Korte samenvatting 2013-2015

20 december
2015

Het laatste bericht wat ik heb geüpload is van 24 maart 2013. In de tussentijd is er een hoop gebeurd! Tijd om even wat historie op te schrijven.

HAVO

Nadat ik terug kwam uit Japan, februari 2013, moest ik mijn HAVO diploma nog halen. De examens vonden plaats in mei 2013. Dat is exact drie maanden. Laat 2013 ook het jaar zijn waar een aantal onderwerpen van bepaalde vakken zijn veranderd, zoals geschiedenis, kunstgeschiedenis en filosofie.

De nieuwe teamleader was positief over mij en het halen van de examens. Leraren dachtenDiploma_Havo daar anders over en zeiden tegen mij dat het mij toch niet zou lukken bla bla bla.
Uiteindelijk is de vraag, heb ik HAVO gehaald?
Het antwoord is JA!

Ondanks ik na elk examen dacht dat ik het niet gehaald zou hebben, ben ik geslaagd met goede cijfers.

Na de HAVO..

Voor mijn uitwisseling wilde ik heel graag naar Hogeschool Zuyd, waar ze o.a. Japanse taal aanbieden. Maar in Japan had ik dezelfde boeken al gedaan, als Hogeschool Zuyd gedurende de opleiding. Dit was voor mij geen optie.

Na het behalen van mijn HAVO diploma wilde ik dus graag een HBO opleiding volgen in Japan. Na een beetje research van de prijzen en mogelijkheden was dit wel een beetje onmogelijk zonder beurs.

Tijdens de speech contest raakte ik ook in contact met de uitwisselingsstudenten en studenten van de Hogeschool Rotterdam. De opleiding, Trade Management gericht op Azië (TMA), sprak mij voornamelijk aan omdat een onderdeel van leerjaar drie een jaar studie/stage lopen is! Een jaar! In Japan! Verder is het een economische opleiding met vakken zoals bedrijfseconomie, marketing, recht, cross-cultural management en projectonderwijs. Ik heb mij uiteindelijk ingeschreven voor deze opleiding.

In de tussentijd heb ik afgesproken met de twee Japanse uitwisselingsstudenten die op Hogeschool Rotterdam studeren, en publiek waren tijdens de speech contest. Het was eigenlijk een afscheidsfeest maar ik en mijn broer waren ook welkom. Zij hadden iets daarvoor bij ons boerenkool en hutspot gegeten, ideetje van mijn moeder. Ik leerde heel veel TMA-ers kennen. Sommige dachten dat ik een ouderejaars was vanwege mijn Japans-niveau.

HBO: Trade Management gericht op Azië

Het is inmiddels december 2015. En dit betekent dat ik in leerjaar drie zit van TMA! De tijd is ongelofelijk hard gegaan. De eerste twee jaar van de opleiding stonden in teken van tentamens en projecten.

In jaar 1 heb ik vier projecten uitgevoerd, in verschillende groepen met verschillende mensen. Leerjaar 1 biedt 60 punten aan. Wanneer je deze punten hebt gehaald, heb je een propedeuse. Je mag hier in principe twee jaar over doen. Ik heb mijn propedeuse in 1 jaar gehaald! Dit wordt vaak gezien als prestatie. Natuurlijk had ik mijn achterhoofd wel de informatie, via ouderejaars, dat de studenten met goede cijfers uiteindelijk naar Tokyo kunnen gaan voor hun studieperiode. En niet de minste school, namelijk Sophia Universiteit. Ik ben met mijn tijdelijk gastgezin van Tokyo nog op deze school wezen kijken om informatie in te winnen over mogelijk 4 jaar studeren!

Leerjaar 2 stond in het teken van de importonderneming en stage lopen. De importonderneming was een heel leuk project. Samen met 7 medestudenten, die ik overigens niet goed kende omdat de klassen waren gehusseld, heb ik een eigen bedrijf opgezet en hebben wij een Aziatisch product verkocht op de Nederlandse markt. Onze naam? TRASIA, heel orgineel Trade Asia. Vooraf de verkoop hebben wij €1600 bij elkaar moeten krijgen (via familie en vrienden: shareholders), hebben wij een marktonderzoek gedaan, een inkoopplan geschreven en verschillende activiteiten uitgevoerd zoals het organiseren van een beurs. Ons team bestond uit 5 meiden en 3 jongens. Vanwege de meerderheid meiden is gekozen voor het prachtige product: De TRASIA Face Cleanser. Dit is een elektronisch gezichtsverzorgingsproduct met drie opzetborstels, 1. grove reiniging, 2. Milde reiniging en 3. Een massage opzetkop. Ja, je zou het niet geloven maar de we hebben een best wel goede winst gemaakt.

