zijn, terug ging namelijk iets vlotter. Het was trouwens het winkelcentrum wat ik ook op google maps had gezien, heel grappig dat je dingen gaat herkennen. De foto’s zijn van mijn buurt en het winkelcentrum, het is niet heel groot maar wel leuk. En er is een Mac! al ben ik er nog niet geweest 😛

Zoals ik al eerder vertelde zijn mijn familie en gastfamilie van de Amerikaanse jongen, Tyler, vrienden en okaa-san zei dat we altijd welkom zijn in hun huis. De familie heet Satou-san (san gebruiken ze voor formeel zeggen van de (familie)namen) en ze hebben 4 kinderen (5,7,9,13). Omdat het de vrienden zijn van Miyu gingen we rond 11 uur naar Satou-san toe. Het huis is heeel groot, de woonkamer/speelkamer/keuken is Japanse stijl, dus op de grond zetten. Er waren echt heel veel spullen OVERAL. Boeken, speelgoed en nog meer spullen! Ik dacht dat Miyu en Yuna druk waren maar het is NIKS bij hun familie. Ze rennen overal, springen overal vanaf en ze hebben zelfs een SCHOMMEL in huis! EEN SCHOMMEL?
Satou-san (de moeder) is wel heel lief! Ze spreekt nog minder Engels dan mijn okaa-san maar ze is wel lief! Tyler kwam ook naar beneden en daarna gingen we allemaal spelletjes doen, zoals UNO. Ze houden hier heel erg van gezelschap spelletjes.
Misschien denk je dat het niet handig is om met een andere AFSer om te gaan, maar juist door elkaar leren we Japans, en we kunnen een beetje onze gedachtes uitwisselen 😀 Hij zit trouwens ook niet op dezelfde school.

In de middag gingen Miyu en ik terug en hadden we lunch. Gisteren hadden we brood en tostiebrood gekocht, het smaakte ook nog goed! Okaa-san wilde weten wat ik in Nederland op brood eet. Probeer maar eens uit te leggen dat je chocola op je brood eet (nutella/duo penotti) maar ze begreep mij en ze hebben het hier ook! Nouja, in een soort tube. Kaas of worst kennen ze niet, dus hadden we ook nog aardbeienjam genomen. De chocoladesmeersel was wel lekker, maar het is net als chocolademouse thuis, anders dan thuis. Ik heb helemaal geen moeite met Japans eten, maar brood is natuurlijk gewoon simpel om te maken. Ik denk dat mijn okaa-san nog wel uit gaat leggen hoe je iets moet koken, maar het is allemaal in het Japans en ik wil niet het huis afbranden.
In de middag nadat ik probeerde mijn blog-foto’s te updaten (wat niet lukte) gingen we weer naar Satou-san’s huis. Het was rond half 4, en ik was echt helemaal kapot, ik was al wakker vanaf 6.40, en… dat ben ik niet zo gewend. En druk doen en spelen met kleine kinderen ben ik ook niet gewend dus ik dacht echt dat ik ging instorten. Satou-san (moeder) en Tyler waren niet thuis, maar ik was heel blij toen ze thuis kwamen en Satou-san Tom & Jerry aanzette. Japanse kinderen zijn namelijk geobsedeerd door de TV.

Satou-san en Tyler waren nog naar de winkel geweest en ze hadden allemaal hapjes meegenomen, broodjes met knakworstjes erin, chocola, suiker, noten. Rond half 6/6 uur kwam mijn okaa-san Miyu en mij ‘ophalen’ en bedankte Satou-san voor de goede zorg, dat is echt heel extreem hier, bedanken voor alles. Dus ik zit heel de tijd maar ”arigatou, arigatou, arigatou” (dankjewel). Ik ben nog niet echt gewend aan het buigen, maar dat komt nog wel!

In de avond gingen ik, okaa-san, Miyu en Yuna naar de softbank winkel, voor mijn Japanse mobiel (Klik op foto voor grotere afbeelding). Ik had hem al maar we wisten niet zeker of mailen ook geld kostte. Dus in plaats van bellen en vragen gaan ze hier naar de winkel. We waren alweer de weg kwijt dus het duurde best lang. Overal waar ik kom wordt ik trouwens heel erg aangekeken, logisch, maar echt alsof ik van een andere planeet kom.
Mailen is dus blijkbaar gratis en nu kan ik soort van mailen! Mijn Japanse mobiel is trouwens een klapmobiel en typen is… heel moeilijk, Japans maar ook Engels.
Terug naar huis gingen we eten bij een soort Japans beef-restaurant aan de weg. Het was wel lekker maar thuis (in Sapporo) is beter 😛 Iedereen zegt trouwens altijd dat Japan heel duur is, maar we hadden voor 13 euro met zijn vieren gegeten, en dan echt genoeg hebben! Ook kleding zoals shirts en jeans zijn 10/20 euro.

Soms vraag ik me ook wel eens af waarom Japanners engels gebruiken in winkels/restaurants. In het beef-restaurant was bijvoorbeeld een boordje “24h No Smoking”  (klik/zie foto) …. Je kan hier trouwens ook je haar laten knippen in een Hear Shop !

Morgen ben ik alleen thuis wat ik helemaaaal niet erg vind, want dan kan ik eindelijk een beetje bijslapen 😛 Verder gaat alles heel goed hier! Het is ook heel grappig om mensen te zien sneeuwscheppen op een berg van 2 meter, lekker zinloos 😛

Geplaatst in Gastfamilie, Sapporo | 2 reacties