Tweede echte schooldag + Speech!

12 april
2012

Vandaag was mijn (derde) tweede echte school dag. Ik moest vandaag speechen voor heel de school. Gek genoeg was ik niet heel erg nerveus, misschien omdat ik maandag dacht dat ik voor iedereen moest speechen en ik toen echt bloed nerveus was.

Ik moet wel wennen aan mijn treinreis, het is namelijk heel druk (om 7.15 al ja), gelukkig kon ik vandaag wel zitten. Er kwam de volgende stop alleen een hele enge man (rond de 30?) voor mij staan en later naast mij zitten. Hij zag er heel lelijk uit en zijn hand was iets te dicht bij mijn benen en hij staarde me heel de tijd aan. Aan de andere kant zat een jongen van een andere high school, ik ging uiteindelijk maar heel dicht tegen de high schooler zitten. Bij mijn overstap bleef die man me volgen. Ik heb hem toen echt met de meest dodelijke blik aangekeken en ben heel hard weggelopen.

Ik had vandaag de eerste twee uur gym, gym ja. Mensen die bij mij op school hebben gezeten weten hoe gruwelijk hekel ik aan gym heb. Ik en Rachel volgen gymles met de twee klassen van de derdejaars op donderdag en met twee klassen van de tweedejaars (niet onze eigen klas) op vrijdag. De jongens en meiden zijn trouwens gescheiden, omdat de jongens gewoon veel beter zijn.
We moesten eerst in rijen staan, op lengte, en vervolgens kaarsrecht staan en als de lerares wat ‘schreeuwde’ moest je ineens anders gaan staan, het lijkt beetje op een militaire training. Daarna moesten we met zijn tweeën stretchen. De een helpt de ander zo ver mogelijk te stretchen. Ik ben echt totaal NIET goed in stretchen en gelukkig was ik met een meisje die heel voorzichtig deed. Het tweede uur gingen we naar buiten en moesten we onze buitenschoenen aan doen. De meeste hadden sportschoenen en sommige loafers, dat zijn die lelijke schoenen die je buiten met je uniform moet dragen. Ik had alleen loafers en omdat ze nieuw waren deden ze verschrikkelijk pijn. Ik kreeg toen schoenen te leen die ik mag houden voor buiten gym. Ik dacht dat we moesten rennen of iets anders intensiefs, maar we moesten alleen maar lopen. Rondje langs de golf’baan’. Met school gaan we waarschijnlijk ook een keer golfen. De golf’baan’ is heel grappig, je kan afslaan per verdieping (4 in totaal) en er is een gigantisch net die de ballen tegen houdt. Ik vroeg me af waarom er verdiepingen zijn, maar dat is gewoon een praktische reden dat er geen ruimte is voor een baan. Ik probeer nog wel een keer een foto te maken!

Het derde uur had ik modern Japans. De lerares was echt heel.. streng. Ze werd boos dat mijn rok te kort was (hij komt tot mijn knieën) en ze begon half te schreeuwen in het Japans, wat ik niet begreep dus ik keek haar alleen maar aan. Gelukkig zeiden mijn klasgenoten toen dat ik geen Japans sprak en de rest van de les negeerde ze mij.
Het vierde uur had ik weer priveles van Yamazaki sensei (leraar). Het vijfde en zesde moesten we weer naar de gymzaal voor speeches, ook de mijne…
Ik en Dugun, de jongen uit Kenia, moesten langs de zijlijn zitten samen met andere Yamanote studenten en de directeur. Dit keer waren ook de eerstejaars in de gymzaal, alle leerlingen van de school dus, in totaal rond de 1000 studenten. Eerst ging de brassband een liedje spelen, vervolgens wat leerlingen de eerstejaars toespreken en daarna de directeur. Wij moesten ook mee op het podium. Eerst werden we geïntroduceerd en vervolgens moesten we onze speech houden. Ik had wel een klein papiertje bij mij maar het ging echt perfect. Een week geleden wilde ik nog liever dood gevonden worden dan mijn speech houden maar ik ben echt heel erg blij dat ik het heb gedaan! Want als ik nu in de school loop begroet iedereen mij of roept Micheru!! Of komt naar me toe en vraagt iets aan mij. Ook terug naar huis is iedereen heel enthousiast en praat tegen me.
We hadden ook nog clubintroducties van de school. Voor degene die het niet weten, de sportschool, voetbal club, tekenclub etc. zit allemaal in school. Iedereen vroeg aan mij of ik bij hun club wil, zelfs de rugby coach voor meiden vroeg het! En ZELFS de baseball club wat alleen voor jongens is!!  Ik weet nog niet bij welke club ik wil. Ik twijfel tussen meiden rugby, nee echt ja, omdat je daar heel veel mensen leert kennen, of badminton of track en field, rennen. Honda sensei (mijn counseler) zei dat chorus leuk is, maar ik kan helemaal niet zingen dus dat wordt hem niet. Ik wilde in eerste instantie tennis doen, maar daar zitten alleen jongens bij en is niet echt tennis maar tussen tennis en squash in.

Ik was rond half 6 thuis toen ik vervolgens meteen weer weg ging omdat we naar een welkomstfeestje voor de uitwisselingstudenten van de Hokkaido Universiteit gingen. Dat regelt Sato-san (mijn buurvrouw) dus mochten wij ook komen. Ik droeg mijn school uniform nog omdat we zo snel weg moesten. Iedereen op het welkomstfeetje was meer verbaast over mij in een schooluniform dan de andere 20 uitwisseling studenten. Er waren heel veel chinezen en mensen uit Rusland, Amerika, Engeland, Korea en andere landen. Ik heb met iedereen even praatje gemaakt. Vervolgens moesten zij ook speechen, maar ik moet zeggen, de mijne vond ik beter gaan! En dan te bedenken dat hun al twee jaar Japans studeren voordat ze naar universiteit gaan!
Ik heb ook nog met een aantal gastfamilies gepraat die het helemaal stoer vonden dat ik pas 17 ben en al een jaar van huis durf. Ook dat ik uit het kleine kikkerlandje kwam verbaasde een hoop!

We waren pas rond half 11 thuis, wat vrij laat is als je nog moet douchen en de volgende dag weer om 6 uur op moet staan.

Honda sensei had ook nog foto’s van mij en Dugun gemaakt toen we onze speech hielden. Ze gaat mij maandag de foto’s sturen dus die komen nog!

Geplaatst in School | Getagged , , | Een reactie plaatsen

Second day on school + speech

12 april
2012

Today was my (third) second real school day. Today I have to speech for the entire school. Strange enough I wasn’t very nervous, perhaps because I thought I had to speech last Monday for the entire school. Then I was really nervous!

I have to get used to traveling by train because at 7:15 it already very busy, but I was lucky to have a seat. At the next stop a creepy guy (about 30 years old) entered the train at was standing in front of me and later sat down next to me. He looked very ugly and his hand was a little too close to my legs and he kept staring at me. On the other side was a student from another high school. I finally went a little closer to the high school student. At my step over the man followed me. I looked at him with my deadliest look and ran away.

Today I started with gymnastics, two hours in a row. People at my school in Holland know how much I hate gymnastics. Rachel and me are having gymnastics together with two third year classes and on Thursday with two classes of the second year but not with  my own class. Boys and girls don’t have gym together, just because the boys are much better.

We had to line up in ascending length. We had to stand straight up and when the teacher yelled something you had to stand different. I seemed to me more like a military training. Next we had to stretch two by two. One helped the other to stretch as much as possible. I am really NOT GOOD AT stretching and was glad the other girl was very precautious. The second hour we went outside and had to wear our outside shoes. Most of them wear sports shoes and some wear loafers, those are these ugly shoes you wear with your uniform when you are outside. I just had these loafers and because they are brand new they hurt a lot. They then borrowed me shoes that I can keep for outside sports.
I thought we were going to run outside or some other intensive thing but we only walked around the golf court. We probably go out playing golf with school. The golf court is funny. The practice tee is four stories high and a huge net stops the balls. I wondered why it was four stories high but that has to do with space. I will make pictures some day.

The third hour I had modern Japanese. The teacher is very… strict. She got very angry at me and started to shout in Japanese. Later I understood that is was for my skirt being too short. (It goes until my knees). Fortunately my fellow students told her that I don’t understand Japanese (yet). The rest of the lesson she ignored me.

The fourth hour I had private lessons again with Yamazaki sensei. The fifth and sixth hour we went to the gym again for speeches, including mine…

Dunun, the boy from Kenia, and I had to sit along the side line along with other Yamanote students and the principal. This time it was including the first year students that makes about 1000 people.
The brass band started by playing a song followed by speeches by students and the principal. Later we had to go onto the podium. We were introduced and had to do our speech. I brought a little paper with notes but it went perfect. I week ago I rather be found dead than doing my speech, but now I am very glad I did it! Because when I now walk in school everyone says ‘Micheru!!’ of they ask me something. On my way home everyone is very enthusiast and talk to me.

Today was also club introduction. For those unfamiliar with Japanese schools, all sport clubs and cultural clubs are on school.
Everyone asked me to join their club, the rugby coach of the girls team asked me to join their team! And EVEN de baseball club asked me to join despite its for boys only! I have not decided yet. I am think I will choose between girls rugby, yes really, because their you learn to know a lot of people. Or badminton or track and field, running. Honda sensei (my counselor) said chorus would be nice. But I can’t sing at all so that’s not going to happen. I first of all wanted to play tennis, but only boys play tennis, and it is not real tennis but in between tennis and squash.

I came home at 17:30 went we immediately left for a welcome party at the Hokkaido university for exchange students. Sato-san organized the welcome party and asked us to come along. I was still wearing my school uniform because we had to leave immediately. They were more surprised about me in my school uniform than the other 20 exchange students. There were many Chinese and people from Russia, America, England, Korea and other countries. I had a short talk with each of them, They had to speech too but I think my speech went better! And then you have to known that they already studied Japanese for at least two years.

I also talked with some host families and they praised my guts to come to Japan, even more because I am only 17 years old. That I am from the tiny Netherlands surprised them.

We came home at 11 O’clock. That is pretty late if you have to take a shower before you go to bed and have to go up at 6 O’clock.

Honda sensei took some pictures of Dugun and me when we had our speech. She will send me these next Monday so you have wait for them!

Geplaatst in School @en | Een reactie plaatsen

(Second) first real school day!

11 april
2012

Today was my first real day at school and it was TOP! I woke up at 6 O’clock and prepared for school. Okaa-san had finished my Obento (lunch) 1 minute before I left because our rice cooker is a little broken. Therefore we didn’t know exactly how long it took to be ready. I got my train just in time!

On my way to school I met a lot of other students from my school. I never expected them to be so friendly but they all said hello or waved at me! They are so friendly.

My classroom is about the last one on the fourth floor. On my way there I met Rachel and we walked together to the classroom. All class mates stared at me and yelled “Kawaii”, (cute).

Class started at 8:40. The first 15 and the last 5 minutes of every day are always with the homeroom teacher. She then encourages everyone to do your best and she checks the home work.

In the morning we all had to go to the gym again and had to stand lined up class by class, boys separate from the girls. It started as one big chaos but in about 10 minutes we were exactly in lines. It was really boring, they spoke about doing your best and such (I understood that later). I couldn’t understand it.

There was a boy from another class, very brave, that introduced himself to me and is waving to me every time I see him in school. In the gym all the boys have to line up next to the girls, one line per class. On the left side was ,I call him nice guy, because he looks very friendly, the one that introduces himself. On the other side was a boy from my class that waves to me all the time and tries to speak English to me each time. I think they started to quarrel about who was allowed to talk to me, and then they started calling each other GAY, GAY, GAY. Really stupid! But funny though. My school is about 2/3 boys and usually they are very shy. But because our school is ‘cool’ they talk to girls!

Back to class Rachel and I went to the first floor where we have private lessons from Tamazaki sensei. We are with some other exchange students. Tui and Jordyn have a scholarship for sports and they will stay here for three years. My school is one of the best in sports of Hokkaido, They have won many cups and even became country champion!

Tui and Jordyn play rugby. Dugun is the other guy with a scholarship. He is from Kenia and is long distance runner. Rachel and Celeste (who is on holiday this week) are exchange students like me. Dugun and I arrived last month and Rachel and Celeste will be here for only a few weeks/month.

After one hour Yamazaki sensei arrived for an hour of private lessons Japanese. She started with simple greetings that I already knew. I do already know the two simple Japanese writings, Hiragana and Katakana. Yamazaki sensei had not expected that so there was actually not much that I could start with. Yamazaki sensei is very friendly and she speaks English very well!

After Japanese class we went back to class 2f to have lunch and to have English from my mentor. We had to tell them our name and hobbies. I was first! Then they all started to talk to me instead of to the rest of the class. Some of them I could not understand because their English is horrible. Others were very outrageous and assured me I had to remember their names or otherwise…. The students in my class are VERY nice. The talk to me and are waving! Very nice, even more because Rachel told they would ignore me the first time. I am very happy and they are so kind!

After class I went with Rachel to the tea ceremony club (sadobu). In Japan many students attend clubs after school. In the clubs the first, second and third year students are mixed that makes you get to know a lot of people. There are many clubs. I do not know yet what to choose, therefore I attended the tea ceremony today.

The tea ceremony was in a special room with tatami mats were you don’t wear shoes. The teacher was a very friendly women wearing a Kimono. She is a professional tea ceremony sensei. I do not know the official name.

I looked carefully what they were doing. We had to sit down lined up. Rachel and another girl prepared the tea. We also had two cookies and looked how they made our green tea. The tea was very hot, and everything I did was wrong, but that was ok since this was my first time. They all took time to explain everything. The club started at 4 O’clock and is finished at 7 O’clock, but I left at 17:30 for home since I have to travel a long distance.

I also made a picture with the tea sensei. She is the principals wife! So now I have a picture with the principal and with the principals wife! How great!

At the station there were quite some Yamanote students and they all said hello or waved. Two boys from my school took the same train I did. Because my Japanese is not that good yet I could only ask their year and say hello. There is also a boy that lives in Ainosato!

I like it very much on school and it is nice to meet people of my age.

Tomorrow I have to speech for the entire school. I am not that nervous like last Monday, I thought my speech on Monday was for the entire schools but then it was only for the teachers, and they all said my speech was very good. That makes me more confident.

Geplaatst in School @en | Een reactie plaatsen

(Tweede) eerste échte schooldag!

11 april
2012

Vandaag was dan mijn eerste volle schooldag en het was TOP! Ik was om 6 uur al wakker om mij vervolgens klaar te maken voor school. Okaa-san had in de laatste minuut voordat ik naar het trein station moest lopen mijn Obento (lunch) klaar, onze rijstkoker is namelijk soort van stuk, we wisten dus niet hoelang het nog duurde! Uiteindelijk op tijd bij trein en op naar school!

De weg naar school en op school werd ik begroet door een aantal mede leerlingen! Ik dacht dat niemand iets zou (of durfde te) zeggen maar iedereen is heel vriendelijk!
Mijn klas is een van de laatste op de 4e verdieping. Onderweg kwam ik Rachel tegen en gingen we samen naar de klas. Iedereen staarde mij echt aan en de hele tijd kawaii !!! (schattig).

De klas begint om 8.40 pas. Het eerste kwartier en laatste 5 minuten zijn altijd homeroom, dus met de mentor. Die zegt dan dat iedereen zijn best moet doen en zorgt dat formulieren en huiswerk worden gecontroleerd, althans daar lijkt het op.

In de ochtend moesten we weer naar de gymzaal. Iedereen moet per klas in rijen staan, jongens en meiden gescheiden. In het begin is het echt een grote chaos , maar na 10 minuten staat iedereen lijnrecht in de rij. Het is was echt ENORM saai, het ging (wat ik later hoorde) over dat we ons best moesten doen etc. Ik kon er weinig van volgen. Er is trouwens een jongen uit een andere klas die (heel stoer) zichzelf kwam voorstellen en iedere keer naar mij zwaait als ik in de gang loop. In de gymzaal moesten de jongens naast de meiden (per rij in klas) staan. Aan de linker kant stond de (ik noem hem nice-guy, omdat hij er heel vriendelijk uitziet, de jongen die zich kwam voorstellen) en aan de andere kant stond een jongen uit mijn klas die ook heel de tijd naar mij zwaait en probeert zoveel mogelijk Engels te praten wat totaal nergens op slaat. Vervolgens gingen ze nog even ruzie maken wie tegen mij mocht praten en vervolgens gingen ze elkaar uitmaken voor GAY GAY GAY. Echt heel droog, maar wel leuk. Mijn school is 2/3 jongens en normaal gesproken zijn ze heel verlegen, maar omdat onze school ‘cool’ is praten ze wel tegen meisjes.

Terug naar de klas gingen Rachel en ik naar de eerste verdieping waar we priveles krijgen van Yamazaki Sensei. Er zijn nog een aantal andere uitwisselingstudenten. Tui en Jordyn hebben een scholarship voor sport en zijn hier al een jaar en blijven hier 3 jaar. Mijn school is een van de beste sport scholen van Hokkaido. De school heeft ook ENORM veel prijzen en is zelfs keer landskampioen geworden!
Tui en Jordyn spelen rugby. Dugun is de andere jongen met een scholarship, hij komt uit Kenia en rent lange afstand voor onze school, hij blijft hier ook 3 jaar. Rachel, Celeste (die deze week op vakantie is) zijn uitwisseling studenten om de taal te leren. Dugun en ik zijn beide vorige maand aangekomen en Celeste en Rachel blijven hier nog maar paar weken/maanden.

Na een uur kwam Yamazaki sensei voor een uur lang Japans. Ze begon met hele simpele begroetingen en woordjes die ik allemaal al kon. Ik kon ook al de twee makkelijke schriften lezen. Dat had de leraar niet verwacht dus ze had eigenlijk niks waar ik mee kon beginnen. Yamazaki sensei is heel aardig, ze spreekt heel goed Engels!
Na de Japanse klas gingen we terug naar 2F klas om onze lunch te eten en laatste uur Engels te volgen van mijn mentor. We moesten onze naam en hobbies zeggen, ik moest beginnen! En iedereen sprak vervolgens tegen MIJ in plaats van de rest van de klas. Sommige mensen waren onverstaanbaar, omdat ze geen Engels kunnen, andere waren heel uitbundig en verzekerde mij dat ik hun namen moest onthouden of anders…. De mensen in mijn klas zijn super aardig! En ze praten tegen me of zwaaien! Heel leuk, want Rachel zei juist dat ze dat niet zouden doen, gelukkig is iedereen heel vriendelijk!

Ik ben vandaag na school samen met Rachel naar tea ceremony (sadobu) club gegaan, in Japan doen heel veel studenten clubs na school tijd. Alle eerste, tweede en derde jaars zijn gemixt waardoor je een hele hoop mensen leert kennen en bijvoorbeeld een sport of iets met cultuur/hobby leert. Er zijn een hoop clubs dus weet ik nog niet zo goed wat ik wil doen, vandaag ging ik dus kijken bij tea ceremony.
Er was een speciale kamer met tatami-matten waar je geen schoenen draagt. De lerares was een heel schattig vrouwtje in een kimono. Zij is professioneel tea ceremony vrouw, ik weet niet hoe zo iemand heet.
Ik keek vooral toe wat iedereen aan het doen was. We moesten in een lijn zitten en Rachel en een ander meisje gingen de thee voorbereiden. We kregen ook nog 2 koekjes en keken toe hoe ze onze (groene) thee klaar maakte, volgens de regels natuurlijk. De thee was echt heel heet, en ik deed echt alles verkeerd, maar dat maakte niet uit, want het is de eerste keer. Iedereen nam de tijd om alles uit te leggen. De club begon om 4 uur en eindigt normaal om 7 uur, maar ik ben rond half 6 terug naar huis gegaan omdat ik best ver moet reizen.
Ik ben ook nog samen met de tea sensei op de foto gegaan! Ze is trouwens de vrouw van de directeur! Dus ik heb een foto met de directeur en de vrouw van de directeur! Hoe leuk!

Op het station aangekomen waren er best veel Yamanote studenten, iedereen zegt wel hoi tegen mij of zwaait! Er zijn ook twee jongens van school die de zelfde trein nemen, het is dat ik nog niet goed Japans spreek maar anders had ik wel meer dan, Hallo welk jaar zijn jullie, gezegd. Er is 1 jongen die ook in Ainosato woont!

Ik vind het super leuk op school! En ik ben wel blij dat ik nu met leeftijdsgenoten om kan gaan.
Morgen moet ik speechen voor de hele school. Ik ben niet zo nerveus als de maandag, want toen dacht ik namelijk dat ik voor heel de school moest speechen en bleek het alleen de leraren te zijn. En iedereen zei dat mijn speech heel goed is, dus ik heb er een goed gevoel over!

Geplaatst in School | Een reactie plaatsen

Holiday!

10 april
2012

Holiday! Yes yes, now already! Today is introduction day for the first year students. In Japan senior High School is three years. I am ni-nen, second year.

This morning I went with Okaa-san to calligraphy lessons. We planned to do that some days earlier but our family is SO busy. We went to the ‘central Ainosato’ building. In the building were also dancing lessons. All grandmothers :P. The calligraphy lessons  were attended by old people but also people of 30/40 years old. Everyone was surprised that there was a foreigner. And they spoke only Japanese to me, I smiled to them.

The calligraphy sensei (teacher) helped me with my first Kanji (Chinese/Japanese characters) what ‘Small and Big’ means. After two times I was already bored and tried some more difficult Kanji. I asked sensei how to write my name in Kanji! I remembered the first two characters but forgot the last one!
They were surprised that my Kanji looked so good, especially because this is my first time writing Kanji.

Red ink is only used by sensei


One hour later we went home to leave immediately. We went for an Obento! A Japanese ‘ ‘lunchbox’. We went to a very nice shop in French and English style. Japanese like European styles! A sort of Buckingham Palace and Versailles style.

I finally choose a simple pink obento.

Tomorrow is my second school day and I am already looking forward to it!

Geplaatst in Holiday, Host family @en | Een reactie plaatsen

Vakantie!

10 april
2012

Vakantie! Ja ja, nu al! Vandaag is namelijk de introductie voor de eerstejaars. In Japan heb je in Senior High School 3 jaren. Ik ben ni-nen, tweedejaars.

In de ochtend ben ik met okaa-san naar kalligrafie klas gegaan! Dat zou ik eigenlijk al eerder doen, maar mijn familie is ZO druk. Het was in hetzelfde gebouw als ‘centraal Ainosato’ (stelt niks voor, Ainosato is echt een buitenwijk van Sapporo :P) Er zijn in het gebouw ook lessen voor soort dansen. Allemaal oma’s :P! In de kalligrafie klas waren ook oude mensen en paar rond de 30/40. Iedereen was helemaal ontdaan omdat er een buitenlander was. En ze bleven maar Japans praten, dus ik maar weer beetje lachen.
De kalligrafie sensei (leraar) hielp mij met mijn eerste kanji (Chinese/Japanse karakters) was ‘Klein en Groot’ betekende. Na 2 keer vond ik het al saai en zocht ik naar moeilijkere kanji. Ik vroeg ook aan sensei hoe je mijn naam in Kanji moest schrijven! Ik wist de eerste 2 wel maar de laatste was ik vergeten! Iedereen was helemaal verbaast dat mijn kalligrafie zo goed was, helemaal omdat het de eerste keer is!
Rode inkt (voor kanji) gebruikt  trouwens alleen de leraar!

Na een uur gingen we naar huis om vervolgens weer weg te gaan. We gingen een obento kopen! Een Japanse ‘brood’trommel. We gingen naar een heel lief winkeltje, helemaal in Engelse en Franse stijl. Japanners houden van westerse stijlen! Beetje Buckingham Palace en Versailles stijl.
Ik heb uiteindelijke een simpele roze obento gekocht!

Morgen is mijn tweede school dag! En ik heb er heel veel zin in!

Geplaatst in Gastfamilie, Vakantie | 1 reactie