De rest van het jaar verliep ook vlekkeloos. Als een van de weinige heb ik alle punten van jaar 2 behaald en kon ik zonder zorgen naar jaar 3.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Willekeurige foto’s de afgelopen twee jaar

2015 stage lopen

In het laatste kwartaal moesten we stage lopen, twee maanden in totaal. Het was een meewerkstage en had niet heel veel eisen. Ik wilde graag een stage die iets met Japan te maken had maar de meeste bedrijven hadden geen interesse in een stagiaire van twee maanden. Uiteindelijk heb ik stage gelopen bij Merford. Dit is een bedrijf in Gorinchem, waar ik sinds oktober 2014 al parttime werkte. Ik ben er terecht gekomen door een open sollicitatie met de boodschap: ik wil leren en zoek uitdaging. Ik werk er nog steeds en heb al vele klusjes gedaan. Merford wilde wel meewerken aan mijn stage, hiervoor ben ik hen erg dankbaar. Vier dagen in de week heb ik voor verschillende BV’s in de holding verschillende taken uitgevoerd. Ik werd ook wel de ‘zwerfkei van Merford’ genoemd. Het was ontzettend leerzaam en een leuke ervaring. In de zomervakantie heb ik ook gewerkt en nu één dag in de week op mijn vrije dag, vrijdag.

Peercoach

Verder was ik in jaar 2 ook “peercoach”. Een Peercoach is een ouderejaars die bijles geeft over eerstejaarsvakken. Omdat ik mijn propedeuse in jaar 1 had gehaald en de meeste vakken met gemiddeld een 7,5 werd ik gevraagd om coach te worden. Ik was mentor van het eerste leerjaar en heb Japans bijles gegeven. Hiervoor kreeg ik betaald, als parttimer, vanuit de Hogeschool Rotterdam.

Jaar 3

In de tussentijd ben ik alweer drie maanden bezig. Dit is het laatste project met een groep. Wij hebben een exportmarktverkenningsplan geschreven voor Merford Cabins. We hebben dit project in één keer met het op een na hoogste cijfer behaald. Samen met mijn projectgroep hebben we uitgezocht welk land het meest geschikt is voor Merford Cabins en daarover een strategisch adviesrapport geschreven.

Japanse vriend

Degene die mijn blog hebben gevolgd of mij goed kennen weten dat ik tijdens mijn uitwisseling verkering kreeg met een Japanse jongen, Kanji. En de verkering is nog steeds aan! We hebben al drie jaar en een half jaar.

Vakantie Japan zomer 2013

In de zomer van 2013 ben ik samen met mijn ouders en broer naar Japan gegaan. Dit was een verassingscadeau voor mij omdat dit het laatste jaar zou zijn dat mijn klasgenoten nog op mijn high school zouden zitten. We hebben een rondreis gemaakt van Tokyo, Sapporo, Osaka, Nara, Kyoto en weer terug in Tokyo. Tijdens deze reis is Kanji, in het geheim van school, ook een deel van de reis meegegaan. We hebben lekker standaard culturele uitstapjes gedaan zoals het bezoeken van de SkyTree, Golden Temple, Nara Buddha en shrines en tempels in Kyoto. In Sapporo heb ik mijn klas bezocht samen met mijn ouders en broer. We werden heel erg gastvrij ontvangen door Honda-san, de uitwisseling coördinator van de school. We kregen een rondleiding en mochten heel lang op de school rondlopen en meekijken. Ik heb nog vriendinnen opgezocht. Verder hebben we ook in Sapporo mijn gastouders ontmoet. We gingen overnachten en barbecueën met bekenden van mijn gastgezin in Otaru aan zee, waar ik tijdens mijn uitwisseling ook een paar keer ben geweest.
De tijd vloog en we hebben veel gezien en gedaan in drie weken tijd.

All You Need Is Love 2013

Na deze vakantie zou ik niet weten wanneer ik Kanji weer zou zien. Maar na de zomerperiode komt de winterperiode. En bij de winterperiode hoort Kerst. En bij kerst hoort All you need is love. Rond oktober/november zei ik voor de grap tegen mij vader dat hij een brief moest schrijven. Niet wetende dat mijn vader dit in het diepste geheim ook werkelijk zou doen. Hij had de brief rond november geschreven, maar met weinig hoop omdat het pas zo laat was. Toen mijn vader vroeg aan mij en mijn moeder rond 15 december of we naar een kerstshow wilde. Ik zei meteen “Oh! All you need is love?!”. Daarop antwoorde mijn vader ja. Maar hij zei dat hij niet verwacht dat Kanji zou komen omdat hij pas zo laat had geschreven. Hij zei dat het wel leuk was om een keer een TV show mee te maken waarop ik instemde.

22 december was de uitzending van de show. Kanji had mij een paar dagen ervoor laten weten dat hij wedstrijden zou hebben en slecht bereikbaar zou zijn, daar later meer over. Toen we even moesten oefenen met klappen startte de show. Dr. Love Robert ten Brink liep naar het publiek en vroeg of er ook ‘moeders hadden geschreven’. Een aantal staken hun hand op en vervolgens maakte Robert een praatje. Toen liep hij richting ons en vroeg hij aan mijn moeder of zij had ook geschreven. Daarop antwoordde ze: “Nee. Hij!” en wees naar mijn vader. Vervolgens hield mijn vader zijn verhaal over mij en Kanji en vervolgens kreeg ik ook nog wat vragen. Waarop Robert zei: ‘Hij komt kerst met jou vieren!’. Waarop ik antwoordde: “Is hij hier??” en Robert zei: ‘Natuurlijk! Ga snel naar hem toe’. En daar kwam Kanji uit de grote deuren gelopen met zijn armen wijd open om mij een knuf en kus te geven. Het ging allemaal zo snel. Uiteindelijk wisten mijn vader en broer dat hij zou komen. Mijn moeder niet, bang dat ze haar mond voorbij zou praten of anders zou gaan gedragen. Vervolgens ging ik met Kanji achter de schermen waar ik op werd gevangen door het All you need is love team en alle families die nog moesten. Kanji was eerder naar Amsterdam gehaald vanwege de show en moest zijn telefoon inleveren om niets te verraden. Dit was de reden waarom ik wel IETS door had, maar het eigenlijk niet kon geloven omdat ik hem de zomer nog had gezien en ik mij niet kan herinneren dat ze ook mensen uit Japan ooit hebben laten overkomen. Om eerlijk te zijn hebben wij de show nog NOOIT gezien, maar dat terzijde.

Kanji bleef 2 weken in Nederland en we hebben van alles gedaan! We zijn naar Amsterdam, Kinderdijk, de stad Gorinchem en de Efteling geweest. In de Efteling werden we zelfs herkend door een aantal mensen die All you need is love hadden gekeken. We hebben oliebollen gebakken, haring gegeten, zijn uiteten geweest, hebben familie/vrienden bezocht en lekker relaxed gedaan.

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Kerst 2014

De opvolgende ontmoeting heeft even geduurd. Ik ging met Kerst 2014 naar Kanji en zijn familie toe in Hakodate. Eerst hebben we een paar dagen in Tokyo rondgebanjerd, o.a. in Tokyo Disney Sea en hebben we de uitwisselingsstudenten opgezocht die een jaar op Hogeschool Rotterdam hebben gestudeerd, zoals Hana en Mizuho. In die periode was Ous ook in Tokyo voor zijn stage, hij is de vriend van Hana. Hij heeft dezelfde bouw als Kanji, dus als ik Kanji heel erg miste en Ous een knuffel gaf met mijn ogen dicht leek het net of ik Kanji een knuffel gaf.

Ik ben samen met Kanji naar Sapporo gevlogen. We hebben geshopt en vrienden bezocht. Ik heb nog een nachtje bij mijn gastfamilie geslapen. Het was heel gezellig! We hebben nog steeds zo nu en dan contact. Het zijn hele open en vriendelijke mensen. Verder hebben we een kerstmarkt bezocht hebben lekker gegeten en zijn met de trein naar Hakodate gegaan.

In Hakodate wachtte zijn ouders en tante mij op. Ze waren heel blij om ons te zien.  Sinds mijn vlucht vanuit Italië had ik al erg last van mijn ribben. Toen ik op 31 december in de ochtend hard nieste en ik een hele harde knak hoorde. Ik schrok eerst, en vervolgens kwam de pijn. De pijn was zo hevig dat ik niet overeind kon zitten en lastig kon ademhalen. De vader van Kanji is brandweerman en heeft ook EHBO. Hij dacht dat het een klaplong was. Omdat het 31 december was betekende dat bijna alle ziekenhuizen dicht waren. Omdat ik zo in paniek was, de pijn zo hevig was en omdat het ook een beetje tactisch was, werd besloten dat ik met de ambulance naar het ziekenhuis werd gebracht. De moeder van Kanji, de vader en Kanji gingen mee. Ik kreeg een longfoto, mijn hart werd nagekeken en wat niet. Uiteindelijk bleek het dat ik een scheurtje in mijn rib had. Nou weet ik ook weer hoe dat voelt…

Het hele ziekenhuis was vol met oude en jonge mensen die last hadden van de griep. Alle verzekeringspapieren en dingen regelen duurden heel lang. Terug in huis werd de Oud en Nieuw voorbereiding hervat. De tantes en oom van Kanji zouden komen en door mij moesten ze nog een hoop inhalen. Gelukkig vonden ze het niet erg en was iedereen erg lief voor mij. Ik heb uiteindelijk nog een korset moeten dragen en heb de hele middag geslapen. In het begin van de avond kwam de familie over. We hebben lekker gegeten en TV gekeken. Soms (te) hard gelachen. Zo ook toen de oom van Kanji redelijk aangeschoten was en Kanji’s fonetische Nederlands taalboek ging voorlezen, waaronder het liedje “Er is er een jarig”, waarvan hij de melodie niet kende. Het was zo hilarisch dat ik ontzettend moest lachen, maar tegelijkertijd zat ik ook te huilen van de pijn door mijn rib. Toen ben ik weer even op bed gaan liggen om de pijn te laten zakken… Oud en nieuw heb ik nog wel kunnen vieren. In Japan doen ze niet aan vuurwerk maar hebben ze wel taart! Verder eten ze toshikoshi-soba. Dit zijn lange noedels met de gedachte dat ze met de lange noedels van het ene jaar naar het volgende jaar gaan.

De rest van mijn verblijf in Hakodate was ook erg leuk. We hebben geshopt, zijn uiteten geweest, hebben spellen gespeeld en… zijn gaan wakvissen! Dat was zo ontzettend leuk! En koud.

Uitwisseling universiteit en stage lopen in Japan

In het begin van 2016 ga ik half jaar studeren op een Japanse universiteit en een half jaar stagelopen in Japan. Zoals ik al eerder heb geschreven werd het behalen van hoge cijfers beloond met een plaats op een hoog aangeschreven universiteit in Japan. Nu moet ik wel zeggen dat alle universiteiten die bij onze school zijn aangesloten niet de minste zijn. Maar er zijn wel een paar scholen die toch net wat bekender zijn. Meiji_logo2
Ik had altijd de intentie om naar Sophia University te gaan. Maar mijn Japans lerares vertelde mij over een mogelijke beurs bij
Meiji University. Meiji University is een zeer bekende hoog aangeschreven universiteit in Tokyo. De universiteit krijgt de meeste aanmeldingen per jaar en heeft een aantal zeer goede sportclubs.

In jaar 3 wordt altijd een oktobermeting gehouden. Deze meting kijkt of je je P hebt gehaald en min 50 punten van jaar 2. Omdat ik alles had gehaald was dit voor mij niet zo spannend. Uiteindelijk heb ik mijn voorkeur gegeven aan Meiji University. En… Ik mag er naar toe! Samen met drie medestudenten gaan wij vanaf april 2016 daar studeren. Ik kijk er ontzettend naar uit om weer (bijna) een jaar naar Japan te gaan. Dit keer is het natuurlijk wel anders omdat ik in een dormitory / appartement verblijf en zelf zal moeten zorgen voor eten, wassen en schoonmaken. Ik kijk er wel heel erg naar uit en ik denk dat ik veel zal leren. Omdat mijn Japans niveau in Nederland een beetje is gestagneerd kijk ik er ontzettend naar uit om mijn Japans te verbeteren. Kanji woont in Yokohama, dus met een uurtje met de trein kan ik hem ook regelmatig zien!

Voor de stageperiode heb ik nog geen bedrijf. Wel ben ik mij aan het oriënteren op mogelijke bedrijven. Ik vind het echt een uitdaging en kijk er ontzettend naar uit. Mijn mantelpakje is bijna in de pocket, nu mijn Maserati nog!

Dit bericht is geplaatst in Meiji Universiteit, Nederland, Rotterdam Business School, Trade Management gericht op Azië, VIBE Beurs met de tags , , , , , . Bookmark de permalink.

2 reacties op Korte samenvatting 2013-2015

  1. Pauline schreef:

    Hoi Michelle, wat leuk deze update. We gaan je weer volgen hoor, wat ben je toch een super ondernemende jonge vrouw. Hopelijk zien we elkaar nog even voor je vertrekt. Alvast heel veel plezier met de voorbereidingen.

    • Michelle schreef:

      Hallo Pauline! Dankjewel, ik ga mijn best doen om alles weer bij te houden! Voordat ik ga zullen we zeker even afspreken. Groetjes Michelle

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *