Shuzenji met Mizuho

10 maart
2016

Rond een uur of 9 werden ik en Mizuho wakker en hebben een broodje gekocht bij de convenience store. We gaan vandaag naar de hometown van Mizuho! Om 10 uur gingen we naar Tokyo station. Ik wilde namelijk alvast mijn volgende treinreis plannen en stoelen reserveren. Het station van Tokyo is echt een doolhof en iedereen loopt hard. Je kunt beter ook niet de weg vragen aan mensen in Tokyo. Reden 1: Ze hebben het te druk, reden 2: ze weten vaak de weg niet maar willen niet onbeleefd zijn en wijzen daarom een willekeurig richting. We besloten de trein, shinkansen, te pakken. Omdat ik mijn JR pas nog had maakte het voor mij niet uit welke we zouden pakken maar Mizuho moest een gewoon kaartje kopen. Over het algemeen zijn de shinkansen redelijk aan de prijs, maar als je een stoel zonder reservering koopt valt het nog mee. Het duurde ongeveer 1 uur en 15 minuten met de slome shinkansen, Kodoma. Gelukkig konden we zitten in de trein. Die trouwens nog best snel is. Aangekomen in Mishima namen we de trein naar Shuzenji. Het is een regio met heel veel natuur en traditionele gebouwen. Shuzenji zelf is heel klein maar wel een bijzondere stad.

Foto’s de dag voor we naar Shuzenji gingen

Vanaf Mishima hebben we de local trein genomen naar Shuzenji, deze duurde zo’n 45 minuten. Onderweg merkte je het verschil tussen de grote steden die de shinkansen aandoet en dit redelijk plattelandsgebied. Vanuit de trein konden we genieten van de rijstvelden, kleine dorpjes en de bergen. Aangekomen op het station van Shuzenji stond de moeder van Mizuho op ons te wachten in haar kleine roze auto. De ouders van Mizuho hebben al meerdere keren een uitwisselingsstudent in huis gehad, maar meestal voor 2 weken. Ze zijn dus niet helemaal onbekend met buitenlanders. Sowieso wordt de stad waar Mizuho’s ouders wonen steeds meer bezocht door toeristen omdat het veel biedt. Het is echter wat uit de richting van de meeste steden die toeristen graag bezoeken. Dus de meeste toeristen komen uit eigen land of Azië.

Aangekomen thuis kreeg ik een korte rondleiding en maakte ik kennis met het hot-dog hondje van de familie. Ik kreeg mijn eigen kamer voor 2 dagen! De gastenkamer met een bed en make-up tafeltje en genoeg ruimte voor mijn koffer. Ik had voor de komende reizen mijn kleine koffer en rugtas meegenomen. De andere kamers hadden zowel westerse indeling als Japanse indeling. De kamer van Mizuho had bijvoorbeeld tatami matten en een futon, matras voor op de grond. De woonkamer had een tussenwand die het westerse deel scheidde met het Japanse deel. Het huis moest mij denken aan het huis van Tanaka-san waar ik tijdens mijn uitwisseling twee weken heb gewoond. Het huis was erg oud en dat was te zien aan de kleuren van het huis, met name donkerbruin hout. Het huis was ook erg koud. Ik kwam natuurlijk vanuit Hokkaido waar de huizen centrale verwarming hebben. De huizen richting het Zuiden hebben deze luxe niet en moeten het doen met een hoge elektriciteit rekening of een extra dikke trui, de meeste kiezen voor optie twee. In mijn gastenkamer had ik wel een airconditioner die zowel warm als koud kon. Deze had ik in de avond wel gebruikt omdat ik niet kon slapen door de kou. Ondanks ik een dik dekbed had met een extra warm deken.
Een van de dingen waar ik erg naar uitkeek was de onsen, bronbad, van het huis! De omgeving staat onder Japanners bekend als de place-to-be voor onsen. De opa van Mizuho heeft zelf het bronwater ‘gegraven’ en heeft een leiding naar het huis gemaakt. Alle destijdse buurtbewoners hebben voor hun huizen het bronwater opgegraven. Het huis is inmiddels gerenoveerd maar het bad is nog steeds zoals het toen was. Het is best wel bijzonder om een eigen onsen te hebben in je huis. Ik had het idee dat dit bad altijd was gevuld met water, maar ze hadden dus gewone leidingen waarbij één leiding het bronwater bevat en de andere koud water. Het bronwater is zeer heet zo’n 50 graden. Je moet dus het bronwater met koud water mengen om de juiste temperatuur te krijgen. Ik was erg nieuwsgierig naar dit bad en wilde het wel heel graag proberen. Maar badderen is een avond activiteit en wij hadden nog een hele dag!

