Round 1 met Wakana, Yuhei en Fumiya

16 september
2012

Ik zou vandaag eigenlijk een rugby game met de meiden spelen maar je moest vervoer allemaal zelf regelen en aangezien dat niet makkelijk is zonder auto ging dat hem niet worden. Ik was eerder de week ook gevraagd door Yuhei of ik samen met Wakana en Fumiya iets leuks wilden doen. Dat leek mij dus een beter plan!
Yuhei is namelijk terug uit Nieuw-Zeeland waar hij 3 weken een uitwisseling heeft gedaan en Fumiya is terug uit China! Dus clubje weer compleet. Heb allemaal chinees moeten onthouden van Fumiya. Hij is helemaal gek van Kanji (karakters) en kan er gigantisch veel schrijven, hij heeft ook een eigen website het is veel oude kanji die niet meer gebruikt wordt, maar hij kan alles schrijven wat op zijn website staat! (Voor mensen die Japans leren leuk om een kijkje te nemen!)

We hadden om tien uur afgesproken waar Yuhei al stond te wachten. Vrij snel kwam Fumiya maar Wakana.. we kregen smsje dat ze beetje laat was! As usual, schreven we terug.

We namen de metro die we helemaal uit moesten zitten. We gingen namelijk naar Round 1! Dat is een giga speelhal van 5 verdiepingen waar je kan honkballen, tennissen, volley- basket- voetballen, machine spelletjes kan doen, rollerskaten, biljard, karaoke en wat niet! Het was heel gaaf en heel vermoeiend. Ik heb ontzettend gelachen omdat het echt (te) gekke mensen zijn! We deden heel veel 2 tegen 2 spelletjes waar we allemaal leuke vreugdedansjes deden en heel erg gelachen hebben!

We zijn na Round 1 naar een karaokebar gegaan vlakbij Sapporo station. Want in Round 1 moest je apart betalen en dat was duur vandaar. Ik heb lekker frietjes op als snack! En dat eet ik niet vaak nee, maar als ik het eet, dan ben ik even in de hemel.

We hebben een hoop liedjes gezongen en het was super gezellig. Karaoke met Japanners is wel anders dan als er buitenlanders bij zijn, misschien omdat ze er meer aan gewend zijn. Wakana is trouwens echt mega goed! Echt die zingt zo zuiver en lief! Fumiya is ook goed! Alleen ik en Yuhei bleven beetje achter.. Maar dat drukte de pret niet! 😛

Ik zou eigenlijk vroeg naar huis gaan om Kanji nog even te zien omdat die een week weg gaat naar een plaats ver weg van Sapporo (10 uur met bus) maar ik kreeg ineens een mailtje dat hij druk was. Ik ben toen uiteindelijk met Wakana en de rest gebleven en we hebben lekker avondeten op! Okonomiyaki! Het ziet er, moet ik eerlijk toegeven, niet heel lekker uit maar het is wel heel lekker! En makkelijk. Je moet het namelijk zelf klaar maken op een plaat. Het was echt ontzettend heet, maar wel lekker!

Weer een geslaagde dag, morgen heb ik vrij van school en ga ik met een ander meisje shoppen!

Geplaatst in Dagtrip, Sapporo | Een reactie plaatsen

Met Yui Soba eten & shoppen!

15 september
2012

Vandaag heb ik met een meisje van school afgesproken. Ze heet Yui en ze zit in derdejaar, waar ik op donderdag altijd gym mee heb. Ze is een heel lief en heel druk! We gingen vandaag bij haar part-time job Soba eten!

We hadden in de ochtend afgesproken bij Kotoni station. Japanners zijn altijd heel erg van de tijd, maar jonge mensen komen best vaak te laat! En zo dus ook Yui! We gingen eerst een stuk fietsen naar haar buurt. Bij een shrine vlakbij haar huis was een soort mini festival. Er waren aantal kraampjes met eten en spelletjes. In de avonden is het bij zulke mini festivals heel druk en gezellig maar in de ochtend zijn er vaak alleen kinderen. We hebben een crêpe op en beetje rondgelopen. We zijn ook nog naar een winkel gegaan met allemaal frutsel spulletjes voor in huis of bureau spulletjes, en allemaal heel goedkoop!

Rond half 12 gingen we naar haar parttime job toe om soba te eten! Het was een heel oud en klein restaurantje die echt een opknapbeurt kan gebruiken. Haar collega’s waren wel heel lief! En helemaal excited dat deze buitenlander bij hun kwam eten. Soba is trouwens een soort noedels maar dan anders. Het was lekker! Maar niet heel erg bijzonder.

Na de lunch gingen we naar een soort indoor winkelcentrum. We hebben een hele hoop kleren gekeken maar uiteindelijk niks gekocht. Ook moest ik Yui advies geven over makeup! We hebben, natuurlijk, purikura genomen. Daarna zijn we naar haar huis gegaan. Daar mocht ik blijven eten! Ze woont samen met haar ouders, een zusje en broertje. De moeder was een heel rustig persoon en heel aardig. Haar zusje heb ik maar heel eventjes gezien. Die vader en broertje kwamen later thuis die mij echt wel even goed gingen bestuderen!

De moeder had voor Yui en mij eten gemaakt. Ik dacht dat we met zijn allen zouden eten, maar nadat ik naar huis ging, gingen de ouders en broertje pas eten. Japanners zijn sowieso niet van die samen-eters en misschien omdat ik er was wisten die ouders ook niet goed wat ze moesten doen.

Ik heb wel hele leuke dag gehad! En we gaan zeker weten nog keertje wat leuks doen binnenkort!

Geplaatst in Eten, Sapporo | Een reactie plaatsen

English conversation club!

6 september
2012

1 keer in de twee weken help ik bij de Engels-spreken-club. Het is officieel geen club maar er zijn wel mensen die het heel leuk vinden. Ik wilde eerst niet doen maar omdat ik de enige niet-sport uitwisseling student ben die Engels spreekt heb ik mij toch maar opgeofferd. Dylan, een oud Yamanote-uitwisseling student helpt ook. Hij is na twee jaar terug in Sapporo om een baan te zoeken, maar hij wilde graag helpen. We doen allerlei spelletjes en rollenspellen. Het heeft weinig inhoud omdat de Japanners eigen geen Engels spreken maar het is wel grappig. Er was dit keer ook een jongen uit derdejaar, hij was net een week terug van zijn uitwisseling in Australië. Hij spreekt dus goed Engels maar hij wil geen Engels praten omdat hij denkt dat hij nog niet goed genoeg is. Na de club over was, uurtje maar, gingen we naar Kotoni station lopen waar we met zijn alleen purikura hebben genomen. Er zijn officieel meer mensen in de club, maar we hebben maar met paar purikura genomen.

Geplaatst in Club, School | Een reactie plaatsen

Rugby game van Kanji

1 september
2012

Vandaag ben ik samen met Jurat, een chinees meisje die in een land woonde waar ik de naam niet van kan onthouden en vloeiend Japans spreekt en hier al jaren woont, naar de rugby game van Kanji wezen kijken. Ik zou in eerste instantie alleen gaan, maar ik vroeg of zij mee wilde en dat vond ze leuk! Ze zou namelijk met Tui, de Nieuw-Zeelander een film gaan kijken. Ze wil niet toegeven maar ze vind hem heel leuk!

Kanji’s vader en zusje kwamen ook kijken. Kanji had al veel over mij verteld en zijn vader gelooft niet dat ik hem leuk vind omdat ik daar veel te knap voor ben! Hij wilde mij heel graag ontmoeten maar ik was stik nerveus. Vooral omdat ik niet wist hoe hij er uit zag, hoe ik tegen hem moest praten en wat ik moest doen.

Eerst had ik met Jurat in Odori afgesproken om purikura te nemen en om nog wat te eten. We hebben twee keer purikura genomen en het was super leuk! Jurat is zelfde jaar als mij en heel erg spontaan en .. druk!

We zijn samen met de metro naar de wedstrijd gegaan. Toen we het Yamanote team zagen, vooral papa’s en mama’s kwam Kanji’s vader naar me toe, dat wist ik toen hij zei “”Michelle!! Kanji no papa desu!!” (Ik ben Kanji’s vader) hij gaf me aan hand en hij zag er heel aardig, sportief uit. Zijn zusje was heeel erg verlegen en keek mij met gigantische ogen aan. Toen Kanji’s vrienden in de gaten kregen dat ik er was stond iedereen mij helemaal aan te kijken en stootte ze Kanji aan dat ze het helemaal geweldig vonden dat ik kwam. We kregen van een vrouw vlaggetje om Yamanote aan te moedigen! Ze speelde tegen Ritsumeikan, dat is de school waar Inês heen ging en ook haar vriendje speelde in het team. Ik en Jurat kende heel de regels niet en klapte mee als iedereen begon te klappen. Het was trouwens ook heel warm, ja het was 33 graden en ik had een kort jurkje aan en zonnebrand vergeten! Domste wat ik tot nu toe heb gedaan. Ik ben helemaal verbrand en ik heb het idee dat mijn hele lichaam een schaafwond is!

Na een tijdje begrepen we een soort van hoe rugby werkte en Yamanote was super goed! Ze zijn de beste in Hokkaido. En ze hadden dus ook gewonnen! Met 67-5 als het goed is.

Daarna was er nog een prijsuitreiking en gingen we naar huis. Kanji vond het een goed idee als ik mee in de auto van zijn vader ging! Ik was alleen super nerveus. Toen we bij zijn dormitory aankwamen ging hij nog douchen en zat ik alleen in de auto met zijn zusje, heel awkward aangezien ze heel verlegen was. Ik heb geprobeerd om wat te vragen maar ik wist ook niet zo goed wat ik moest doen. Zijn vader liet mij oude foto’s van Kanji zien wat heel grappig is. Zijn vader houd heel erg van humor maar met de taal ging dat niet helemaal soepel dus probeerde hij op andere manieren grappig te zijn.

Toen Kanji klaar was met douchen gingen we naar Sapporo (de stad) waar zijn vader Kanji geld in zijn hand duwde en vervolgens wegliep met zijn zusje. Kanji zei dat we samen konden eten maar ik dacht dat we met zijn allen zouden eten maar was alleen snack. We hebben hele lekkere crêpes op en hebben naar optredens gekeken in Odori Park. Er bleek weer soort festival achtig iets te zijn. Na anderhalf uur gingen we weer naar zijn vader en zusje toe, we gingen terug naar Kotoni (waar ik en Kanji vlakbij wonen) om te eten. Kotoni heeft heel veel restaurants. De vader was wel beetje bang dat ik niks zou lusten maar Kanji zei meteen dat hij zich daar geen zorgen over hoeft te maken omdat ik veel eet. We zijn uiteindelijk bij Gaja gaan eten. Dat is een restaurant met een soort barbecue binnen. Je kunt dan allemaal verschillend (rauw) vlees en groente bestellen om vervolgens zelf te maken. Heel gezellig en leuk concept! We hadden ook rijst besteld en Kanji had de grootste en grootste cola besteld! Bizar, maar hij heeft het nodig!

Het was heel gezellig al was zijn zusje nog steeds in shock. Ik besef mij nu dat zij waarschijnlijk maar een paar keer in haar leven een buitenlander heeft gezien.

Terug naar huis werd ik thuisgebracht door de vader van Kanji. Ik bedankte hem en Kanji liep nog even mee. Ik wist niet zo goed of ik goede indruk had achtergelaten maar daar hoefde ik mij geen zorgen over te maken want zijn vader vond me helemaal geweldig maar wist niet zo goed wat voor houding hij moest geven.

Ik ben trouwens heel erg verbrand. Alles deed heel erg zeer en ik heb de print van mijn sandaal-hakken op mijn voet. Maar het was zeker een leuke dag! En ik hoop dat ik ook met Kanji keer naar de ouders toe kan in Hakodate!

Geplaatst in Dagtrip, Eten, Sapporo | 3 reacties

Met Wakana naar de film

25 augustus
2012

Zaterdag ben ik samen met Wakana naar de film geweest. Dat is dat meisje wat ik had ontmoet bij het Yosakoi festival. Omdat Fumiya nu in China is en Yuhei in Nieuw Zeeland had ik beloofd met haar af te spreken zodat ze niet zo alleen zou zijn.

We hadden om 10 uur afgesproken in Sapporo station en ik was vrij laat. Maar Wakana kwam 30 minuten niet opdagen dus ik dacht dat er misschien iets gebeurd was. Ze had blijkbaar haar trein gemist en naar mijn Japanse mobiel gesmst die ik bijna niet gebruik nu ik internet op mijn iPhone heb. Toen ze kwam zijn we meteen tickets voor de film wezen kopen, The Avengers!

Na het kopen van de kaartjes hadden we nog hoop tijd over, we zouden eerst naar karaoke gaan maar hebben dat veranderd in shoppen! Ze wilde namelijk een cadeau kopen voor haar vriendje zijn verjaardag. Onderweg van Sapporo station naar Odori hebben we super lekker ijs gegeten! Ze hebben hier echt de raarste smaken. Ik had aardbei gemixt met banaan en lemon genomen! Daar hou ik toch meest van! Verder naar Odori werd ik ineens van rechts aangevallen door.. SATO-SAN! De gastmoeder van Tyler, die naast mijn eerste gastgezin woonde. Haar dochter had een dans wedstrijd en ze was helemaal bezorgd hoe het nu met mij was en of alles goed ging. Ik was ook nogal geshockeerd. Ik heb dat tegenwoordig best vaak dat mensen mij op straat ineens aanspreken. Van 30 % weet ik niet eens wie het is maar lach ik maar gewoon. Vaak zijn het Yamanote studenten die heel veel makeup dragen en hun praat bruin spuiten, totaal onherkenbaar dus.

Na het kopen van het cadeautje in Odori hebben we nog langs winkels gekeken voor leuke kleren. Terug in Sapporo station heb ik een tas gekocht die ik een tijdje geleden al gezien had. Gelukkig was hij er nog! Hij is bruin met goud en strikjes, heel lief! Ik heb ook nog nieuwe oordopjes gekocht omdat mijn precious senheissers het hadden begeven! Ik heb nu felgroene van Sony! Ze zijn niet zo goed als Sennheiser, maar dat verkopen ze hier niet dus ik moet het er maar mee doen!

Wakana en ik hebben ook nog Starbucks gedronken en zijn daarna naar de film gegaan. Gelukkig hadden we al tickets gekocht want 10 minuten voor de voorstelling stond er een rij van hier tot.. Amsterdam! Terwijl ze 10 kassa’s open hadden! We gingen de film in 3D kijken. Het was echt een super gave film! Mocht je hem nog niet gezien hebben, zeker de moeite waard!

Na de film moest Wakana werken en ging ik terug naar huis! Het was echt super gezellig en ik kan niet wachten om ze weer te zien!

Geplaatst in Dagtrip, Sapporo | 1 reactie

To the movies with Wakana

25 augustus
2012

Saturday I went to the movies with Wakana . She is the girl I met at the Yosakoi festival. Since Fumiya is currently in Chine and Yuhei in New Zeeland I promised to go out with her so she would not be alone.

We agreed to meet at Sapporo station at 10 O’clock and I was pretty late. But Wakana did not show up for thirty minutes and I thought something might have happened to her. But she missed her train and sent me a sms on my Japanese mobile that I hardly use since I have internet on my iPhone. When she arrived we immediately went for the movie tickets: The Avengers!

We had quite some time left and instead of going to the Karaoke we went for shopping! She wanted to buy a present for her boyfriend’s birthday. On our way to Odori we had a super delicious ice cream! Here you can choose the strangest tastes. I choose strawberry mixed with banana and lemon! That’s my favorite! On our way to Odori I was suddenly attacked from the right by.. SATO_SAN! Tylers host mother that lives next to my first host family. Her daughter had a dance competition and she was worried of how I was right now and asked if everything was ok. I was a little shocked. I have that often lately that people suddenly start to talk to me. In 30% of these cases I don’t know who it is and I just smile. Often they are Yamanote students wearing a lot of makeup and colored hair that I don’t recognize at all.

After buying the present in Odori we have looked around for nice cloths. Back in Sapporo station I bought that purse that I had seen a while ago. They still had it! It is brown with gold and has bows, very sweet! I also bought new earphones because my Sennheisers broke down! Now I have these fluorine green by Sony! They aren’t as good as the Sennheisers but they don’t sell them here so this was the best alternative!

Wakana and I had a Starbucks and then went to the movie. We were lucky to have tickets already because now there was a line from here to … Amsterdam! Even with 10 cash desks open! We went for the 3D movie. It was awesome! If you haven’t seen it yet, it’s worth seeing it.

After the movies Wakana had to go to work and I went home. It was so nice, I can’t wait seeing her again!

Geplaatst in Day trip, Sapporo @en | Een reactie plaatsen