Asahikawa with host family

17 juni
2012

Today I did not go to tennis, today we went to Asahikawa! That is a city in Hokkaido, about 2.5 hours driving from Sapporo. You have to imagine, when you drive 2.5 hours in Holland you we would be in Germany for quite a while!

It is Fathers day, therefore we went to Otou-san’s parents. We left at 9 O’clock because we first had to stop at the clinic for neurology. Otou-san is a doctor (neurologist). We live in a nice part of Sapporo, Yamanote, what means ‘pretty neighborhood’!

Otou-san’s parents are old and live in a retirement home. That is not that common in Japan, grant parents often live with their children, or the other way around, it’s just how you look at it! 😛

Oji-san (grant father) is still very talkative, Obaa-san (grant mother) was very quiet. Oji-san was science teacher and also like a good glass of wine like Otou-san! They really enjoy the good things of live. We had a giant obentou (lunchbox) together and sometimes I had something… perhaps I don’t want to know what is was, awkward! 😛

Sumire and I were a little bored when Okaa-san suddenly suggested to do Karaoke! They had a Karaoke room in the retirement home! Together with Sumire we sang a lot of songs, also in English! It was so funny. A little later Sumire’s sister Hikari, arrived. She lives in Asahikawa just like the rest of the family. Both Okaa-san and Otou-san originally come from Asahikawa!

Next we went to Okaa-san’s mother. She lives together with Okaa-san’s sister and her son (and husband?). Okaa-san’s sister very much likes to cook and she baked a lot of cookies and other nice snacks. We ate a lot! We then took pictures with everyone and when we left Obaa-san suddenly gave me an envelope! In Japan you do not open a present when they give it to you so I thanked her very much although I had no idea what was inside!

At home I opened the envelope and it was quiet an amount of money!!! I was shocked, I still am!


Back in Sapporo after dinner we talked about Japanese food and I showed pictures of the sushi my father and I prepared for my goodbye party. I told them I didn’t had sushi since I am in Japan. Then Okaa-san suggested to have sushi for my birthday!

You make Japanese happy when you eat a lot and try everything! Luckily that is no problem for me. But of course there are things that I don’t try a second time 😛

It was again a great day, but I was very tired! So many new impressions, faces and of course everything is different. But this certainly is a nice family!

Geplaatst in Day trip, Food, Host family @en | Een reactie plaatsen

New family, Lexus and Sapporo Matsuri

16 juni
2012

It took a while! But now I finally have an update! It’s now Friday, June 16 and I am with my new (temporary) family! I live together with the parents and a big sister, 19 years old, her name is Sumire!

I have been playing tennis this day and about 19:00 hours Okaa-san picked me up. I already knew her because she is Tylers LP. The house is very near school, about a 10 minutes’ walk! And the house is in the ‘mountain’, at the foot of the mountain.

When we came home I had to change cloth quickly because we were going to Murayama Koen (park) to see a Matsuri (Festival)! It is three days Sapporo Festival in several parks in Sapporo.

They let me play a fishing game were you could ‘catch’ presents. I catched a kind of lunchbox bag of ‘One Piece’, that is a famous anime and manga.

It was very crowded and we left soon. In the mean time it was already half past eight and I did have anything to eat after tennis. And I have to admit, you get (VERY) hungry after playing tennis.

Then we went to an Italian restaurant! I thought we would go home but we went out for dinner! Hooray! Food! We ordered different dishes and shared everything. At 10 O’clock Sumire came home from school. Sumire played tennis too at high school and she is a very nice and cute girl! She also was an AFS exchange student and she lived in France, but she doesn’t want to speak French since she forgot a lot!

The next day (my Dutch fathers birthday) I went together with Okaa-san and Otou-san to the Lexus dealer because Otou-san would get his new Lexus. Otou-san first said goodbye to his Range Rover and then we were picked up by someone in the same car Otou-san had bought.

When we arrived at the Lexus dealer everyone greeted us with a very deep bow. Then we went to the owners room where we got a drink and endless explanation about the new car. Then we went to the car and again someone explained everything about the car and that with indeed interesting, but I was really tired and could hardly keep my eyes open!

After one and a half hour Otou-san did not have any questions anymore. You would think, we drive away and that’s it, but then the following happened…

The dealer, an employee and four boys of about 20~25 years old and two woman lined up and then they gave us flowers and wine and pictures were made with the new car! Otou-san likes wine very much. He has many books about wine and they seem to have many many bottles. Apparently this wine was very expensive and Otou-san was very happy with it.

When the picture was taken everyone was looking at us, and yes especially to me, because I am a foreigner. It was very ‘hazukashii’, embarrassing!

After the picture everyone took a deep bow and thanked for buying the car and such. Next we took place in the car and everyone walked away. But they showed up at the parking place where they lined up again and took a deep bow until after 200 meters we turned around a corner!

We were treated as King, Queen and I was the princess. I am sure no Dutch car dealer can coop with a Japanese car dealer!

I agreed to meet Erika at 5 O’clock to go to the Sapporo Festival! I thought we appointed at a pretty normal place but apparently it took Erika quite a while to find me. Luckily she found me and we went to Nakajima park. It was a big party. There were many food stands with really everything. Erika and I had French fries, a banana with chocolate dip and some kind of, no idea…, omelet. But you could also have chicken, fish, or cucumber on a stick or caramel dipped apple. In Japan everything is possible!

It was VERY crowded and I also met several people from school! I also met the girl I had met before at the tennis games in Murayama!

One moment two guys came to us after having stared at us for 15 minutes. They asked at which university we were. You should have seen their faces when we said we were highschoolers! One of the guys, Jukin, had been at Yamanote too. But later Tui (the rugby exchange student from New Zealand) told me he quit school. Erika exchanged email addresses with him and we left.

Going back home we decided to take Purikura. It was the first time that I took the subway back home. All went well but it was…. A new experience!

Arriving at Maruyama Eki (station) I had to take a long walk home. I thought it was closer and I had to pass the park to get home. It was already half past eight and dark and there were many drunk people in the park. Happily a few boys walked ahead of me and stayed close to them. Except I was wearing high heels and got these small pebbles in my shoes and that hurt SO much!

After the park I had to walk endless to get home! I had a giant blather on my foot and it was very humid. Along the road home is a cemitary. It was very dark and creepy, but I had more attention to my hurting feet. FINALLY I arrived home. The family was having BBQ and I joined them. The neighbors were there too and wanted to know everything about me. Everything here goes in Japanese because nobody really speaks English. But my Japanese goes rapidly better day by day although I have to admit it costs a lot of energy.

It certainly was a great day! Tomorrow I will go to Asahikawa with my family, another city 2.5 hours driving from here. It is father’s day and we are going to visit Otou-san’s parents and Okaa-san’s mother. Both parents originally come from Asahikawa!


And a picture from my room! Isn’t it cute!

Geplaatst in Day trip, Host family @en, Sapporo @en | Een reactie plaatsen

Nieuwe familie, Lexus & Sapporo Matsuri

16 juni
2012

Het duurde even! Maar nu eindelijk weer een update! Het is nu vrijdag, 16 juni en ik ben nu in mijn nieuwe (tijdelijke) gezin! Ik woon samen met de ouders en een grote zus, van 19, haar naam is Sumire!

Ik was dezelfde dag nog naar tennis gegaan en rond 7 uur haalde okaa-san (de moeder van het gezin) mij op. Ik kende haar al omdat zij de LP van Tyler is. Het huis is heel dicht bij mijn school, het is ongeveer 10 minuten lopen! En het huis is in de ‘bergen’, aan het begin.

Toen we thuis kwamen moest ik snel omkleden omdat ze met mij naar Maruyama Koen (Maruyama Park) wilde gaan om matsuri (festival) te kijken! Het is namelijk drie dagen Sapporo Festival in verschillende parken in Sapporo.

Ik mocht nog een soort hengelspelletje doen waarmee je cadeautjes kan hengelen. Ik had een soort lunchbox-tasje van One Piece, dat is een beroemde anime (tekenfilm) en manga (stripboekje).

Het was ontzettend druk en we gingen al vrij snel weg. Het was inmiddels al half 9 en ik had nog geen hap eten op na tennis. En ik moet zeggen, na 3 uur tennis krijg je best wel (HEEL ERG) trek.

We gingen vervolgens naar een Italiaan toe! Ik dacht naar huis maar we gingen uiteten! Hoera! Eten! We bestelde allemaal verschillende schotels en deelde alles. Pas rond 10 uur kwam Sumire van school. Sumire speelde ook tennis in high school en is heel lief schattig meisje! Zij was een AFS uitwisseling student naar Frankrijk, maar ze wil geen Frans spreken omdat ze heel veel vergeten is!

De volgende dag (mijn Nederlandse vader zijn verjaardag) ging ik samen met okaa-san en otou-san naar de Lexus dealer omdat otou-san zijn nieuwe Lexus auto kreeg. Eerst nam otou-san afscheid van zijn Range Rover en vervolgens werden we opgehaald door een medewerker in dezelfde auto als otou-san had gekocht.

Aangekomen bij de Lexus winkel (dat is niet het goede woord maar kan even niets beters bedenken) begroette iedereen ons met de diepste buiging. We gingen eerst naar de Owners room, waar we drinken kregen en een eindeloze uitleg kregen over de auto. Daarna gingen we naar de auto toe. Daar legde de medewerker weer uit hoe alles werkte en het was best interessant, maar ik was echt dood op en kon nauwelijks mijn ogen open houden!

Na meer dan anderhalf uur had otou-san geen vragen meer en de medewerker niets meer te vertellen.

Je zou denken, we rijden weg en dat is het. Maar toen gebeurde het volgende….

De dealer, een medewerker en vier jongens van (rond de 20~25) en twee vrouwen gingen allemaal in een rij staan en we kregen wijn en bloemen en moesten op de foto met de nieuwe auto! Otou-san houd HEEL erg van wijn, hij heeft honderd boeken over wijn en ze schijnen heeeel veel flessen te hebben. Blijkbaar was de wijn van de Lexus heel duur en bijzonder en was otou-san helemaal in de zevende hemel.

Toen de foto werd genomen stond iedereen naar ons te kijken, en ja vooral naar mij, omdat ik buitenlands ben. Het was heel erg ‘hazukashii’, gênant!

Na de foto ging iedereen ineens heel diep buigen en werden we bedankt voor de aankoop en weet ik het. Vervolgens gingen we in de auto zitten en liep iedereen weg. Ze bleken bij de uitgang van het parkeerterrein weer allemaal in een rij te staan en toen we weg reden ging iedereen weer buigen en ze bleven buigen tot we na 200 meter de hoek omgingen!

We werden echt behandeld als koning, koningin en ik was de prinses. Ik denk dat geen Nederlandse autoverkoper tegen een Japanse autoverkoper op kan!

Rond 5 uur had ik met Erika afgesproken om naar het Sapporo Festival te gaan! Ik dacht dat we op een hele normale plek hadden afgesproken maar het kostte Erika nogal veel moeite om mij te vinden. Gelukkig heeft ze mij wel gevonden en gingen we naar Nakajima Park. Daar werd het het grootst gevierd. Er waren heeel veel eet tentjes met echt ALLES. Erika en ik hebben patatjes op, een banaan gedoopt in chocola en een soort.. geen idee, het leek op een omelet ofzo. Maar je kon ook kip, vis kopen, of een komkommer op een stokje of appel in karamel gedoopt. In Japan kan alles!

Het was echt ONTZETTEND druk en ik heb nog aantal mensen van school gezien! Ook het meisje wat ik bij tennis wedstrijden in Maruyama had ontmoet kwam ik tegen!

Er kwamen op een gegeven ogenblik ook twee jongens naar ons toe die ons eerst een kwartier hebben lopen aanstaren. Ze vroegen waar we vandaan kwamen en of we op universiteit zaten. Je had hun gezichten moet zien toen we zeiden dat we high schoolers waren. 1 van de jongens, Jukin, bleek op dezelfde school als ik nu zit, gezeten te hebben, maar later hoorde ik van Tui (de rugbyuitwisseling student uit Nieuw Zeeland) dat hij eerder is gestopt met school. Vervolgens heeft Erika email uitgewisseld met hem en zijn we weer weg gegaan.

Terug naar huis hebben we besloten om nog purikura te nemen. Het was de eerste keer dat ik met subway alleen naar huis ging en het ging gelukkig goed maar het was wel even.. wennen!

Aangekomen bij Maruyama Eki (station) moest ik nog een super eind lopen naar huis. Ik dacht dat het dichterbij was maar ik moest blijkbaar het park door om naar huis te komen. Het was inmiddels al half 9 en het was pik donker en er waren heel veel dronken mensen. Gelukkig liep er een jongen voor mij waar ik heel dicht in de buurt bleef. Ik had alleen hakken aan en er waren allemaal kiezelsteentjes en mijn voeten deden ZO zeer!

Na het donkere park moest ik nog oneindig lopen naar huis! Ik had een giga blaar op mijn voet en het was zo benauwd. Naast de weg naar mijn huis is een begraafplaats. Het was heel donker en best eng, maar ik had meer aandacht voor mijn zere voeten. UITEINDELIJK thuis gekomen, zonder al teveel kleerscheuren. De familie was nog aan het BBQ-en dus ik kon nog even aanschuiven ook! De buren/vrienden waren er ook, die wilde van alles over mij weten. Alles gaat hier trouwens in het Japans, dat komt omdat niemand echt goed Engels spreekt. Maar mijn Japans gaat echt hard vooruit, al moet ik weg zeggen dat het ontzettend veel energie vreet.

Het was zeker een geslaagde dag! Morgen ga ik met de familie naar Asahikawa, dat is een stad 2,5 uur hier vandaan. Het is namelijk vaderdag en we gaan naar de ouders van otou-san en de moeder van okaa-san. Beide ouders komen oorspronkelijk uit Asahikawa!

 

En een foto van mijn kamer! Schattig he!

MEER UPDATES KOMEN LATER!

Geplaatst in Dagtrip, Gastfamilie, Sapporo | Een reactie plaatsen

Info nieuwe verblijfplaats!

13 juni
2012

Hallo allemaal!

De afgelopen dagen heb ik een hoop bezorgde mailtjes gekregen en daarom zal ik jullie geruststellen! Het gaat goed met mij, en er word goed voor mij gezorgd!

Ik ben nu nog bij Tanaka-san en blijf hier tot vrijdag. Dan ga ik naar een andere AFS LP heel dicht bij mijn school. Daar blijf ik vervolgens een maand (tot 14 juli) en dan zal ik weer veranderen naar een parmanent gezin vlakbij school, maar iets verder dan de volgende LP!

Geen zorgen dus! Kan trouwens niet zoveel inernetten! AFS is beetje (nogal) strikt als het gaat om internetgebruik! :O

Geplaatst in Geen categorie | Een reactie plaatsen

Info current stay!

13 juni
2012

Hi everyone,

Last couple of days I received a lot e-mail and therefore I will set you at rest!
I am very fine and I they take good care of me!

I am now still with Tanaka-san and stay here until June 16. Then I move to another LP very close to my school. I will stay there until July 14 and then move to a permanent host family nearby school but a little further then the next LP!

So, no worries! I will not be much on the internet since Tanaka-san (AFS) is rather strict in that, which I understand! :O

Geplaatst in Geen categorie @en | Een reactie plaatsen

YOSAKOI!!

11 juni
2012

Dag 1
Vandaag ben ik samen met Rachael en Junmin (de Chinese uitwisselingstudent) naar het YOSAKOI festival gegaan. YOSAKOI duurt 4 dagen en, mij is verteld, dat het het grootst wordt gevierd in Hokkaido. Meer info ⇒ Yosakoi Wikipedia

Waar het eigenlijk op neer komt is dat bijna elke universiteit een Yosakoi team heeft. Het is een  clubactiviteit (zoals ik tennis speel in Yamanote) op school. Het is een soort traditioneel Japanse dans in een modern jasje. De clubs oefenen het hele jaar voor dit festival. Sommige scholen hebben heel veel leden, en sommige wat minder. Elke school voert hun eigen dans op met kleding etc. Het is echt heel, HEEEL, erg gaaf om te zien! En nu weet ik zeker dat ik naar een universiteit in Sapporo wil!

We hadden afgesproken in Odori Koen (park) wat vlakbij Sapporo eki is. We, de uitwisselingstudenten, hadden blijkbaar school tot 4e periode, wat rond 11.50 eindigde, dat kwam omdat de hele school een Engelse test had.
Rachael en ik waren er al vrij vroeg en besloten onze obentou (lunchbox) te eten in het park in het gras. Het was heel lekker weer en rustgevend! Tot… er een Japanse man naar ons toe kwam en vroeg of we Engels spraken. We zeiden ja en hij vertelde dat hij uit San Francisco kwam en met ons wilde praten. Tuurlijk, geen probleem. Tot dat hij begon over of ik Christen was ja of nee. Ik had nooit, echt nooit, van mijn leven gedacht dat ik een JEHOVA GETUIGE zou tegen komen in Japan. I was deeply shocked. Hij ging eerst heel verhaal vertellen en dat hij al aantal keer naar Japan is gekomen om mensen te overtuigen van God zijn bestaan. Serieus, misschien moet ik ook maar Jehova getuige worden, dan kan ik ook voor niks naar Japan!

Omdat Rachael zei dat ze Christen was, kreeg ik een hele preek dat ik ook maar moest bidden en weet ik veel wat. Ik heb maar meegaand gedaan en ik maar ja knikken. Misschien wat ik te geshockeerd over het feit dat ik een Jehova getuige zou tegenkomen. Enfin, na een half uur ging hij weg en ging hij andere mensen lastig vallen.

Toen Junmin eindelijk kwam hebben we eerst wat rondgelopen. Ze hebben overal stands met eten! En het zag er allemaal zo verschrikkelijk lekker uit! Er waren ook terrasjes! Iets wat je normaal in Japan NIET tegenkomt. Er hing dus een hele gezellige sfeer. Er waren ook heel veel souvenirs stands. Ik heb een mobiel hanger gekocht, een iPhone hoesje en ik heb een naam bordje laten maken met mijn naam in Kanji!

Ik heb ook nog met drie jongens uit Zweden gepraat. Rachael was er heilig van overtuigd dat het Fransen waren, en ik wist 200% zeker van niet, maar ik kon niet zeggen waar ze vandaan kwamen, dus ik met mijn grote mond vroeg het gewoon! Ze studeren voor een jaar in Japan! Net als mij, alleen hun gaan naar universiteit.
Verder kwamen er af en toe hele groepen dansers langs en iedereen moedigde ze dan aan! Sommige teams dragen hele aparte kleding maar het is zo gaaf! Zelfs super veel jongens doen mee! Dat zul je in Nederland NOOIT zien gebeuren. Maar echt, de jongens die in zo’n club zitten zijn dan ook extreem ‘kakkoii’ (stoer).

Rond half 5 wilden we purikura nemen toen we ineens allemaal mensen langs de weg zagen staan en later ook de TV camera’s ontdekte. Om 5 uur bleek er dus een dansparade te starten. We stonden helemaal vooraan en toen het echt begon werd het ZO druk! We hadden echt geluk dat we in die richting waren gelopen. Junmin kon trouwens TV kijken op zijn mobiel en we konden zien wat schuin tegenover werd opgenomen! Er waren heel veel camera’s en ik weet ZEKER dat wij in beeld zijn geweest, foreigners in a schooluniform!

We hadden nog meer geluk dat we in het eerste stuk van de parade stonden want we hebben namelijk elke dans gezien! Het was zo ontzettend gaaf, ik kan niet in woorden vertellen hoe gaaf het was. De eerste dans, van Hokusei university, was zo mooi dat ik er bijna van moest huilen! Andere scholen waren ook echt gaaf! Iedereen was zo ontzettend goed en de make-up en kleding was echt geweldig! (als je van tradtioneel Japan houd weet je wat ik bedoel)

Iedereen danste ook perfect gelijk en alles was zo in harmonie! Als ik ooit de kans krijg om mee te doen, dan weet ik het wel!

De laatste dans was niet echt officieel geloof ik want er deden ook oudere mensen in mee. Op het einde ongeveer haalde ze mensen uit het publiek, maar niemand wilde of durfde. Ik had echt zo iets van, wat maakt het ook uit! Ik ga lekker mee doen! Het was echt heel grappig!! Ik kon nog best goed de dans mee doen dus ik stond niet helemaal voor paal. Ik moet wel de aandacht hebben getrokken in mijn uniform, maar dat maakte mij niks uit! Iedereen vond het helemaal gaaf dat ik mee deed!

Toen het afgelopen was hebben we nog purikura genomen! Een hele leuke dag dus!

Dag 2
Vandaag ben ik in de ochtend naar tennis gegaan. Toen ik op school kwam was het net en alles weer weggehaald! Ik schrok echt heel erg omdat ik dacht dat er dus geen training was. Uiteindelijk hebben we tot 11 uur, binnen in de gang, gespeeld en ik heb eigenlijk alleen maar toegekeken. Ik was best beetje geïrriteerd dat we weer niks konden doen.

Ik had met Rachael en andere in Sapporo eki afgesproken rond half 3, maar omdat ik al zo vroeg klaar was, moest ik dus tijd doden. Ik ben toen naar mijn favoriete plek om tijd te doden gegaan, Mister Donut!

Wachtend op Rachael kwam Emma, een AFSer, ineens naar mij toe! Ze wachtte op haar vrienden om ook naar festival te gaan. Rachael kwam gelukkig al vroeg en we hebben beetje rond gelopen in Sapporo eki. Rond half 3 kwamen er meer mensen, ik dacht ook uitwisselingstudenten, maar het bleken Japanners te zijn!

Er was twee meiden en twee jongens die op dezelfde universiteit zitten, 1 meisje is een oud-Yamanote student. Ze doen iets met international business, dus ik kon redelijk goed met ze communiceren! Later kwamen we ook nog twee meisjes, 1 uit Duitsland en 1 uit Amerika, ze zitten op dezelfde school als de Japanners.

Door heel Sapporo heen zijn dus Yosakoi dans acts. De teams zijn constant aan het rondtrekken en treden op in verschillende plekken in Sapporo! Het is daarom niet zomaar een club.

We hebben eerst een giga eind gelopen naar de ‘Beer Garden’ waar hun universiteit zou optreden. We waren helaas te laat maar hebben wel andere groepen gezien! Ook een groep uit Rusland!

Rachael, Junmin en 1 Japans meisje wilden blijven kijken en ik ben toen met de andere naar Sapporo eki gegaan om andere Yosakoi teams te zien. Het was echt heel gezellig en heb weer hoop nieuwe mensen ontmoet! Helaas moest ik voor 7 uur al thuis zijn voor avond eten. Misschien kan ik volgende keer wel mee met de rest uit eten! Dat zou wel leuk zijn!

Terug in Sapporo eki kwam Museon en Eden, AFSers, ineens naar mij toe! Handig, dat iedereen mij herkent aan mijn haar!

Dag 3

Vandaag ben ik samen met Tanaka-san en haar zus YOSAKOI gaan kijken! Het was vandaag heel druk maar wel heel gezellig. We hebben opnieuw dansacts gezien en van de gezellige sfeer genoten. Er was 1 team, Hokkaido University waar de jongens op het einde al hun kleren uitgooide! HEEL erg grappig!
We hebben in de middag super lekker ijs op! We wilden een super grote bestellen maar het duurde 30 minuten om te maken, dus dat ging hem niet worden.

Rond 2 uur gingen we al naar huis maar ik wilde eigenlijk nog wel blijven! Ik heb toen last minute met Erika (uit Denemarken) afgesproken en we hebben samen nog meer dans acts gezien! We gingen ook nog beetje window-shoppen tot we een super schattig jurkje tegen kwamen! We gingen eerst nog verder kijken maar uiteindelijk zijn we toch voor het jurkje gegaan!
Foto komt nog!

We hebben ook nog purikura genomen! Het is gewoon leuk om te nemen als aandenken van de leuke dag die je hebt gehad! 😀

In de avond heb ik nog Yosakoi op TV gekeken! Ik had alle acts deze drie dagen al gezien maar op TV is het toch nog net iets mooier! Maar live erbij zijn is stuk gezelliger!

En foto’s van het festival! Er deed dus ook een AFSer mee die in Juli vorig jaar is gekomen! Ik ben ZO jaloers!

EN OH MY! Ik heb mijn DROOM TAS gevonden! Ik dacht dat hij 40 euro was, maar toen ik wilde afrekenen bleek de SLEUTELHANGER 40 euro te zijn en de tas 170. Maar het is echt .. mijn droom tas o_o

Geen idee wat je mij moet geven voor mijn verjaardag? Geld is welkom! 😛 hahaha!

Geplaatst in Dagtrip, Sapporo | 2 reacties