Rond een uur of 12 zijn Mizuho en ik naar de stad gelopen. Na slechts 10 minuten lopen kwamen we aan bij een traditionele Japanse brug met uitzicht op de bergen, een rivier en een bamboe bos. Het was echt adembenemend mooi. Ik moest terugdenken aan mijn reis van Japan 2010 waar ik samen met mijn tante in een ryokan, traditioneel hotel, heb geslapen met uitzicht op de bergen en een rivier met zo’n rode brug. Het bamboe bos was een klein parkje met bamboe bomen. Het was echt net een plaatje uit een reisgids. Het stadje zelf had ook traditionele Japanse gebouwen en bruggen. Het moest me denken aan Kyoto maar dan zonder miljoenen toeristen. Het stadje heet dus Shuzenji en heeft een eeuwenoude historie en is zeker een aanrader om te bezoeken als je naar Japan gaat. Het centrum heeft veel kleine toeristische winkeltjes en restaurantjes en een paar grote onsen hotels. Omdat we nog geen lunch op hadden, hebben we geluncht in de stad.

We hebben in een restaurant aan de rivier soba gegeten. Dit is een speciaal soort noedels. We specialiteit van dit gebied zijn donkere noedels, dus die bestel je dan ook maar! Op de foto’s kun je dat alleen niet zo goed zien. Ik koos voor de tempura-soba. Na de lunch zijn we in de stad gaan kijken naar souvenirs winkeltjes en hebben we een soort gebouwtje beklommen en konden we een beetje de stad van bovenaf zien. De hele stad heeft heel veel traditionele huizen en dat is een heel ander beeld dan Hokkaido en Tokyo waarbij de huizen vrij modern zijn. Het moest mij denken aan Miyajima in de Hiroshima gemeente of Kyoto. Er waren mooie traditionele bruggen en tempels. In de rivier die door Shuzenji loopt, staat een kleine publieke onsen voor voeten. Het was alleen nog vrij koud waardoor ik alleen mijn hand in de onsen heb gestoken om de temperatuur te voelen. Het viel redelijk mee! Maar dat kwam ook omdat deze buiten staat en afkoelt door de constante wind.

De grootste tempel is de Shunzenji tempel. We zijn niet binnen geweest maar de buitenkant alleen al is heel mooi. Naast de tempels kun je vaak lucky charms kopen voor verschillende evenementen zoals geboorte van je kind, nieuwe auto, start op nieuwe school/werk etc. Ik zei tegen Mizuho dat ik die dingen vroeger leuk vond om te hebben maar dat ik steeds meer het idee heb dat op een te een commerciële manier wordt gebruikt. Mizuho deelde mijn mening en dit was een van de redenen waarom Mizuho en de familie van Mizuho niet voor de Shinto religie maar Boeddhisme religie kiezen, vanwege teruggaan naar de essentie. Het is een soort het verschil tussen Katholiek en Protestant naar mijn mening. Ik vind dat veel Japanners bijgelovig zijn en nog steeds veel dingen wijten aan krachten die de mens niet bezit. Misschien als nuchtere Nederlander begrijp ik dat gewoon niet zo goed.

Bij de Shuzenji tempel kon ik ook genieten van de eerste mooie cherry blossoms, sakura van het jaar! De meeste sakura is al uitgebloeid omdat dit gebied vrij warm is. Maar zo warm was het niet bepaald, ik had het veel warmer verwacht.

Zoals ik al zei staat Shuzenji bekend om een eeuwenoude historie en dat is niet alleen te zien in de gebouwen maar ook vanwege de Kamakura Shogunaat. Een hele route in Shuzenji beschrijft de relatie tussen het Kamakura Shogunaat met de stad. . De Shogun was vroeger de hoogste macht in Japan, het was een militaire macht. De borden met historische informatie zijn in het Japans, Engels, Chinees, Koreaans én Spaans.
De Kamakura periode was van 1185 tot 1333. De periode staat bekend als de opkomst van de samurai, de krijgers en de oprichting van het feodalisme van Japan. Het feodalisme van Japan is vergelijkbaar met Europa. De Shogun eiste 50% van de opbrengst van de boeren en verkocht dit door. Dit is een van de belangrijkste inkomsten geweest van de Shogun. Mizuho vertelde mij dat er altijd een strijd is geweest tussen de Shogun en de Keizer van Japan.
Wat vele misschien niet weten, en ik tot nu toe ook niet, is dat de keizer van Japan er altijd is geweest, ook tijdens het Shogunaat. De keizer had alleen op dat moment niet zoveel te zeggen, en de relatie was niet zo smooth tussen de Shogun en de keizer. Uiteindelijk zijn de familieleden van de shogun en de keizer wel met elkaar vermengt door gedwongen huwelijken. Hierdoor zijn genen van de shogun nog steeds aanwezig in de huidige familie van de keizer. Misschien moet ik dit maar niet hardop zeggen in Japan!

Anyway, heel gezellig was de Kamakura familie niet. De ene vader vermoorde zijn kind, de ene broer vermoorde zijn andere broertje en een broertje werd opgesloten in de tempel en pleegde zelfmoord. Heel ingewikkeld allemaal. Maar je kunt in Shuzenji dus wel de ‘begraafplaats’ van deze familie bezoeken en lezen over de turbulente historie van deze periode.

In de avond had de moeder van Mizuho heerlijk gekookt. Rond 6 uur kwam de vader van Mizuho ook thuis. Hij komt oorspronkelijk uit Hokkaido dus we hadden al snel een connectie. Hij zou de volgende dag een halve dag vrij nemen om samen met mij en Mizuho naar de zee te gaan!

In de avond heb ik een bad genomen in de hot spring, onsen, van het huis. Bijna in elk Japans huis is een bad met douche ruimte aanwezig. Het is de bedoeling dat je voor het nemen van een bad jezelf eerst grondig reinigt met shampoo en zeep. Het liefst op een klein krukje zodat het water van de douche niet spettert in het bad. Na jezelf helemaal afgespoeld te hebben mag je in bad. Het bad van Mizuho heeft dus bronwater en is zeer heet, rond de 50 graden. Je moet er dus koud water bijvoegen. Dit had de moeder gedaan en ik wilde dus in bad stappen toen ik langzaam mijn voet weg voelde branden. Het was nog steeds veel te heet voor mij, rond de 45 graden. Ik heb toen redelijk wat water toegevoegd. Nog steeds heet heb ik mijn best gedaan langzaam te wennen aan het water. Uiteindelijk toen ik in het water zat, kon ik relaxen. Het was wel echt heel lekker om bij te komen van een drukke dag. Na dat ik uit het bad kwam, was ik echt tot diep van binnen opgewarmd waardoor ik geen last had van de kou in het huis.

Als gast zijnde mag je als eerst het bad in. Het bad wordt namelijk gebruikt door de hele familie. Veel mensen vinden dit vies, en daar kan ik mij ook wel wat bij voorstellen. Maar omdat iedereen zich goed reinigt is het eigenlijk niet zo vies. Het is nog steeds heel gebruikelijk om een bad te nemen in Japan. Hoewel tegenwoordig mensen ook steeds vaker een snelle douche prefereren. Hierdoor kunnen steeds minder mensen tegen een traditioneel warm bad.

Tijd voor wat foto’s!

Dit bericht is geplaatst in Dagtrip, Reizen in Japan, Vrienden met de tags , . Bookmark de permalink.

Eén reactie op Shuzenji met Mizuho

  1. Pauline schreef:

    Volgens mij weet jij inmiddels meer van de historie van Japan dan menig Japanner. Wat een leuk stadje is dit weer en mooie bloesem. Ik snap niet dat ze van die bron geen CV installatie aanleggen in huis. Lekker warm.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *