School Reis Dag 4: Tokyo Disneyland!

8 november
2012

Vandaag vroeg op want we gaan naar.. TOKYO DISNEYLAND! Eigenlijk had je een keuze om de stad (Tokyo downtown) in te gaan met je groepje of Disney. Al de meiden uit mijn klas wilde naar de stad maar omdat ik daar 2 jaar geleden al geweest ben en niet zoveel met mijn groepje heb wilde ik liever naar Disney met een andere klas, en omdat ik uitwisseling student ben en ‘niet de kans heb om vaak naar Tokyo te gaan’ mocht ik naar Disney.

Na rustig opstaan gingen we ontbijten. Het was een buffet en je kon dus zelf pakken en eten wat je wilde! Het was allemaal heel chic en netjes, dat zou je totaal niet verwachten op een school reis.

Ik dacht in eerste instantie dat ik met A kumi naar Disney ging, maar er is ook nog een verschil tussen Disney Land en Sea. Ik had Land gekozen dus was ingedeeld bij H kumi, waar ook de nieuwe uitwisseling student in zit. De nieuwe uitwisseling student is een beetje social awkward en ALS ze praat dan houd ze haar kop niet meer.
Gelukkig waren we met grote groep en ik kan natuurlijk makkelijk communiceren nu ik goed Japans spreek.

We liepen naar Disney toe wat ongeveer 5 minuten lopen was. Het is al helemaal in kerst stijl en het is dus heel gezellig! Het was al heel druk maar er waren niet heel veel scholen. Ik denk dat er ongeveer 4 scholen in Disney waren. Je zou denken in een wereldstad dat niemand naar je kijkt omdat je buitenlander bent.. Maar in Disney werd ik misschien nog wel meer bekeken dan in Sapporo. Mensen wezen zelfs naar mij! Of riepen かわいい (kawaii, schattig). Ik voel me juist totaal geen buitenlander meer en als ze dan naar mij kijken of naar mij wijzen denk ik echt van huh?

Het wachten voor de poort ging best snel en we waren al snel binnen. We besloten toen met zijn allen Minnie Mouse oren te kopen. Ik had al snel leuk contact met Erika uit de groep. Dat is een Japanner ja. In Japan zijn best veel meiden met de naam Erika, ze denken dat het een Japanse naam is.

We gingen daarna naar Splash Mountain. We moesten echt ENORM lang wachten maar het was wel gezellig. Ik kende deze meiden trouwens niet maar ik kon al snel met ze over van alles en nog wat praten.

Na 50 minuten wachten konden we dan eindelijk de attractie in. Ik dacht dat het heel snel over zou zijn maar het was heel grappig en zelfs beetje eng. We waren wel beetje nat geworden, maar gelukkig niet zoveel als de jongens van onze school die we zagen. Die waren helemaal verzopen!
Ik zat naast Erika en vanaf dat moment waren we echt helemaal best-friends.

We zijn daarna naar Space mountain gegaan tot ik achterkwam dat ik mijn toegangskaartje kwijt was geraakt. Dat was opzich niet zo’n ramp, maar we konden die kaart ook gebruiken voor een Fast Pass. We zijn toen naar informatie balie gegaan waar ik uitlegde dat ik mijn kaartje was kwijt geraakt en ze waren allemaal heel vriendelijk en ik kreeg na wat invullen snel een nieuw kaartje. Ik moest ook mijn adres opschrijven toen de baliemedewerkster opmerkte dat ik in Sapporo op school zat. Ze dacht dat ik hier was geboren omdat ze mijn Japans zo goed vond.

Ondanks Kyoto, Nara en Tokyo echt totaal verschillen van Sapporo heb ik niet heel erg het idee dat ik in een andere regio zit omdat ze natuurlijk nog steeds Japans zijn en spreken. Mensen in Kyoto, Nara en Tokyo zijn daarentegen wel helemaal verbaast als je zegt dat je uit Sapporo komt.

Na mijn kaartjesgedoe konden we de Fast Pass gebruiken. Je moet dan de barcode scannen en dan kun je na ongeveer anderhalf uur snel door lopen en ondertussen andere dingen doen. We zijn toen gaan lunchen. Ik had een Mickey Pizza en patatjes.

Ondertussen konden we rustig terug lopen naar Space Mountain en zo doorlopen. Je had de gezichten van mensen in de rij moeten zien. Deze high school students die zo maar konden doorlopen. Ik zat met Erika helemaal voorin en we hebben gegild.. HEEL hard! Het is natuurlijk helemaal donker en je weet niet waar je naar toe gaat. Het was wel heel grappig en ik heb echt gelachen. Daarna konden Erika en ik bijna niet meer lopen van het lachen.

We zijn daarna een hele poos gaan lopen en kwamen langs de dagparade die net van start was gegaan. Die hebben we helemaal uitgekeken en foto’s gemaakt. En zijn daarna naar een Nightmare Before Christmas attractie gegaan. Het leek een beetje op de Kinder Carnaval van de Efteling en was best saai.


We hebben ook nog een boot attractie gedaan van Pirates of the Carribean en ronddraaiende theekopjes. Dat was uiteindelijk wat we alleen hebben gedaan qua attracties. Ik en Erika hebben uiteindelijk alle attracties naast elkaar gezeten en heel veel gelachen!

Daarna hebben we omiyage (souvenir) gekocht. Ik heb hele leuke cadeautjes en koekje gekocht en wat dingetjes voor mij en Kanji. Ik ben uiteindelijk verder met alleen Erika gegaan omdat we die andere meiden een beetje zat waren, ze liepen steeds ergens heen en dan moesten we weer helemaal naar de andere kant lopen.
Ik kan met Erika echt lachen en we hebben heel veel lol gemaakt.

We hebben met zijn allen afgesproken bij een restaurant waar we avond gegeten hebben. Ik had een hamburger met als broodje de hand van Mickey! Erika had soort soup curry met een gekookt ei met eigeel van Mickey’s gezicht!

Daarna nog paar dingetjes gekocht en naar winkeltjes gekeken. We zijn daarna gaan wachten voor de avondparade. We hadden super geluk omdat we op een verhoging stonden en de mensen die daar stonden te wachten weg gingen en wij dus aan het begin stonden. We hadden super uitzicht op de parade en ik heb hele hoop mooie foto’s gemaakt! Na de parade hebben we met alle meiden van Yamanote afgesproken bij de kerstboom en zijn daarna terug naar het hotel gelopen. Daar stonden de twee meiden uit mijn klas op mij te wachten en ik was daar 30 minuten voor de avondklok (9 uur) maar ze waren helemaal gestrest dat ik ‘er nu pás was’, ik had echt zo iets van chill man. Ik heb me daarna gemeld bij mijn klassenleraar. Die zaten trouwens allemaal aan een tafel bij de ingang van de deur. Die andere twee meiden waar ik ook op de kamer mee slaap waren er nog niet en het bleek als je als GROEPJE te laat was je straf kreeg. Nou, daar heb ik ze even heel snel van afgeholpen want omdat die meiden te laat zijn ga ik niet eerder mijn bed uit. Die andere meiden waren dus helemaal gestrest omdat ze er 10 voor nog niet waren.

Ze kwamen uiteindelijk 5 voor 9 aan en we waren ‘safe’. Daarna kregen we uitleg over dat we onze omiyage konden opsturen in een verhuisdoos! Nee ik maak geen grapje! Een verhuisdoos!! En nog veel mensen deden dat nog ook. Ik was echt, flabbergasted.

Ik ben daarna lekker gaan douchen en gaan slapen. Ik was echt meer dan kapot. En echt helemaal.. helemaal kapot! Mijn voeten deden zeer en ik ben super snel in slaap gevallen. We moesten namelijk volgende dag om 6 uur al op.

Geplaatst in School trip | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

School Trip Dag 3: Nara, Tokyo

7 november
2012

Vandaag moesten we nog eerder opstaan omdat we naar Nara gingen. We werden weer gewekt door de wekker in ryokan, dit keer door Micky-san! En ik heb het opgenomen. Maar die van gisteren was nog luider en erger. Het ontbijt was simpel maar wel lekker, op die soort schaaltjes met vuur kon je eigen ei met spek maken!
Ik heb ook even een eigen spiegel gemaakt door mijn iPhone in de rijstpapierenwand te zetten.

We moesten ook onze koffers klaarmaken omdat die meteen naar Tokyo werden gestuurd. We gingen in de bus naar Nara toe! Hier ben ik ook al geweest maar dit keer geen regen! We hebben ook meer gezien van het park en ook uitleg gekregen.

Als eerst gingen we naar Touda-ji Temple (Eastern Great Temple) de grootste houten gebouw in de wereld. En ook de grootste bronzen Buddha. Het is daarmee ook een soort centrum voor Boeddhisme. Het is heel groot en mooi maar we gingen alweer snel door naar de volgende plaats.

De volgende plaats was Nara Park, bekend om de hertjes! Heel.. veel.. hertjes! Ook hier weer een schoolfoto genomen, met hertjes!
Daarom deze album dedicated to Shika! (deer/hert in Japanese)

We hebben heel lang rondgelopen in het park en het was best vermoeiend maar wel leuk. In de middag gingen we met zijn allen Udon eten, hele dikke noedels, en weer een obentou lunchbox. We hadden nog half uur om omiyage te kopen en om de hertjes te voeren. Een paar jongens deden de koekjes in hun mond en gaven het zo aan de hertjes! Heel erg gelachen. Er werd ook 1 jongen aangevallen door een hert! Maar dat was zijn eigen schuld.
Ook was er een soort militaire high school voor jongens op school reis. Ik vond hun uniform zo gaaf dat ik er een foto van maakte! Ik had nog nooit zo’n uniform gezien en vond echt gaaf!!

In de bus gingen we terug naar Kyoto waar we de Shinkansen (bullet train) naar Tokyo namen. Het duurde allemaal een eeuwigheid voordat de leraren tevreden waren over hoe we opgesteld stonden. Toen de trein uiteindelijk kwam ging het allemaal snel. HEEL snel! Ja, deze trein gaat op zijn hardst 240–300 km/h. Ik was heel moe en was in slaap gevallen. Blijkbaar, wat niet vaak voorkomt, kon je de Mount Fuji zien maar omdat ik in slaap was gevallen kon ik geen foto nemen. Ook dat meisje naast mij dacht niet even van, goh laat ik Michelle even wakker maken, maar goed.

In Tokyo aangekomen namen we de bus, door Tokyo, naar een restaurant waar we avond gingen eten. Het was een internationaal restaurant met een buffet! Het uitzicht vanuit bus was echt geweldig! Allemaal lichtjes. Ik wilde heel graag foto’s maken maar daar kwam niet van.

In restaurant aangekomen hadden we PRACHTIG uitzicht op de skyline van Tokyo! Ik kon dus uiteindelijk TOCH mooie foto’s maken vanaf het balkon van het restaurant.

Maar eerst hebben we heel veel gegeten. En patat! Ze hadden dikke vette patat! En ik heb echt gigantisch van genoten! Ook andere lekkere dingen gegeten. Vervolgens foto’s gemaakt met iedereen. Het is trouwens in Japan al rond 5/6 uur pik donker waardoor het echt prachtig is! We noemen het in Japan キラキラ (kira-kira, wat betekent dat het schittert, het is meer een soort geluid nabootsing)


We gingen vervolgens naar ons hotel heel dicht bij Disneyland. Het was echt een super deluxe mooi hotel en ik was echt verbaasd dat we daar heen gingen. Het hotel heet Sun Route Plaza Chiba. We hebben buiten nog vuurwerk van Disney kunnen zien.

Ik sliep met twee meiden uit mijn klas op de kamer. Maar 1 meisje mag mij niet omdat ze mij volgens mij als bedreiging ziet. Het andere meisje is haar beste vriendin maar die doet wel aardig tegen me al behandeld ze mij soms echt als een kind als we ergens naar toe gaan. Toen ik ging douchen gingen ze naar andere kamers maar daar werden ze al snel weggestuurd door leraar. Ik heb uiteindelijk nog met Kanji zitten sms’en omdat nou ja, ik niet veel te vertellen had. En snel gaan slapen want de volgende dag gaan we naar…. DISNEY!

Geplaatst in School trip | Getagged , , , , | Een reactie plaatsen

School trip day 2: Kyoto

6 november
2012

Today I woke up at 5 am because someone had ‘a good idea’ to set the alarm one and a half hour early and repeating it every 3 minutes. That person was the last one that came out of bed. I am not a morning person and I did not found it cool. At 6:30 we were also woken by the speakers of the ryokan. It lasted 4 minutes and it was loud and we were really like, seriously??? But it was funny.

Rapidly changing cloth and having breakfast, again in our own rooms. It was a Japanese breakfast of rice, miso soup and fish and salad. Since I’m in my new family I eat bread every morning and I had to get used to such a heavy breakfast.

Today we went with the bus again where we had a different Guido-san (travel guide) who was telling us about Kyoto.
First we went to Ginkaku-ji (Silver Pavilion Temple). The temple was built in 1470 and the intention was to covere it with silver but by the Onin oorlog the construction stopped and never resumed. The (zen) gardens however seem just like silver. It was very nice but we had to move soon to the next place! This is the Japanese way of visiting places. Bus, quick look, souvenir and Hoppa in the bus again.

The next stop was Nijo Castle. I was there before during my journey in 2010. Again we took a class photo and had an explanation of Guido-san. It is a very traditional building with beautiful golden interior walls and famous (Japanese) paintings. We were not allowed to make pictures inside so can not show it. The floors are very special indeed. The so called nightingale floors are named that way because when you walk it seems like you hear a bird chirping. This was to quickly identify intruders. Even if a cat walks on it, you can hear it!
The gardens, which I had seen before were still very beautiful!

In a hotel in Kyoto, together in a conference hall we had an Obentou. This is a Japanese lunch box with rice, fish, meat, vegetables etc. The food itself is okay, but I’m not fond of it because things are not very fresh anymore.

The next stop was Ryouan-ji (Temple of the Peaceful Dragon), a Zen temple. I visited already before in 2010. It is very .. peaceful and beautiful. There is also a rock garden with a beautiful view of a lake with lots of lilies.
After lunch we went to Kinkaku-ji (Golden Pavilion Temple) which is one of the most famous temples of Japan. The entire temple is covered with gold leaf which makes it totally shine in the sun, which we luckily had enough! When I was here back in 2010 but we had rain. So I able to make a lot of beautiful pictures!

I had lost my group and went further with other girls when suddenly someone asked if they could make a picture, me together with a friend! I think these people were from Singapore or somewere close. They found it great to have a picture with high school girls in uniform. Again I bought omiyage and we went back to the bus back to the ryokan.

When I got off the bus I saw a maiko-san (Geisha but different) walking by with her (boyfriend, husband) and I was so excited that I asked if I could take a picture with them, luckily they would! After taking the photo the woman of the ryokan said they were not real, but I had something like, WHO CARES! I TOOK A PHOTO WITH A LOOK A LIKE MAIKO-SAN!

We had plenty of time for ourselves and since we behaved well (apparently) we were granted to leave the ryokan to go to supermarket or anywhere else. I agreed to go out with some class mates but apparently you had to go with your own group, and everyone wanted to leave fast but you had to register your name somewere and all difficult stuff and nobody wanted help me and I could not go along. Then fifteen minutes later the girls from class A were gone already and the girls from class F were not willing to explain to me how to register so I ended up alone in the room waited until everyone returned. I also asked teacher but he said I had to go with my own group but everyone was gone. At that moment I felt lonely and cried because I really felt left out of the group.

Since then I’m not much in the classroom with my own class mates anymore. I go along well with the boys, but the girls see me as a real threat, and some girls are so social awkward that you cannot talk with them. I dont know if it’s because I was with Rachael in beginning , or that they are always like that, but I was really pissed. I can go along very well with the girls from other classes and I have lunch there more often than my own classroom because I just do not feel welcome. When everyone was back, I have not said a word and then some girls suddenly started asking if something was wrong with me. I explained that just sit in a room alone waiting is not really cozy.

For dinner we had rice, soup, tempura! And meat, it was not very special but nice. Next we all went showering and sleeping. This time everyone was exhausted, gosh … everyone slept early. I also asked that girl to switch her alarm off or else .. Before we went sleeping I’ve played UNO with everyone what it was nice and I think everyone understood that they had kept me outside. Then I go to sleep early.

Geplaatst in School trip @en | Getagged | Een reactie plaatsen

School Trip Dag 2: Kyoto

6 november
2012

Vandaag was ik al om 5 uur wakker omdat iemand het ‘een goed idee’ vond om de wekker anderhalf uur te vroeg te zetten en om de 3 minuten af te laten gaan. Die persoon kwam zelf als laatste uit bed. Ik ben geen ochtend persoon en vond het ook niet tof. Om half 7 werden we ook nog eens gewekt over de speakers van de ryokan. Het duurde 4 minuten en het was luid en we zaten met zijn tienen echt zo van, serieus??? Maar het was wel grappig.

Snel omkleden en ontbijt, ook weer in onze eigen kamers. Het was een Japans ontbijt met rijst, miso soup en vis en salade. Sinds ik in mijn nieuwe gezin ben eet ik elke ochtend brood en ik moest dus wel even wennen aan zo’n zwaar ontbijt.

We gingen vandaag weer de bus in waar we een andere Guido-san (reisgids) hadden die ons vertelde over Kyoto.
We gingen als eerst naar Ginkaku-ji (Zilveren Paviljoen Tempel). Het is een tempel uit 1470 en het was bedoeling dat het bedekt werd met zilver maar door de Oninoorlog is de bouw stilgelegd en niet meer hervat. De (zen)tuinen daarentegen lijken wel net op zilver. Het was heel mooi maar we moesten al snel naar de volgende plaats! Dit is de Japanse manier om plaatsen te bezoeken. Bus, snel kijken, souvenir kopen en hoppa weer bus in.

De volgende bestemming was Kasteel Nijo. Daar ben ik in mijn reis in 2010 ook heen geweest dus ik wist er al van af. Ook hier hebben we weer een klassenfoto genomen en kregen we uitleg van onze Guido-san. Het is een heel traditioneel gebouw met de binnenkant hele mooie gouden wanden en beroemde (Japanse) schilderingen. Je mocht geen foto’s binnenmaken dus kan niet laten zien. De vloeren zijn trouwens heel speciaal. Het worden nachtegaalvloeren genoemd omdat als je loopt net lijkt of je een vogel hoort tjilpen. Dit was om indringers snel te kunnen vinden. Zelfs als er een kat loopt kun je het horen!
Ook de tuinen, die ik al eerder had gezien waren nog steeds erg mooi!

In een Hotel in Kyoto hebben we met zijn allen in een conferentiezaal een Obentou gekregen. Dat is een Japanse lunchbox met rijst, vis, vlees, groente etc. Het eten opzich is wel oke, maar ik ben er niet weg van omdat het allemaal niet heel vers meer is.

De volgende bestemming was Ryouan-ji (de tempel van de vreedzame draak) een Zen Tempel. Hier was ik ook al geweest in 2010. Het is heel.. rustgevend en mooi. Er is ook een rotstuin met een prachtig uitzicht op een meer met heleboel lelies.

Na de lunch gingen we naar Kinkaku-ji (Gouden Paviljoen Tempel) wat een van de beroemdste Tempels is van Japan. De hele tempel is namelijk bedekt met bladgoud waardoor het in de zon, wat wij gelukkig hadden!! Helemaal schittert. Ook hier ben ik in 2010 heen geweest maar toen hadden we regen. Ik heb dus een hoop mooie foto’s kunnen maken!

Ik was mijn groep kwijtgeraakt en ben met andere meiden verder gaan lopen toen we ineens gevraagd werden om wat we dachten, een foto te maken, maar ze bedoelde een foto met mij en een vriendin!! Ik geloof dat de mensen uit Singapore of uit die buurt kwamen. Ze vonden het he-le-maal geweldig om een foto met ‘high school girls in uniform’ te nemen. Ook hier heb ik weer omiyage gekocht en we gingen weer de bus in terug naar de ryokan.

Toen ik uit de bus kwam kwam er een maiko-san (Geisha maar dan anders) aanlopen met haar (vriend, man) en ik werd zo excited dat ik vroeg of ik een foto met ze mocht nemen wat ze gelukkig wilden! Na de foto zei de ryokan vrouw dat ze niet echt waren, maar ik had zo iets, WHO CARES! I TOOK A PHOTO WITH A LOOK A LIKE MAIKO-SAN!

We hadden nog tijd voor ons zelf en omdat we ons (blijkbaar) goed hadden gedragen mochten we de ryokan uit om naar supermarkt of ergens anders heen te gaan. Ik had afgesproken om met meiden uit de A klas te gaan maar je moest blijkbaar met je eigen groep gaan en iedereen wilde snel weg en je moest naam invullen en allemaal lastig en niemand wilde het mij uitleggen. Toen na kwartier waren de meiden van A al weg en de meiden uit F waren te beroerd om mij uit te leggen hoe het moest waardoor ik uiteindelijk in me eentje in de kamer zat te wachten tot iedereen kwam. Ik had ook nog onze leraar gevraagd maar die deed allemaal moeilijk dat ik met eigen groep moest en toen was iedereen al weg. Ik voelde mij op dat moment echt heel eenzaam en moest huilen omdat ik me echt buiten de groep gelaten voelde.

Ik heb sinds ik in de klas ben niet zoveel met mijn eigen klas. Met de jongens kan ik goed opschieten maar de meiden zien mij echt als bedreiging en sommige meiden zijn zo social awkward dat er niet mee te praten valt. Ik weet niet of het komt omdat ik in begin vast zat aan Rachael of dat ze altijd zo zijn maar ik was echt pissed. Ik kan het ook super goed vinden met de meiden uit andere klassen en ik lunch daar dus ook vaker mee dan mijn eigen klas omdat ik mij gewoon niet welkom voel. Toen iedereen terug was heb ik geen woord gezegd en gingen paar meiden ineens vragen of er iets met me was waar op ik antwoordde dat alleen in een kamer zitten niet echt heel gezellig is.

Als avondeten hadden we rijst, soep, tempura! En vlees, het was niet heel special maar wel lekker. Verder weer met zijn allen douchen en slapen. Dit keer was iedereen dood op, goh… en sliep iedereen gelukkig vroeg. Ik heb ook dat meisje gevraagd haar wekker uit te zetten of anders.. Ik heb nog UNO gespeeld met iedereen wat wel gezellig was en ik geloof dat iedereen wel begreep dat ze mij er buiten hadden gehouden. Vervolgens ben ik vroeg gaan slapen.

Geplaatst in School trip | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

School Trip Dag 1: Sapporo, Kobe, Kyoto

5 november
2012

Eindelijk is het dan zover! Op school reis!!!

Ik ga van maandag tot vrijdag naar Kyoto, Nara en Tokyo met de tweedejaars van mijn school. De voorafgaande weken waren rond de schoolreis informatie heel hectisch en alles werd 300 keer herhaald. Mijn school staat niet bekend om de slimste en beste dus ik denk dat ze daarom nogal gestrest waren. Gelukkig is het dan zover!

Ik werd s’ochtends door Shoe naar Oyachi station gebracht waar ik de bus nam die direct naar het vliegveld, Chitose, ging. Omdat de school ook geïnformeerd over de directe bus dacht ik dat er wel meer zouden zijn. Niet dus. Bij Chitose aangekomen ben ik maar gewoon gaan lopen in de hoop dat ik een Yamanote student zou zien. En hoe weet ik dat? Omdat we ons school uniform moeten dragen! Ook op school reis ja. Gelukkig vond ik snel 2 meiden die met mij mee liepen waar de verzamelplaats was. Iedereen was er al en ik was voor Japanse begrippen “net-op-tijd”. We moesten best lang wachten maar ik ging naar me vriendinnen toe dus de tijd ging wel snel. Er waren 3 mensen van een bedrijf genaamd JTB die ons de hele school reis hebben begeleid. Ook zijn er twee fotografen mee die de hele school reis foto’s maken die we achteraf kunnen kopen. Ze werken voor onze school, en gaan ook altijd naar sport wedstrijden om foto’s te maken, echt geweldig en ook heel vriendelijk! Allemaal tot in de puntjes verzorgd.

Per klas moesten we inchecken en door de security check. Het ging allemaal vlotter dan verwacht. Er zijn trouwens heel veel mensen die nog nooit gevlogen hadden. En het was dus best grappig toen we opstegen iedereen “OHHHH” ging roepen.
Ik heb ook meteen het niveau van de mensen in mijn school onbewust getest. Ik vroeg of ze al een keer hadden gevlogen, waarop zij antwoorden “Nee! En jij??”.. Dus ik keek ze aan van, meen je dat nou of? Toen ik ze er aan herinnerde dat ik uit Nederland kwam begrepen ze wel dat niet mijn eerste keer was 😛


We kwamen in Kobe aan waar 9 bussen EN 9 reisgidsen op ons wachtten. Ik was best wel onder de indruk daarvan. Vooral die reisgidsen. Ik kan mij namelijk herinneren dat mijn schoolreizen naar Rome en Tsjechië door de leraren werden gedaan.
In de bus vertelde ze overal waar we langs kwamen wat het inhield en ze betrok ook iedereen erbij door vragen te stellen. Zo ook de vraag, “Wat is beroemd in Kobe?”, waarop iemand antwoordde, “Kobe beef!” (dat is HEEL duur en zacht koe vlees die bier drinken en worden gemasseerd zodat vlees heel mals is, mocht je ooit de kans in je leven krijgen omdat te eten, DOEN!)
Ik zelf weet ook niet veel van Kobe maar ik weet wel dat daar een keer hele grote aardbeving was. Toen ik dat zei, vroeg meisje uit mijn klas naast me “Huh? Was er een aardbeving dan?”, gelukkig vond de reisgids mij wel slim en legde uit over de aardbeving van toen.
Ik kon alles verbazing wekkend goed volgen, ondanks ik niet alles begreep.

In de bus kregen we ook nog een soort snoepachtig iets, Yatsuhashi (klik op naam voor meer informatie) wat in Kyoto en omgeving heel beroemd is. Het is heel zacht met verschillende smaken, in de binnenkant zit origineel anko, red bean paste. De meeste buitenlander vinden dit niet lekker en ook ik moest er in het begin aan wennen, maar nu vind ik het super lekker! Ik kan het helaas niet mee naar huis brengen omdat het na maken maar ongeveer 10 dagen goed blijft.

Terug naar mijn verhaal. We gingen als eerst naar Kyoto, Kiyomizu Temple. Per klas hadden we dus een begeleidster die ons vertelde wat er te zien en te doen was. We hebben ook een klassenfoto gemaakt! Ik weet eigenlijk niet zo goed wat het park en de temple inhielden maar het was heel mooi! We hadden ook prachtig weer!
We kregen nog de tijd om お土産 (O mi ya ge) te kopen. Dat is een souvenir, meestal eten (snoepjes, koekjes en thee) of sleutelhangers, waaiers etc. Japanners zijn geobsedeerd met eten, en dan vooral eten uit andere regio’s. Ik heb voor aantal mensen Yatsuhashi gekocht en ketting laten maken voor Kanji en mij! We hadden best veel tijd om rond te lopen en omiyage te kopen. Terug in de bus gingen we richting de 旅館 (ryokan). Dat is een traditioneel Japans hotel waar je op de grond slaapt en met zijn allen in bad gaat. Ik sliep met de meiden van mijn klas, 2F op de kamer. Het was een kleine kamer en we moesten zelf uitzoeken hoe we 10 bedden passend konden krijgen. Toen we aankwamen stond er avondeten klaar. Ik was wel verbaast dat het in de kamer was, maar ja, voor 250 mensen was er ook geen plek natuurlijk.

Het avondeten was Sukiyaki, wikipedia uitleg: een Japans eenpansgerecht. Het bestaat uit dun gesneden rundvlees, tofoe, deegwaren, stengelui, Chinese kool, en een soort mini paddenstoelen en verschillende andere ingrediënten.
Je doopt het vervolgens in rauw ei en kan zelf uit de pan pakken wat je lekker vind. Het rauwe ei heb ik overgeslagen maar het was heel lekker! En gezellig omdat je met zijn allen kan eten. Het is een soort Japanse versie van gourmetten!


Na het eten gingen we dus badderen, lekker met zijn allen. En ik vind het nog steeds niet tof, maar heb me er wel over heen gezet. Na het douchen hadden we nog tijd voor ons zelf en gingen we slapen.

Het slapen was een ander verhaal. De bedden paste namelijk net aan en we zaten dus allemaal best op kluitje. Toen besloten 3 meiden ook nog een kussengevecht te houden en elkaars dekens te stelen en ja.. dat hebben ze zo’n 3 uur volgehouden, toen het inmiddels al 2 uur was en ze het zo heet hadden dat ze de airco heel koud hadden gezet waardoor iedereen volgende dag snik verkouden was. Ook twee meiden wilde dat het licht aan bleef (aan mijn kant) omdat ze ‘bang’ waren maar ik heb ze wel even aan herinnerd dat we niet op kleuterschoolreis zijn en dat dus niet gebeurd. Daar aan merk je wel dat ik een stuk volwassene ben dan hun. Daar had AFS al voor gewaarschuwd, maar goed, daar laten we het niet door verpesten natuurlijk! Uiteindelijk paar uurtjes geslapen en de volgende dag naar andere plaatsen in Kyoto!

Geplaatst in School trip | Getagged , , , , , | Een reactie plaatsen

School trip day 1, Sapporo, Kobe and Kyoto

5 november
2012

Finally !!! Going on school trip!!!

From Monday to Friday I am going to Kyoto, Nara and Tokyo with the second year students of my school. The preceding weeks were pretty hectic and the information was repeated 300 times. My school is not known for the smartest and best and that is probably why they were that stressed, but finally we go!!!

That the morning Shoe brought me to Oyachi station where I took the bus directly to the airport, Chitose. Since schools told us about that bus I expected other students to be on it, but there were no other students. At the airport I just started walking and hoping to find other Yamanote students. And how do I recognize them? Well by their school uniform. Yes also on school trip we wear our school uniform. Luckily I met two girls and together we went to the meeting point. Everybody was already there and I was, in Japanese terms, “just in time”. We had to wait for quite some time but I went to my friends and time went by fast. We had 3 people from the JBT company who stayed with us during the school trip. We also had two photographers with us all the time making pictures that we can buy later. They work for our school and also go to the sport events to make pictures. Really great and they are so kind. Everything was very well organized.

We had to check in and pass the security class by class. It all went much faster than expected. By the way, there were many students that never flew before. It was funny when they shouted “OHHHHH” at lift off.
Unwittingly I tested the level of my school mates when I asked them: Have you been flying before? On which they replied with: “No, and you??” … I looked at them like “Are you kidding me”. When I reminded them that I am from Holland they understood that that is was not my first time 😛

We arrived in Kobe were 9 buses with 9 travel guides were waiting for us. I was pretty much impressed. Especially the travel guides! I do remember that my trips to Rome and Prague were led by the school teachers.
In the bus they told us about the things we saw along the way and asked us all kind of questions. Like “What is famous in Kobe?” and someone answered “Kobe beef” (That is very soft beef from cows that drink beer and have massage every day. Whenever you have the opportunity to eat it, do it!!)

I do not know much about Kobe but I do know that there has been a massive earthquake in the nineties. When I mentioned that, the girl next to me said “Huh? Was there an earthquake?”. The travel guide found it smart and explained about that earthquake. To my surprise I could follow everything pretty well, although not everything.

In the bus we had some kind of Candy, Yatsuhashi, (Click on the name for more information) It is very famous in Kyoto and surrounding. It is soft with different tastes. Originally there is Anko inside, red bean paste. Foreigners usually don’t like it and I had to get used to it, but now I find it delicious! Unfortunately I can’t bring it home since you can only keep it for 10 days at most.

Back to the story. We first went to Kyoto, Kiyomizu Temple. Each class had a guide that explained what we could see and do. We also made a class picture! I do not exactly know what the park and the temple were about but it was beautiful, and we had very good weather.
We had time left to buy お土産 (O mi ya ge) . That are souvenirs, usually cookies and candy or key chains etc. Japanese are obsessed by food and then food from other regions in particular.

I bought Yatsuhashi and bought a special made necklace for Kanji and me. We had plenty of time to buy omiyage. Went went by bus to the 旅館 (ryokan). This is a traditional Japanese hotel were you sleep on the floor and go in bath together.
I slept with the girls from my class, 2F on one room. It was a small room and we had to find out ourselves how these ten beds had to fit in.

When we arrived our dinner was served. I was surprised that it was served in our room. But ok, it is hard to find a place for 250 people.

The dinner was Sukiyaki, wiki explanation: Japanese stew. It is made of meet, tofu, pasta, spring onion, Chinese cabbage, and some kind of mini mushrooms and many other ingredients.
You have to dip it into raw eggs and you can take whatever you like. I skipped the raw egg and it was delicious! And nice because you eat with your group. It’s the Japanese way of gourmet!



After dinner we went to bath, nice all together. And I still did not get used to it, but I do it anyway. After showering we had 5 minutes left before we went to sleep.

Sleeping was a complete different story. The futons just fitted and we were packed together. Then 3 girls decided to start a pillow fight and take away each other’s blankets and… that lasted for about three hours. It was 2 O’clock already and they had it that warm that they put the air conditioner very cold and that resulted in sniffing people the next day.
Two girls wanted to keep the lights on because they were frightened but I remembered them that this was not a kindergarten trip and that that was not going to happen.
These are the moment that you are more grown up, but AFS already mentioned that during preparation.
But I don’t let the school trip spoil by that of course! We finally slept for some hours and the next day went to other places in Kyoto!

Geplaatst in School @en | Getagged | Een reactie plaatsen