School, schoolreisje en boter

24 augustus
2012

Aan alles komt een eind en dus ook aan mijn zomervakantie. Dinsdag op school moesten we de klas schoonmaken. Ik dacht dat ze een grapje maakte aangezien we dat voor de vakantie ook hadden gedaan. Niet dus. We kregen nog een speech van de directeur en leraren dat we ons best moeten doen. Het duurde EEUWIG! Er vielen zelfs mensen flauw in de gymzaal omdat het zo warm was. Daarna schoollied gezongen, om er zeker van te zijn dat we die niet vergeten waren! EN een uniformcheck, wat ook eeuwig duurde. Meiden werden gecontroleerd op lengte van rok, piercings, geverfd haar, makeup en lengte van nagels. De jongens werden gecontroleerd op lengte van haar, geverfd haar, nagels (de niet-sport jongens hebben vaak SUPER lange nagels!!) en piercings. Met 1000 studenten duurde dat dus wel even.

Dillen, een oud Rotary uitwisseling student in Yamanote, kwam ook langs. Ik was bij Honda-san praten toen hij op de deur klopte. Ik stelde mij voor toen hij zei dat we elkaar al hadden ontmoet. Het kostte me 5 minuten om te herinneren waarvan. Maar ik had hem in een winkelcentrum ontmoet! Er waren geen lessen dus zijn we samen nog door school gelopen om leraren op te zoeken. Iedereen was helemaal geshockeerd dat ik met hem door de school liep en iedereen vroeg of hij mijn vriendje was. Gelukkig heeft Kanji ons niet gezien dus hoefde ik ook niets uit te leggen! 😛

Hij komt de Engels praten-club helpen met begeleiden. Hij woont namelijk 5 minuten van school bij zijn oude gastgezin en is opzoek naar werk in Sapporo!

Woensdag en Donderdag hadden we een soort van les-dagen maar niet heel serieus. Vrijdag hadden we schoolreisje! De eerstejaars gingen lopen in een natuurgebied iets buiten Sapporo. De tweedejaars gingen boter en melkproducten maken en de derdejaars.. de derdejaars gingen naar een fucking pretpark!

Op school aangekomen waren er 10 bussen voor de tweedejaars. 10 BUSSEN!! Elke klas had zijn eigen bus. We moesten best ver rijden, anderhalf uur. En ik ben geen ochtend mens dus neem ik elke kans om bij te slapen. Dat lukte helaas niet omdat het meisje naast mij vragen bleef stellen. Ze was wel aardig gelukkig.

We gingen naar een soort poldergebied toe waar we gedropt werden om vervolgens 5 kilometer te lopen naar de plaats van bestemming. We droegen trouwens allemaal ons gymuniform omdat dat makkelijk was. Toen ik ontdekte dat de bussen DEZELFDE weg namen naar de plaats was ik best wel pissed. Het was erg benauwd en het was saai. Aangekomen moesten we allemaal in klas rijen staan, zoals in de gymzaal op woensdag als we met zijn allen mentoor kwartier hebben. Vervolgens werden we verdeeld met twee klassen wat we gingen doen. Ik en een andere klas gingen dus boter maken. Maar eerst gingen we met zijn allen onze lunchbox eten! Dat was wel gezellig omdat je met iedereen mocht eten wie je wilde.

Na de lunch gingen we dus boter maken. We moesten eerst melk 20 minuten kloppen in een melkpak. De jongens hielpen gelukkig de meiden waardoor het iets minder lang duurde! Na het kloppen was de melk boter geworden en moesten we het overige melk afgieten en de boter soort schoonmaken met water. Daarna moesten we al het overige melk uit de boter persen en toen we klaar waren verdeelde we de boter en mocht je het mee naar huis nemen.

We gingen direct na het boter maken terug naar huis in de bus. Dit keer kon ik wel slapen!

In de avond had ik met Kanji afgesproken die vertelde HOE LEUK HET PRETPARK WEL NIET WAS! En ik vertelde natuurlijk hoe leuk boter maken was. Had het niet willen missen! 😉

School viel gelukkig heel erg mee, ik was wel nerveus omdat ik nu enige uitwisseling meisje ben en enige in de klas maar het viel allemaal mee!

Geplaatst in Dagtrip, School | Een reactie plaatsen

School, school trip and making butter

24 augustus
2012

Everything has an end and so has my summer holiday. Tuesday we had to clean up our class room. I thought they made a joke since we did that right before the summer holiday, Not!
The principal and teachers gave a pep talk that we have do to our best and such. It took ages! Some people fainted since it was so hot in the gym. Next we sang the school song to be sure we did not forget it and last but least, the uniform check that also took a very long time. Girl were checked on length of the skirt, piercings, hair paint and nail length. Boys were checked on hair length, hair paint, nail length (Boys that do not play sports often have ver long nail!!) and piercings. With 1000 students that all takes a while.

Dillen, a former Rotary student at Yamanote, also came by. I was with Honda-san when he knocked at the door. I introduced myself and he said we met before. It took me 5 minutes to remember where we met before, but I met him in a shopping center! We had no lessons but we walked around the school to look for the teachers. Everyone was shocked that I walked through school with Dillen and they all asked if he was my boyfriend. Luckily Kanji did not see and I did not have to explain! 😛

Dillen will help the English speaking club. He lives only 5 minutes from school with his former host family and is looking for a job in Sapporo!

Wednesday and Thursday we had lessons, but not very serious. Friday we had a school journey! The first years went for a walk in the field somewhere outside Sapporo. The second year students went for making butter and milk products and the third years… the third years went to a fun park!

When I arrived at school there were 10 buses for the second year students. strong>10 BUSES!!. Each class had its own bus and we had to drive for one and a half. I am not a morning person so I took a nap in the bus. Unfortunately that did not went well since the girl next to me kept asking questions. Fortunately she was very kind.

We went to the countryside where we were dropped 5 km from our destination to walk the last part. We were wearing our school uniforms because that was better. When I found out the buses took the same road as we did I was a little bit upset. It was quite stuffy and boring. On arrival we had to line up per class, just like in the gym on Wednesday when we have our mentor hour. Next we had to do things together with two classes. I started with making butter, but only after we had our lunch! That was nice because you could sit with anyone you like.

So, after lunch we started making butter. First we had to shake milk for 20 minutes. Luckily the boys assisted the girls and that speeded up everything. After shaking the milk turned into butter. We had to separate the butter from the milk and clean the butter with water. Next we had to press the water out of the butter. When we were finished the butter was shared amongst us for taking it home.
Next we went home with the bus. This time I could sleep!

That evening I saw Kanji and he told me HOW MUCH FUN THE FUN PARK WAS! And I told him how much fun it is to make butter. He wished he could have joined me! 😉

School was easy although I was a little nervous before hand since I was now the single exchange student in the class, but it was ok!

Geplaatst in Day trip, School @en | Een reactie plaatsen

Surprise met Inês en Kanji

14 augustus
2012

Inês, een AFSer uit Portugal die inmiddels terug naar Portgual is, kwam deze terug naar Sapporo. Een weekje, om haar vriendje te verrassen! Ze had vanaf toen ze terug was constant gewerkt om het geld bij elkaar te krijgen en kwam dus terug. Ze had het alleen aan mij verteld en ik aan Kanji want dat mocht. Ze wist niet zo goed hoe ze haar vriendje, wat een vriend is van Kanji, moest verrassen, daarom hebben Kanji en ik geholpen.

Eerst hebben Inês, ik en Kanji geoefend in het parkje. We zaten met zijn drieen op bankje toen er ineens een man met dochtertje naar ons toe kwam. Hij vroeg waar we vandaan kwamen dus Inês zegt, Portugal, ik zeg Nederland en wat zegt Kanji… Mongolië! Ik en Inês keken hem aan alsof hij gek was geworden. Die man bleef praten tegen ons en nadat hij weg was barstte we in lachen uit.

We gingen elkaar ontmoeten bij een hotel. Haar vriendje, Koshiro, kwam van kamp en de bus zou vlakbij het hotel stoppen. Kanji had met Koshiro afgesproken om even te praten. Toen hij er was hebben ik en Ines ons verstopt bij een personeelsuitgang achter een parkje. Wij hadden dus zicht op hun maar hun niet op ons. Kanji vertelde aan Koshiro dat Inês laatste tijd heel druk was, en daarom was Koshiro een beetje pissed. Kanji vertelde dat hij van mij had gehoord dat Inês laatste tijd heel vaak uit was geweest en met andere jongens aan de haal was gegaan. Koshiro was echt heel erg verschrikt en Kanji bleef toen alsof het echt zo was. Als sign dat we mochten komen deed Kanji zijn petje af. Kanji zei dat Koshiro het haar zelf maar moest vragen als hij het wilde weten en op dat moment stond Inês achter hem.

Het was echt een geweldig moment, zijn gezicht was echt priceless. Hij geloofde niet eens dat ze het echt was en kon 10 minuten lang geen woord uitbrengen!

Beetje bijgekomen moesten Kanji en ik alweer weg omdat we bij stipt 9 uur thuis moeten zijn.

Ik zou Inês nog zien in die week maar we kregen onmogelijk contact dus we hebben elkaar uiteindelijk niet gezien. Gelukkig heb ik nog wel veel contact met haar via de mail dus dat is mooi!

Ik had nog 1 week vakantie, terwijl ik dacht twee, maar was toch 1, ik heb deze week vooral doorgebracht in mijn bed. Kanji had kamp, en vrienden waren druk. Ik had deze week ook hele erge heimwee en zat echt in een dip. Deze familie is heel erg druk met werk waardoor ze bijna nooit thuis zijn waardoor ik mij heel alleen voel. Gelukkig begint school wel weer snel, ook al ben ik wel nerveus omdat Rachael er nu niet meer is.

Geplaatst in Sapporo | Een reactie plaatsen

Surprise with Inês and Kanji

14 augustus
2012

Inês, an AFS student from Portugal that went back home to Portgual already, came back to Sapporo. Just for one week to surprise her boyfriend! Since she was back home she worked all the time to earn money for this trip. She only told me about it and I told Kanji, that was allowed. She did not know how to surprise her boyfriend, who is a friend of Kanji, therefore Kanji and I joined the plot!

Inês, Kanji and I first practiced in a park. We were sitting on a bench when suddenly a man with his daughter came to us. He asked where we are from and Inês says: Portugal, I said Holland and what said Kanji… Mongolia! Inês and I looked at him as if he became crazy. That man kept talking to us and after he left we cried from laughing!

We would meet at a hotel. Her friend, Koshiro, came back from camp and his bus would stop near the hotel. Kanji made an appointment with him just for a talk. When he arrived Inês en I hide in a small park. We could see them but they didn’t see us. Kanji told Koshiro that Inês was very busy lately and that made Koshiro a liitle pissed off. Kanji told Koshiro that he heard from me that Inês went out very often with another boy. Koshiro was really in shock and Kanji pretended if he was telling the truth. We would come as soon as Kanji would take off his cap. He advised Koshiro to ask Inês himself if he wanted to be sure and on that moment Inês stood right behind him

That was really a great moment, his face was priceless. He could not believe she was really Inês and couldn’t speak a word for 10 minutes!

Kanji and I had to leave since we have to be home at 9 O’clock.
I would see Inês again that week but I could not reach her anymore. We however have a lot of contact by e-mail, so that’s good!

I still had holiday for one more week, while I first though it was two weeks, but this week I spend a lot of time in bed. Kanji was on camp and my friends were busy. I was rather homesick and felt depressed. This family is very busy and are almost never at home and that makes me feel alone. Fortunately school begins soon although I am a little nervous since Rachel won’t be around anymore

Geplaatst in Sapporo @en | Een reactie plaatsen

Lake Toya met gastfamilie

13 augustus
2012

Vandaag en morgen ga ik samen met de familie op ‘vakantie’. Het is maar heel kort maar dat is vrij normaal in Japan. Japanners hebben namelijk maar beperkt aantal vrije dagen die ze het liefst niet eens opmaken om de ander in het bedrijf niet op te zadelen met extra werk! Japanners zijn ook meer van korte tripjes dan vakantie zoals wij in Nederland kennen. Het is natuurlijk anders maar dat maakt het niet minder leuk!

We gingen rond half 8 rijden richting Lake Toya. De neef, en vrouw en dochtertje, en de oma van de moeder waren ook mee! Haar neef woont in Nagano, dat ligt.. ja vlakbij Tokyo maar dan iets verder weg, google maar! Hij heeft een 2jarig dochtertje en haar naam is Waka. Oma woont trouwens in hetzelfde appartementencomplex. Het was lekker vol in de auto.

We gingen eerst naar de begraafplaats om wierrook en bloemen neer te leggen bij de ouders van oma (?) daarna gingen we in de auto richting lake Toya.

Het autorijden duurde eeuwig. Ze hebben in Hokkaido 3 soorten wegen, de normale wegen met stoplichten en zo, een express way, daarvoor moet je met een soort creditcard betalen (lijkt beetje op tolwegen) en je hebt nog een ander soort express way. Ze hebben hier trouwens ook geen snelweg zoals wij kennen. Je kunt trouwens wel overal komen met de gewone (in Nederland binnendoor wegen) komen, alleen duurt het eeuwig. En zo onze reis naar de bestemming ook.

Als aller eerste stopte we bij een groot meer omringd door bergen! Heel mooi. Daar hebben we even rondgekeken en er was soort mini museum met voornamelijk beren. Hokkaido heeft namelijk heel veel wilde beren!

Daarna hebben we weer een heel stuk gereden en kwamen we langs een veld met koeien! KOEIEN! Ja die zie je niet veel hier. Het voelde dus een beetje zoals Nederland, maar dan anders!

De volgende stop was bij Lake Toya, iets verder op was ons hotel. We hebben genoten van het mooie uitzicht en beetje in de winkeltjes rondgekeken. Je kon ook een helicopter vlucht maken en dat wilde otou-san ook heel graag! Hij vroeg eerst of ik ook mee wilde, maar ik hou niet zo van vliegen dus ik heb gekeken!

Aangekomen in het hotel gingen we naar onze kamers. Ik sliep samen met de moeder en oma op een kamer. Het was half westers, half Japans. Westers met bedden, Japans met tatami-vloer en laag zitten.

Ik, Waka, de neef van die moeder en mijn gastvader gingen zwemmen. Het was niet heel groot maar wel grappig met glijbanen en golfslagbad. Het was de eerste keer zwemmen sinds ik in Japan ben. Wat mij opviel was dat ze geen badmuts droegen, terwijl Japanners vaak over hygiënisch zijn. Wat mij ook opviel is dat mensen hele jurken en kleding droegen over hun badkleding. Ik voelde mij met mijn bikini erg.. naakt. Maar die mensen zie ik toch nooit meer dus ik vond het wel best! Na het zwemmen ging ik douchen in de hotelkamer, en ging de rest douchen in het publieke bad van het hotel, de onsen. Ik wilde opzich wel mee, maar ik douche altijd vrij koud en die baden zijn zo verschrikkelijk warm dat ik oversloeg. En ik was het ook een beetje zat dat mensen mij steeds aankijken, laat staan als ik ook nog naakt ben.

In de avond gingen we met zijn allen in het hotel eten. Er was een lopend buffet en het was echt hemels. Ik ben niet helemaal weg van de kookkunsten van deze gastmoeder dus ik heb mij helemaal vol gegeten met alles wat er goed uit zag. Na het avondeten gingen we terug naar de hotel kamer om even lekker uit te rusten. Vervolgens was er om 8 uur vuurwerk bij het meer.

Het was echt super mooi! Na het vuurwerk ging ik met mijn gastvader bingo spelen. De bingokaart kostte 10 euro!!! Maar de prijzen waren dan ook wel een geluidsset, nintendo, fiets, 10KG rijst etc! Maar helaas niks gewonnen, wel een gratis flesje water gekregen, of nou ja.. gratis! Flesje water van 10 euro.

 

De volgende ochtend, een regenachtige dag, hadden we een ontbijt, weer een buffet met Japanse dingetjes maar ook Westers eten. Iedereen was verbaast dat ik een Japans ontbijt over Westers koos. Na het eten gingen we inpakken en weer terug naar huis.

Onderweg naar huis zijn we gestopt bij een aquarium. Japanners houden van aquariums omdat ze dan kunnen vertellen welke vissen ze lekker vinden. Ik kan er nog steeds niet aan wennen en kan er alleen maar om lachen.

In de auto voelde ik mij heel ziek. In Hokkaido heb je drie soorten wegen, normale wegen, snelle wegen en nog snellere wegen. Van die snelle wegen heb je maar een paar en daarvoor moet je met een soort kaart tol voor betalen. De normale wegen brengen je overal maar duurt langer. Het zijn vaak slinger wegen en daar word ik niet vrolijk van.

Thuis hadden we nog avond gegeten met zijn allen bij de oma van mjin gastmoeder, die overigens in zelfde appartementengebouw woont.

Ik had liever met Kanji naar zijn ouders in een andere stad van Hokkaido willen gaan maar het was niet anders, gelukkig was het wel gezellig.

Geplaatst in Dagtrip, Gastfamilie, Vakantie | 1 reactie

Lake Toya with host family

13 augustus
2012

Today and tomorrow I go on a short vacation with my family. Short vacations are quite common in Japan. Japanese do not have many holidays that they not even want to use in order not to create extra work for the company! Japanese also prefer to have short trips instead of long vacations like in Holland. It is different for me but none the less fun!

We left home at 7:30 and drove in the direction of lake Toya. Mothers cousin, his wife and daughter and grandmother joined us. Her cousin lives near Nagano, and that is more near Tokyo… well, a little further but… Google it! He has a 2 year old daughter called Waka. Grandmother has an apartment in the same building where I live. It was pretty crowded in the car.

We first went to a seminary to put incense and flowers on the grave of grandmothers parents. Then we drove further to lake Toya.

The ride took ages. In Hokkaido there are three kind of roads. Ordinary roads with traffic lights and two type of express ways that you have to pay for. They are a sort of toll ways. They do not know highways like in Europe. You can go anywhere with the ordinary roads although it takes ages and so went our ride.

We had our first stop at a large lake surrounded by mountains! Beautiful! We looked around and there was a kind of mini museum  mostly about bears. Hokkaido has many wild bears!

Then, after driving for a long time, we passed a field with cows! COWS! You don’t see many around here. It felt like being in Holland, but then different!

The next stop was at lake Toya, near our hotel. We enjoyed the beautiful view and checked the local souvenir shops. You could also make a flight by helicopter and Otousan wanted to do that very much! He asked me too but I was a little affright so I watched from the ground!

In the hotel we went to our room. I shared a room with Okaasan and grandmother . The room was half western half Japanese. Western beds and low Japanese seats and a tatami floor.

We, Waka, the cousin and my host father went swimming. It was not big but none the less very nice with slides and artificial waves. This was the first time I went swimming in Japan. What surprised me that nobody wears swimming caps. What also surprised me that they were wearing dresses and cloth over their swimsuits. I was just wearing my bikini and felt rather… naked. But I don’t know these people so I don’t bother. After swimming I went for a shower in my room and the others went to the public bath in the hotel, the onsen. I wanted to join them but these onsen are so hot that I skipped them, and I also had enough from all these people looking at me.

That evening we had dinner in the hotel. They had a buffet and it was heavenly. I had everything that looked good. After dinner we chilled on our room and at 8 O’clock there was a big firework at the lakeside.

The firework was super nice! After the firework finished we went playing bingo. A bingo card was € 10.-!!! But the prices were very nice! Sound sets, Nintendo’s, bicycle, 10kg rice, etc! Unfortunately I did not win but at least got a free bottle of water, well free, a bottle of water for € 10,-

The next morning, a rainy one, we had a breakfast buffet with both Japanese and western food. They were all surprised that I choose Japanese over western food. After breakfast we went back home.

On the way home we stopped at an aquarium. Japanese like aquariums because then they can tell you which fish they like most. I am still not used to that, and can only smile about it.

Back home we had dinner at grandmothers place, she lives in the same building.
Kanji went to his parents, in another city in Hokkaido. I would have gone with him if I wasn’t on holiday but the holiday was very nice and funny.

Geplaatst in Day trip, Holiday, Host family @en | Een reactie plaatsen