Tennis club, Purikura & Foto’s

6 mei
2012

Vandaag ging ik weer naar tennis club. Ik was om 7 uur al op en had om half 8 met Fumi (de afgestuurde Yamanote) afgesproken om samen naar school te lopen, hij is heel aardig, maar hij spreekt 0% Engels dus soms is het wel lastig om te communiceren. De club traint elke dag van de week, ook op zondag en in vakanties. Vandaag regende het wel, ik wist het al van te voren maar ik wist niet zo goed of ze dan wel of niet trainen, maar wel dus.
We begonnen om 9 uur en gingen in het oude gedeelte van het schoolgebouw in de gang oefenen. Ze haalde voetbalnetten naar boven gehaald om je slag te oefenen en er werd een mini tennis baan in de gang opgezet om je volley’s te oefenen, snel reageren aan het net.
Eerst gingen we stretchen, wat ik totaal niet kan dus ik voelde me echt.. slecht.

Na het stretchen koos ik ervoor om mijn slag te oefenen. In Nederland leert de leraar wat je moet doen maar in Japan helpt iedereen elkaar, bijvoorbeeld uitleggen hoe je je techniek kan verbeteren. We hebben wel een tennisleraar, maar die komt alleen aan het begin van de les en aan het einde. Hij is wel aardig en maakt zich geloof ik heel erg zorgen over mij (omdat ik het enige meisje ben) maar hij is ook beetje.. eng, tegenover de tennis jongens. Fumi is eigenlijk meer de ‘echte’ coach. Hij is namelijk zooo goed.

Rond half 2 waren we klaar en gingen we met zijn alleen, op de grond, lunchen. Iedereen is heel erg geïnteresseerd en ze zorgen ervoor dat ik er helemaal bij hoor. De andere clubs, zoals brassband, volleybal, rugby (jongens) en voetbal zijn allemaal extreem verbaast dat ik bij de tennis club zit. Maar iedereen vind het wel stoer, al wilde ze graag dat ik bij hun club zou komen.
Rond 2 uur gingen een aantal jongens weg en ze vroegen wat ik ging doen. Ik zei toen dat ik naar Sapporo eki (centraal station Sapporo) ging om sport kleding te zoeken, dezelfde kleding als wat iedereen draagt. Ik wilde eigenlijk dat iemand mee ging, omdat ik geen zin had om hopeloos rond te dwalen op zoek naar iets wat ik waarschijnlijk niet kan vinden. Ik gaf toen een beetje de hint van “Waar zou je die kleding kunnen kopen” en toen zei Fumi sempai “Let’s go together”, dus samen met 3 mensen gingen we eerst naar Kotoni Eki lopen (wat ongeveer 35 minuten is) en uiteindelijk ben ik samen met Fumi en Takahashi (we noemen hem Donkey, omdat we alle spullen aan hem gaven leek hij net een pakezel) naar sport winkel gegaan. Het was echt ontzettend VER lopen en we waren best moe.

In de winkel (soort mini sport-warenhuis) gingen we opzoek naar Yonex, het merk wat iedereen in de tennis club draagt. Fumi en Takahashi hielpen met uitzoeken van een windjack, broek en trui! Ik gaf wel aan wat ik wel en niet mooi vond. Uiteindelijk heb ik een roze windjack gekocht, zwarte broek en blauwe trui! En ja het past bij elkaar. Nu heb ik eindelijk goede sportkleding en hoor ik er helemaal bij!
Het is trouwens niet heel raar om met jongens (in Japan) te shoppen. Japanse jongens (de meeste) doen heel veel aan uiterlijk en kleding. Het was wel grappig dat ze dingen voor mij uitzochten en helemaal de tijd voor mij namen. In Nederland ondenkbaar.

Terug naar Sapporo eki om naar huis te gaan vroeg ik of ze Purikura wilde doen. Ik vroeg het wel beetje voorzichtig omdat ik niet wist of jongens dat ook doen, maar ze waren zo enthousiast en echt mega blij.

Rond 4 uur ging ik terug naar huis, Takahashi nam dezelfde (trein)lijn naar huis, dus was wel gezellig, al zeiden we niet zoveel, mijn Japans is nog niet zo heel goed. Het wordt wel steeds beter!
Thuis was ik mijn sleutel vergeten, en er was niemand thuis. Ik ben toen uiteindelijk naar Sato-san gegaan, die altijd thuis is. Gelukkig vond ze het niet erg en zelfs leuk dat ik even langs kwam! Ze zijn zo aardig! Ik ben 45 minuten bij Sato-san gebleven en vervolgens kwam okaa-san mij ophalen.
De rest van de avond: Eten, douchen en nu even blog schrijven en slapen!

De andere dagen hebben we 1 keer binnen getraind en de rest buiten op de binnenplaats van school.
Toen het regende hadden we meer training dan tennis. Training is bijvoorbeeld een estafette door de school of stretch oefeningen etc. Ze gingen ineens ook allemaal de handstand tegen de muur doen om te kijken wie het langste het vol houdt. Echt.. alle sport jongens zijn goed in ELKE sport. Ze kunnen echt alles, soms beetje eng.
Ik heb trouwens van de week waarschijnlijk iets verkeerds gedaan waardoor beide benen ontzettend pijn doen en ik niet meer kan rennen. Het is dus soms best pijnlijk om te tennissen. Dus ik moet nu even rustig aan doen en volgende week ga ik naar het ziekenhuis om te kijken of het niks ernstigs is.

Dit bericht is geplaatst in Club, School met de tags , , , . Bookmark de permalink.

2 reacties op Tennis club, Purikura & Foto’s

  1. Giuseppe schreef:

    Als je weer naar Nederland komt, neem dan wel zo’n Purikura apparaat mee.
    Ik denk niet dat je nog zonder kan :p

  2. Gerdi schreef:

    die Purikura zien er super leuk uit! echt apart bij jou is het nu avond!
    weltrusten!

Laat een antwoord achter aan Giuseppe Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *