Last time with Rachael

8 augustus
2012

Today I made an appointment with Rachael. She is leaving on Aug, 12 back home in the US and because I will be on holiday on 12e en 13e with my host family I can’t say goodbye on the airport.

We went for Purikura! A lot! Because we didn’t took Purikura together before and that is always fun. (I am going to miss that back home) Then we went for karaoke. We had so much fun! And we talked a lot and had to go home.

We agreed to see each other in the future! That’s so nice from being an exchange student! You not only meet new friends in your guest country but from all over the world! Free holiday addresses!

And to Rachael, whenever you read my blog!
A big thanks for everything! Although I have to admit we did not always go along well, I have had so much pleasure with you and I will for certain never forget you!

Geplaatst in Geen categorie @en, Sapporo @en, School @en | Een reactie plaatsen

Laatste keer met Rachael

8 augustus
2012

Vandaag had ik met Rachael afgesproken. Zij gaat namelijk 12 augustus terug naar Amerika. Omdat ik de 12e en 13e met mijn gastfamilie op vakantie ga kan ik haar niet uitzwaaien op de luchthaven.

We gingen eerst purikura nemen! Heel veel! Want we hadden er nog geen samen en purikura is altijd leuk (dat ga ik missen in Nederland)! En daarna zijn we naar de karaoke gegaan. We hebben super veel lol gehad. Daarna zijn we ergens gaan zitten, tijd gepraat en toen moesten we alweer naar huis.

We hebben ook afgesproken om elkaar keer op te zoeken! Voordeel van uitwisselingstudent zijn, je leert niet alleen mensen van je gastland kennen, maar ook daarbuiten! Gratis verblijfplaatsen!

En aan Rachael, mocht je ooit een keer mijn blog lezen!
Bedankt voor alles! Ook al moet ik toegeven dat het soms niet altijd helemaal klikte, ik toch heb gelachen met je en je zeker niet zal vergeten!

Geplaatst in Sapporo, School | Een reactie plaatsen

UL Camp with AFS

3 augustus
2012

From July 31 until Aug 3 I had Camp together with all AFS students from Sapporo and Asahikawa. The camp was organized by a girl’s only school in Asahikawa that was happy to meet us. What UL means have no idea 😛

We had to be ready at 8 O’clock at Sapporo central station but I was there already at 7 O’clock! Our express train left at 8 O’clock. The trip took 2 hours but it was fun together with Emma, Erika and the AFS boys, although they were sitting apart.

When we arrived in Asahikawa we apparently found no one from AFS and we did not know where to go. Finally we walked to a bus stop and there we met an AFS woman and two girls from the school that took us to a bus. It took another two hours before we arrived at the camp.

They had two rules at the camp: You only speak English and as little as possible with the other AFS students. The first rule is contra dictionary with the general AFS rule that you have to speak the local language when possible, and the second rule was also a little bit hard since we did not seenthe Asahikawa students since we left Tokyo in March and we had to tell each other so much!

The school students spoke English very well. I seem to be the only one who is at a Japanese school were they hardly speak English so I was pretty much surprised! From one side that is pretty good for me but on the other side, the students at my school are afraid to talk to me because they know so little English and it is also difficult for me to ask something because of that. Difficult but a good challenge though.

There were 4 English teachers, one female and 1 Dutch!! Yes a teacher from HOLLAND! Sometimes I have a Skype chat with my parents in Holland but talking face to face in your native language is really nice! It was funny to meet someone from the Netherlands, and he was SO DUTCH!, although he lives in Japan for so long.

Ps. Perhaps the latter was perhaps a little bit confusing but here is some explanation: Holland is also called ‘The Netherlands’ and our native language is Dutch  Netherlands means “low land” and that is because half of the Netherlands is a few meters below sea level and is protected by dikes

On arrival we were divided in groups. I was together with 3 first year students, 2 second year and Museon, the Korean.
Our group was called Venus. Our group had to do cleaning for 4 days and we slept together on one room, except the boys of course!
The building was a former school building, it had been prepared for camps. It was a very cute little building.

The First day, we were playing games to get acquainted. We played soccer, who is it, and other games. We also had to prepare a drama of about 10 minutes, all in English.
We had to prepare a drama based on a subject that we received. Our group had the subject: The Foolish Terrorist.

We went to a room with a laptop were we had to write our script. It was a little awkward however. The first year students did not say a word, the second year students wanted to help but that was quite hard for them. And we had to give a performance in three days! I felt pretty much responsible to write the script because all they others stalled and I can stand when something must be done and no one does it. Luckily Museon and Reina (the group leader) gave their support.

In the camp we slept on a futon in a tatami room, completely in Japanese style like we did in Tokyo. I don’t have problems with a futon as long as it is not too thin , this one was rather uncomfortable, it was like sleeping on a carpet!

The showers and bath were in a large room. I stick to it, it does not feel nice but as soon as you are undressed and run into the shower, sit down on a stool and start washing yourself it is OK.

The second day Aug. 1 we first had to clean up and wipe the floor. We all had to draw a number and were all sitting on different places in order to talk with different people all the time. Next we went to play games again like base ball, volley ball etc.

For lunch we went to a lake near the camp. It was really beautiful! Unfortunately I did forget to bring my camera so I took pictures with my iPhone instead.

We spend the afternoon working on our drama again. Since we had to write more script I thought: if you don’t do anything, I won’t do it either. Finally we went on with it and it went better than yesterday. The first year students started painting the décor and Museon and I finished the script.

That evening we watched a horror movie. That is really not my thing but everyone watched the movie so I joined them. The movie was ‘the Crudge’. Japanese people hate scary things but on the other hand they like it very much!

Afterwards we went for a walk in the forest, it was already dark, and went into a deserted train tunnel were it was pitch dark. First we went together with lights through the tunnel that had a slide turn so you were not able to see the end. There were bats all over the place and for several reasons we were not allowed to touch the walls. We were also not allowed to run and scream. When we arrived at the other end of the tunnel we had to go back in pairs, without any lights! I was with a first year student and we were both very scared, you could not see anything at all! She was hitting the wall with her foot all the time and then we had to go back to the middle again.
The floor was full of big pebbles and it was very hard to walk on them. Then I started asking about her hobbies and the music she likes to make her feel more comfortable. We finally made it! But it was scary though! I went to bed early and fortunately I did not had any nightmares.

The next day Aug. 2 we started with cleaning, breakfast and playing games. This time we played hit and run. Because I didn’t sleep very well that night I felt a little sick and then suddenly Eden, the big Ausi, was throwing a ball towards Museon but it hit my head quite hard. Eden asked “are you ok” but I was dizzy and sat down for a while. Next Tyler came to me and told me not to act like a sissy and join the game again. I was thinking of hitting him in the face but I walked away very calm and then started crying. I think it was a mixture of little sleep, home sickness, it was all too much. It relived me however and everyone was very nice to me.

We also went outside to slam water melons while being blindfolded! We first had to turn around a few times while being blindfolded and then had to listen to instructions from your group members. The first three of our group started but they all missed. When it was my turn I did not see anything . They told me when the melon was right in front of me and I used all my power to hit it and I SUCCEEDED!
I splashed it in two parts on the first hit! Even the boys failed to do that so I was very proud of myself! Afterwards we ate the melon and watched how the others were doing.

That afternoon we finished our drama, selected costumes and finished the decors. The we practiced virtually nonstop and went for the general repetition!
At the international Night everyone did their performance and everything was pretty funny, especially because the AFS people improvised a lot and the Japanese had written their texts on their arms and it looked pretty awkward.

After the performances we went to the camp fire were we learned a traditional dance. To me it looked like a Japanese dance on German music…. very …. interesting!
We also danced the official Yosakoi dance dressed in red vests.
Then we sang a song and suddenly went for a shower and then to bed.

By the way, I am now seeing Kanji for a month! That is worth telling you!

The last day Aug. 3 we had to do the final clean up. We went for dinner and next we went to the gym where we had the awards for the best teams in games, drama and for the best actor and actress! Our team won the game award and we ended third in Drama. And Shina, our second years won the award for best actress! We were awarded with snacks and a trophy. Well Museon and me were left empty handed, but it was fun!
Next we sat in groups and were allowed to speak Japanese! But that was hard for us. The AFS students had to move to other groups in order to speak with all of them. It was very funny and nice.

At the beginning we were not that enthusiasts but it turned out to be a very nice time and I made a lot new friends! Although they live somewhat far away.
In the bus back home I was sitting next to Reina, our group leader, because we share the same interests. We already decided to see each other when I come to Asahikawa or she comes to Sapporo.

Then we went back by train, again for 2 hours. On Sapporo station an AFS woman was waiting for us. We were all rather astonished to see how many people there were on Sapporo station. Next we decided to go out for dinner. The boys wanted to have Gyudon, that is meet on rice. When Erika and I looked at each other we both knew what we wanted to have for dinner! Yes indeed, these super delicious TEMPURA! Later it appeared not to be Tempura but Katsu, a sort of Tempura but then different, super nice! We choose the same menu as last time and when Emma said she had enough Erika and I immediately attacked her plate! No one leaves that food untouched! We were fully stuffed and nothing was left!


I thought my host parents would pick me up but I had to find it all out by myself with these buses and so. They know how disastrous I am with public transport. And I did not wanted to spoil my money on public transport so I walked home all the way. It took me 45 minutes but luckily I brought my music so it wasn’t that bad. There was no one home and I took a shower. Then my host mom arrived and we had melon and I went to sleep. I was completely exhausted, but the camp was well worth it!

Geplaatst in AFS Meeting, School @en | Een reactie plaatsen

UL Kamp met AFSers!

3 augustus
2012

Van 31 juli tot 3 augustus had ik kamp met alle AFSers uit Sapporo en Asahikawa. Het kamp was georganiseerd door een only-girls school in Asahikawa die ons graag wilde uitnodigen. Waar UL voor staat weet ik niet 😛

We moesten om half 8 al op Sapporo centraal staan, maar ik was er al sinds 7 uur! Onze express trein ging om 8 uur. De reis duurde 2 uur maar het was gezellig met Emma en Erika en de AFS jongens, al zaten die apart.

Toen we in Asahikawa aankwamen was er in eerste instantie niemand van AFS en we wisten niet waar we heen moesten. Uiteindelijk zijn we naar de busplaats gelopen en daar kwamen we een vrouw van AFS tegen en twee meiden van de school die ons mee naar de bus namen. We moesten namelijk nog eens 2 uur rijden voordat we bij het kamp aankwamen.

Er waren 2 regels op het kamp: Je mag alleen Engels spreken en zo min mogelijk met andere AFSers. De eerste regel gaat in strijd met de AFS regel waar je zoveel de taal moet spreken van het land en de tweede regel was ook beetje lastig aangezien we de mensen in Asahikawa sinds Tokyo niet meer hadden gezien en elkaar ZOVEEL te vertellen hadden!

De meiden van de school spraken trouwens redelijk goed Engels. Ik schijn de enige te zijn die op een Japanse school zit waar niemand (nauwelijks) Engels spreekt dus ik was erg verbaast! Aan de ene kant is het goed voor mij, maar studenten in mijn school durven minder tegen mij te praten omdat ze geen Engels kunnen en ik kan ze ook niet vragen hoe iets zit aangezien ze geen Engels kunnen! Lastig, maar wel goede uitdaging.

Er waren trouwens 4 Engels leraren, waarvan 1 lerares en 1 NEDERLANDER! Ja! Een Nederlandse leraar! Ik bel soms wel eens met mijn ouders in Nederland, maar om face-to-face Nederlands te praten is toch anders! Het was wel grappig om weer een Nederlander te zien, hij was ook echt zo Nederlands! Al woont hij hier al super lang.

Op het kamp aangekomen werden we in groepen verdeeld. Ik was samen met 3 eerstejaars, 2 tweede jaars en Museon, de Koreaan. Onze groep heette Venus. Samen met de groep moesten we 4 dagen schoonmaken en sliepen we met onze groep en een andere groep op 1 kamer. Behalve de jongens, die waren apart!

Het gebouw was een oud basisschoolgebouw, het was geloof ik wel gerenoveerd speciaal voor kamp. Het was een heel schattig  klein gebouw.

Op dag 1, nog steeds deze dag, gingen we spelletjes spelen om het ijs te breken. Voetballen, Wie is het? en andere spelletjes. We moesten met onze groep ook een drama voorbereiden van 10 minuten. Alles in het Engels.

We kregen een titel en moesten daar een drama op bedenken. Onze groep had de titel: The Foolish Terrorist.

We kregen vervolgens een kamer en een laptop waar we ons script moesten schrijven. Het was alleen allemaal een beetje awkward. De eerstejaars zeiden helemaal niks en de tweejaars wilde wel meedenken maar het ging niet zo soepel. En we moesten het na 3 dagen ook nog eens optreden. Ik voelde mij dus erg aangesproken om het script te schrijven omdat niemand echt iets deed en ik er totaal niet tegen kan als er iets moet gebeuren en niemand doet wat. Gelukkig hielpen Museon en Reina (de groepsleider) mij wel.

We sliepen op futon in een tatami-kamer, helemaal Japanse stijl, zoals in Tokyo. Ik heb geen moeite met futon maar wel als het te dun is, het was dus niet erg comfortabel. Vergelijkbaar met liggen op tapijt!

De douche en bad waren net als in Tokyo een openbare ruimte. Ik blijf erbij, het voelt niet prettig maar zodra je je kleren uit doet en de douche in rent in je op een krukje gaat zitten en je gaat wassen valt het best mee.

De tweede dag, 1 augustus moesten we eerst opruimen, we moesten we vloeren vegen. Daarna gingen we ontbijten. We moesten allemaal nummertje trekken en we zaten elke dag verspreid over alle tafels om met zoveel mogelijk mensen te praten.

We gingen vervolgens weer spelletjes spelen, basketbal, volleybal etc.

Met lunch gingen we naar een meer dichtbij het kamp. Het was echt een heel mooi meer! Ik had alleen mijn goede camera niet bij dus ik heb foto’s met mijn iPhone gemaakt.

In de middag moesten we weer aan onze drama werken. Omdat we meer script moesten had ik zo iets van, als jullie niks doen, ga ik ook niks meer doen. Uiteindelijk toch maar verder verzonnen. Het ging wel soepeler dan de dag ervoor. De eerstejaars gingen de achtergronden schilderen en ik ging samen met Museon en de tweedejaars het script afschrijven.

In de avond gingen we een HORROR film kijken. Ik heb totaal NIKS met horror, maar om nou als enige beneden te blijven was ook weer zo.. Het was The Grudge. Japanners zijn als de dood voor dingen die eng zijn maar ze vinden het ook helemaal geweldig.

Vervolgens gingen we naar een VERLATEN TREIN TUNNEL in het bos terwijl het pikdonker was.

We liepen eerst met de hele groep met licht door de tunnel die een flauwe bocht had. Er waren allemaal vleermuizen en we mochten niet de muren aanraken om verschillende redenen. We mochten ook niet gillen of rennen. Aan de andere kant van de tunnel aangekomen moesten we per tweetal of drietal TERUG LOPEN! Zonder licht. Ik was samen met een Japanse eerstejaars. En we waren allebei SUPER bang. Want in de tunnel zag je echt niks, echt HELEMAAL niks. En zij raakte steeds de kant van de muur aan met haar voet en dan moesten we meer naar het midden. En er waren gigantische kiezelstenen en het was hartstikke moeilijk om te lopen. Ik bedacht mij toen dat ik haar de hele weg zou vragen naar haar hobbies, muziek die ze leuk vind. Net zoals je een prik krijgt! Als mensen tegen je blijven praten let je minder goed op wat eng of pijnlijk is! We hadden het uiteindelijk gered! Maar het was wel eng!

Toen we terug gingen, ging iedereen nog de film afkijken maar ik had geen zin in nachtmerries en ik was best wel moe, dus ik ging al vroeg slapen!

De volgende dag 2 augustus, gingen we weer schoonmaken, ontbijten en spelletjes spelen dit keer trefbal. Ik had alleen al super slecht geslapen en voelde mij niet zo lekker en toen gooide Eden, de grote Australier, een bal richting Museon maar hij kwam keihard tegen mijn hoofd. En eerst zei ik “Gaat goed!” tot dat ik duizelig werd en ik even ging zitten. Vervolgens ging Tyler mij even vertellen hoe erg ik mij wel niet aanstelde en dat ik niet zo moet zeiken. Ik had hem best een klap in zijn gezicht willen verkopen maar ik liep vervolgens kalm weg en barstte in tranen uit. Ik denk dat te weinig slaap, heimwee, alles een beetje te veel werd. Voelde mij daarna een stuk opgelucht en iedereen was heel aardig voor me.

We gingen ook naar buiten om geblinddoekt een watermeloen met een stok kapot slaan! We moesten eerst geblinddoekt rondjes draaien en vervolgens naar coördinaties van de groep luisteren. Eerst gingen 3 van ons team het proberen maar ze sloegen mis. Toen ik aan de beurt was zag ik natuurlijk helemaal niks. Toen ze zeiden dat ik er recht voor stond gebruikte ik al mijn power om de watermeloen kapot te slaan en HET LUKTE MIJ! Ik had hem in 1 keer door de midden!! Zelfs de jongens kregen hem niet in 1 keer door de midden. Ik voelde mij dus best trots! Daarna mochten we hem lekker opeten en gingen we toekijken hoe de andere het probeerde.

In de middag gingen we ons toneelstuk afwerken. Kostuums uitzoeken en de achtergronden afschilderen. Daarna non-stop geoefend en uiteindelijk een generale repetitie gehouden!

Op de International Night ging iedereen zijn stuk opvoeren. Het was allemaal heel grappig, vooral omdat de AFSers bijna alles improviseerde en de Japanners alles op hun armen hadden geschreven en het allemaal heel droog overkwam.

We gingen na de voorstellingen met zijn allen naar het kampvuur. Daar gingen we vervolgens een volksdans doen. Ik geloof een Japanse op Duitse muziek, was.. erg interessant!

We gingen ook nog de officiële Yosakoi dans dansen! Met een rood vestje en klappers! Lijken een beetje op die spaanse klappers, maar dan anders.

We gingen zingen en daarna heel abrupt douchen en slapen.

Deze dag had ik trouwens ook een maand met Kanji! Wel een prestatie dat even genoemd mag worden!

De laatste dag 3 augustus, moesten een grote schoonmaak houden. We gingen eten en daarna naar de gymzaal waar we uitreikingen hadden voor beste team (met spelletjes), beste drama’s en beste acteur en actrice! Ons team haddden de spelletjes gewonnen! En we werden derde met onze drama, en Shina, de tweedejaars had prijs voor beste actrice gewonnen! We kregen als prijs snacks en troffee! Museon en ik kregen eigenlijk niks maar het was wel gezellig!

Daarna gingen we in groepen zitten en mochten we Japans praten! Maar dat was moeilijk. Steeds moesten de AFSers van groep veranderen om zo met alle groepen te praten! Heel leuk en gezellig.

Aan het begin van het kamp had niemand van AFS er zin in maar uiteindelijk was het super gezellig en heb ik een hoop nieuwe vrienden gemaakt! Al wonen ze beetje ver weg.

Terug in de bus zat ik naast Reina, onze groepsleider, omdat we zelfde intresses hebben! Als ik keer naar Asahikawa ga hebben we alvast afgesproken! En andersom!

Terug in de trein en weer 2 uur naar huis. Op Sapporo centraal aangekomen stond er een AFS vrouw op ons te wachten. We stonden vervolgens allemaal op een rij ons te verbazen hoeveel mensen er in Sapporo centraal liepen. Na het verbazen besloten we om uiteten te gaan. De jongens wilde Gyudon eten, dat is vlees op rijst. Eerst gingen we, de meiden, ook mee maar toen ik en Erika elkaar aankeken wisten we allebei wat we liever wilde eten! Inderdaad, super lekkere TEMPURA! Het bleek trouwens helemaal geen tempura te zijn, maar Katsu, soort tempura maar dan anders, super lekker! We namen weer wat we vorige keer ook namen. Toen Emma zei dat ze vol zat vielen Erika en ik haar bord meteen aan! Niemand laat DAT eten staan. We zaten echt vol maar we hebben alles op!

Terug naar huis dacht ik dat ik wel opgehaald zou worden, maar ik mocht het allemaal lekker zelf gaan uitzoeken met bussen en die shit. Mensen die mij kennen weten wat voor disaster ik ben met openbaar vervoer. En ik had eigenlijk geen zin om mijn geld te verspillen dus ik ben helemaal terug gelopen! Dat heeft me drie kwartier gekost. Gelukkig had ik lekker muziek dus zo vreselijk was het niet. Thuis aangekomen was er niemand, niet zo leuk thuis komen. Vervolgens een douche genomen en toen kwam mijn gastmoeder thuis, heb toen meloen op en ben gaan slapen! Was helemaal verrot. Maar het was wel een geslaagd kamp!

Geplaatst in AFS bijeenkomst, School | 1 reactie

Karaoke en Hanabi

27 juli
2012

25 juli hadden we een karaoke middag met de uitwisselingstudenten van school omdat Rachael bijna weg gaat, 12 augustus. We kregen er pizza bij en het was heel gezellig! Ik kon nu wat beter meezingen dan de eerste keer toen ik naar karaoke ging met hun!

Ik heb er verder niet zoveel over te vertellen! Behalve dat niemand door had dat Jordyn, degene in het grijze shirt, een heel raar gezicht trok en wij daar later pas achterkwamen! 😀

27 juli was een groot Hanabi, vuurwerk, festival in Nakajima Park! Ik wilde eerst met Kanji gaan, maar die had geen tijd dus ben ik met Erika en haar schoolvriendinnen meegegaan!

Ik kon dit keer eindelijk mijn yukata, japanse jurk, dragen! Ik dacht eerst dat ik het zelf wel kon doen maar uiteindelijk heb ik toch met gastmoeder opgebeld voor hulp! Mijn yukata is gebroken wit met roze bloemen, heel mooi! Ik viel wel erg op aangezien heel veel meiden een zwarte yukata met bloemen hadden.

We spraken af in Odori waar we vervolgens purikura gingen nemen! We waren alleen met teveel mensen om eigenlijk de yukata goed te zien. Het was wel leuk!

We zijn helemaal naar Nakajima Park gelopen, wat heel ver was en niet erg gemakkelijk op de yukata schoenen, soort houten teenslippers.

Het vuurwerk was vlakbij de brug en we gingen met zijn alleen in het gras zitten, maar wel op een matje natuurlijk! Daarna gingen we de 7Eleven plunderen voor eten en hebben we van het vuurwerk genoten. Er was ook nog een uitwisseling student van Erika’s school. Die hier 3 weken blijft.

Erika ging met twee andere meiden van de groep opzoek naar haar vriendje, wat best onmogelijk was in de mensenmassa! Ik bleef over met 3 andere en het was super gezellig! Ze konden zelfs beetje Engels. Iedere keer als een high school Japanner Engels spreekt ben ik helemaal overdonderd!

Het vuurwerk was heel mooi! Ze hadden zelf gezichtjes, hartjes en kikkers! Waarom ze hier trouwens vuurwerk het hele jaar afsteken… Ik heb geen idee, het zal wel iets te maken hebben met legendes of mythes. Het is in ieder geval heel erg leuk! Ik ben benieuwd met Oud en Nieuw! Het wordt sowieso een witte kerst en nieuw jaar. Het begint hier namelijk half November te sneeuwen, en dan houd het niet meer op tot maart! Nu vind ik het nog wel grappig, maar ik denk dan niet!

Toen het afgelopen was, ging ik met twee andere terug met de subway! De een woonde een station voor mij en de andere na mij! Toen ik op het station aankwam deden mijn voeten zo zeer dat ik heb gewisseld naar sportschoenen, wat er niet uit moet hebben gezien! Het liep een stuk beter, en daar ging het om!

Geplaatst in Dagtrip, School | Een reactie plaatsen

Karaoke and Hanabi

27 juli
2012

Juli 25 we had a karaoke afternoon with the exchange students from school because Rachel is leaving soon, August 12. We had a pizza and we had a lot of fun! This time I was better able to sing along then the first time I went to karaoke with them!
I don’t have so much to tell about it except that no one noticed that Jordyn, the one in the grey shirt, showed a funny face and we later found out about it! 😀



July 27 there was a big Hanabi, fireworks festival in Nakajima Park ! I first wanted to go with Kanji but he was busy so I went with Erika and her school friends!
This time I could finally wear my yukata, japanese dress! First I thought I could dress myself but I finally called my host mother for assistance! My yukata if off white with pink flowers, very nice! Most of the girls wear dark yukatas with flowers.
We met at Odori were we took Purikura! Unfortunately the group was too big to show all yukatas, but it was fun!

We walked all the way to Nakajima park, that is pretty far and quite uncomfortable with these yukata shoes that are a sort of wooden slippers.
The fireworks was near the bridge and we all sat down in the grass, on a mat of course. Then we went to 7Eleven for food and we enjoyed the fireworks. The was also an exchange student from Erika’s school that will stay for three weeks.

Erika went with two other girls searching for her boyfriend, pretty useless in this crowd! I stayed with three other girls and it was very nice! They could even speak some English. Every time a high school student speaks English I am pretty much overwhelmed!
The fireworks were beautiful! They had even faces, hearts and frogs! Why they have fireworks festivals all year… I don’t know, I probably has something to do with legends or myth. It is at least very nice!
I wonder what happens with new year. It will be a white Christmas and new year anyway. It start snowing half November anyway and it won’t stop until March. Now it sounds funny but then it won’t be.

When it was finished I went with two others back home with the subway! One lives a station before mine the other one station further. When I arrived at the station my feet hurt that much that I changed to my sports shoes. That must have looked awkward but it was much more comfortable.

Geplaatst in Day trip, School @en | Een reactie plaatsen