Ultra Japan

19 september
2016

16-09-19-12-49-35-188_decoDay 1: 17 September 2016

ULTRA JAPAN! Een kleine droom die uitkomt. Ieder jaar kijk ik uit naar de Ultra sets van ULTRA Miami om te luist… Oh even voor de mensen die minder bekend zijn met de term ‘Ultra’.

Ultra Music Festival (UMF) is een 3-daags festival met elektronische muziek, dat jaarlijks in maart wordt gehouden in Miami. Het festival werd opgericht in 1999 en genoemd naar het album Ultra van Depeche Mode. Ultra heeft over de hele wereld festivals, die worden gehouden in: Ibiza, Buenos Aires, São Paulo, Santiago, Seoul, Kaapstad, Johannesburg en… Tokyo!

De kaarten gingen al vroeg het jaar in de verkoop en waren al snel ‘uitverkocht’. Omdat ik op dat moment nog niet wist of ik kon had ik geen kaarten gekocht. Zoals de meeste van jullie weten heb ik weer contact met Kanji na een ‘pauze’ van een paar maanden. Hij zei dat er op 5 september nog voor het laatst kaarten beschikbaar waren en had twee kaarten gekocht omdat hij nog nooit naar een muziek festival is geweest. Ik ben al vaker geweest en hij was altijd best jaloers. Maar naar Ultra ben ik nog nooit geweest! Lees verder →

Geplaatst in Dagtrip, Holiday, Tokyo, Vrienden | Getagged , , , | Een reactie plaatsen

Bezoek aan Japan Airlines

20 juni
2016

In het kader van het VIBE project heb ik samen met mijn Rotterdamse medestudenten en de Japanse studenten van Meiji Universiteit Japan Airlines (JAL) bezocht.

20160620_173901_Richtone(HDR) (1024x576)Even een korte recap: VIBE staat voor Vision on International and Business-related Education, en is een project tussen vier universiteiten: Rotterdam University of Applied Sciences (Hogeschool Rotterdam), University of Eastern Finland, Meiji University en J.F. Oberlin University . De beurs wordt verstrekt met subsidies van het Industrialised Countries Instrument Education Co-operation programma  door de Europese Unie en de Japanse overheid.

De taak van Meiji is het promoten van de stad Mashiko in Tochigi provincie. Mashiko is een kleine stad met als product pottery (en Japanse rijstwijn sake maar dat ligt iets anders) en ligt tussen de rijstvelden. Eind mei hebben we deze plek ook bezocht voor maar liefst vijf dagen. Ik ben er nog niet aan toegekomen om er iets over te schrijven maar om eerlijk te zijn was ik niet al te enthousiast. Misschien komt dat ook deels omdat ik totaal geen interesse heb in ongelijke potjes en bekertjes gemaakt van klei met aardse kleuren.

Na ons bezoek aan Mashiko hadden we een goed beeld van de stad en hoe we deze stad kunnen promoten onder Europese toeristen. De stad ligt slechts 2 uur met de bus van Tokyo. Het is dus wel degelijk een mooie escape naar traditioneel en plattelands Japan. Maar helaas heeft Mashiko town ook een grote concurrent dichtbij en dit is Nikko. Deze plaats wordt steeds populairder onder buitenlandse toeristen omdat het dichtbij Tokyo is maar dezelfde traditionele sfeer biedt als Kyoto.

Maar wij hadden de zware taak om dus de stad Mashiko te promoten wat ik al echt vanaf het begin dat we binnenreden in de stad een hopeloze opdracht vond.

Oké, nu vraag je je waarschijnlijk af wat JAL te maken heeft met een dorp in Tochigi die alleen met de bus makkelijk te bereiken is. Laten we daar op het eind op terugkomen. Lees verder →

Geplaatst in Meiji Universiteit, School, School trip, VIBE Beurs | Getagged , | 3 reacties

22e verjaardag

18 juni
2016

forever22Dit is de tweede keer dat ik mijn verjaardag in Japan vier, en ook de tweede keer dat ik tegelijk jarig ben met mijn vader die op de 17e jarig is! Gefeliciteerd pap!

De 17e was op een vrijdag en ben ik uiteten geweest met een vriend. Hij had mij getrakteerd op shabu shabu in Ginza. Dat is een beetje de PC Hooftstraat van Tokyo dus je kunt inbeelden wat de prijzen van het menu waren. Of beter gezegd, wanneer de serveersters kimono’s dragen is het waarschijnlijk boven je budget.

De volgende dag, 18 juni, was het echt mijn verjaardag! En kwam Amber naar mijn kamer met een zelfgemaakte Forest fruit oreo cheesecake. Ze had er met suikerstiften Happy Bday opgekregen en een chocolaatje met 22. Het was echt… misselijkmakend zoet. Toen ze de taart maakte had de Amerikaan in onze dorm haar aangemoedigd om er meer suiker in te doen. Ik heb dus helaas na een paar happen er lang naar zitten kijken maar helaas kreeg ik geen hap meer door mijn keel. Maar het gebaar was heel lief, dankjewel Amber!!

Die middag wilde we eigenlijk marshmallow taart eten in Ometesando maar we waren al zo misselijk dat we bij een station vlakbij onze dorm zijn uitgestapt om wat te eten in een grote shopping mall. We hadden een menu met patat, kip en vlees! Het was ontzettend lekker maar we hadden onze tong al heel snel verbrand. Oeps.

Die avond had ik via een Facebook oproep vrienden uitgenodigd om wat te drinken in een hele foute glitter bar in Roppongi. Deze bar heeft een all-you-can-drink tarief van 8 euro van 7 uur s’avonds tot 11 uur s’avonds. Amber en ik waren er vrij vroeg en er was nog niemand. De twee Koreanen uit mijn klas waren er wel vroeg dus begonnen we al aan een drankje. Rond half 8 / 8 uur druppelde steeds meer mensen binnen. Ik had verschillende mensen uitgenodigd zo’n 30 man, met in mijn achterhoofd dat minstens de helft zou afzeggen. Maar op een paar mensen na is iedereen gekomen! Het was dus een drukke boel maar volgens mij heeft iedereen zich wel vermaakt.

Omdat het die dag vrij warm was en ik best wel moe was wilde ik graag voor de laatste trein naar huis. Helaas waren we op 15 minuten na te laat. We hadden eventueel een taxi kunnen nemen maar we wonen best wel ver weg. Dus er zat niets anders op dan tot 5 uur doorgaan. We bleven uiteindelijk met een klein groepje over en hebben in de nacht de McDonald’s bezocht. De eerste keer dat ik daar eet sinds ik in Japan ben. Ik heb heerlijk een half uurtje daar geslapen op de bank tot iemand mij helaas kwam wakker maken en meesleepte naar de volgende tent. In Japan is uitgaan voor meisjes een soort van paradijs. Je komt overal gratis binnen en krijgt gratis drank. Ook wel gevaarlijk ergens. Maar goed, de meeste wilde terug naar de bar maar ik wilde heel graag zitten dus ik ben met een vriendin van de opleiding jaar boven mij door de uitgaanswijk gelopen. We zijn uiteindelijk bij een club binnen gevraagd en daar zag ik de VIP tafel waar dus meiden mogen zitten. Net toen ik zat en gratis tequila aangeboden kreeg ging een paaldanser een hele act opvoeren. Het uitgaansleven word hier vrij serieus genomen.

Het was 5 uur! Ja nu konden we eindelijk de trein nemen en ben ik samen met Amber en wat dormgenoten naar huis gegaan.

Het was zeker een geslaagde avond en de volgende dag heb ik alle appjes en Facebook felicitaties doorgenomen, bedankt daarvoor!

Geplaatst in Eten, Tokyo, Vrienden | Getagged , | Een reactie plaatsen

Sumo wedstrijd in Ryogoku

11 mei
2016

Samen met de mensen uit mijn dorm en andere internationale studenten van Meiji heb ik een Sumo wedstrijd bezocht. We waren met een groep van verschillende nationaliteiten: Frans, Spaans, Mongolië en Vietnam.  Het Vietnamese meisje had kaartjes geregeld en gelukkig wonen wij vlakbij het hart van de sumo, Ryogoku, ook wel Sumo Town. Hier staat als ik het goed heb de grootste sumo hall (両国国技館) van Japan.

kokugikanDeze hall heeft een capaciteit van 13.000 mensen en is een traditioneel gebouw naast het Edo museum. Per jaar worden er twee grote evenementen gehouden betreft Sumo. Dit was dus de tijd om te gaan. 11 mei zijn we dus met een groep van 9 mensen naar de sumo hall gegaan. Het kaartjes kostte rond de 40 euro en we hadden de.. slechtste plekken! Moet je nagaan wat je betaald als je beneden op zo’n kussentje zit met het risico dat een man van 200 kilo op je valt…

De kaarten gelden trouwens voor de hele dag, dit is als ik het goed herinner van 10 uur s’ochtends tot 8 uur s’avonds. Natuurlijk zijn de bekende sumo worstelaars pas in de avond en worden de wedstrijden over het algemeen ook steeds beter. We waren er rond uur of 2 na school en zijn tot de avond gebleven. Omdat ik die avond nog naar de bioscoop ging kon ik helaas niet de finale wedstrijd zien.

Gelukkig was het in het begin niet zo druk waardoor we stiekem op betere plaatsen konden zitten die iets dichterbij waren. Ik vond het heel bijzonder om dit een keer mee te maken.

Er gaan heel veel rituelen voorafgaand de wedstrijd die eigenlijk binnen 10 seconden afgelopen kan zijn. Sumo worstelaars worden heel erg gerespecteerd en gezien als BJ’ers (Bekende Japanners). Sommige van hen komen ook in amusement programma’s op TV. Buiten de hall wachtte heel veel (met name oudere) mensen op bepaalde sumo worstelaars die zij toejuichen. De winnaar van vorig jaar was trouwens een Mongool, een persoon uit Mongolië ja.

Er waren dus meerdere wedstrijden en sommige waren heel saai en snel klaar. Er zaten ook hele intense wedstrijden tussen waarbij het best lang duurde voordat een van de sumo worstelaars over de rand werd geduwd. Soms zo hard dat ze dus in het publiek belanden. Een keer viel een sumo worstelaar op iemand die een vrij dure camera bij zich had. Die liep uiteindelijk weg, waarschijnlijk met een plat fototoestel.

Heel veel Japanners hebben nog nooit een wedstrijd gezien in het echt. Sumo wordt wel in het seizoen veel op TV uitgezonden. Verder kun je ook sumo zien oefenen tegen betaling en kun je heel dichtbij komen. Maar over het algemeen zijn deze dagtrips en kaartjes vrij duur. Maar mocht je de kans hebben is het zeker leuk om het een keer mee te maken. Hieronder de foto’s.

Geplaatst in Dagtrip, Tokyo, Vrienden | Getagged | 1 reactie

Okinawa

4 mei
2016

img_1392Het is nu de vijfde keer dat ik in Japan ben, en het wordt wel eens tijd dat ik het paradijselijke Okinawa ga bezoeken. Gelukkig had Amber dezelfde wens! Voor de Golden week hebben we dus tickets gekocht van 4 mei tot 8 mei.

De golden week is een van de weinige ‘lange’ vakanties van de Japanners. Ze trekken er dus ook massaal op uit. Iedereen die ik ken verklaarde mij helemaal voor gek dat ik in deze week naar Okinawa zou gaan. Maar ook voor ons is dit een van de weinige vakanties dus we besloten het toch te doen.

Op bookings.com hadden een mooie aanbieding voor een super luxe hotel gevonden. We zouden dus eerst met zijn tweeën gaan tot Leanne, Singapore meisje, in onze dorm vroeg of ze ook mee mocht. We vonden dit beide wel leuk en hadden uiteindelijk een kamer voor drie personen geboekt. Voor we gingen hadden we het over meiden avonden, maskertjes en filmpjes kijken.

Onze heen vlucht was 4 mei om 8.40 vanaf Haneda. Ondanks dat Okinawa bijna bij Taiwan ligt, heb je voor binnenlandse vluchten geen paspoort nodig. Dat kwam goed uit want 7 mei loopt mijn toeristen visum af en ik heb nog steeds geen oproep van de immigratie gekregen om mijn studentenvisum op te halen.

De vlucht duurde zo’n 2 uur en aantal minuten. Aangekomen op Naha Airport voelde we meteen de warmte van het tropische eiland. Omdat we niet echt ontbijt op hadden besloten we vanaf het vliegveld meteen naar “International Street” (国際通り)  te gaan om wat te eten. Waarom is er een internationaal street? Okinawa is tijdens de tweede wereldoorlog een belangrijk strijdveld geweest van de oorlog tussen Amerika en Japan. Na de overgave van Japan kwam het Verdrag van San Francisco en kwam Okinawa onder tijdelijk bewind van de Amerikaanse regering, die daar hun op een na grootste marine- en luchtmachtbasis van Oost-Azië vestigden. Pas op 15 mei 1972 werd de soevereiniteit over Okinawa overgedragen aan Japan. De Amerikanen behielden echter nog wel militaire punten op het eiland. De cultuur van Okinawa is erg beïnvloed door de Amerikanen. En dat is zichtbaar in het eten en bepaalde gebouwen en cultuur.

International Street is een hele kleurrijke straat vol met toeristische winkeltjes zoals je die zou zien bij populaire bestemmingen aan de boulevards van Spanje. Verder Lees verder →

Geplaatst in Eten, Reizen in Japan, Vakantie, Vrienden | Getagged | 2 reacties

Circles en sportclubs

30 april
2016

20160430_171646-1024x576Het is weer een tijd geleden dat ik iets van mij heb laten horen. Ik moet eerlijk zeggen dat er veel is gebeurd deze maand en ik erg veel moeite heb om mijn plekje te vinden. Vandaag ging dat wel een stukje beter!

Een leuk onderdeel van universiteiten in school is dat je bij ‘circles’ kan. Een circle is een soort club die één of meerdere dagen trainen. Circles zijn er in allerlei soorten en maten, muziek, cultuur, vrijwilligerswerk en sport. Omdat ik het wel leuk vind om actief te zijn en je in clubs veel vrienden kan maken wilde ik graag bij de tennis circle. Van school had ik een boek vol met informatie over circles gekregen, helemaal in het Japans. Ik heb, met een beetje behulp van mijn woordenboek, een aantal clubs gemaild. Tennis leek mij wel leuk omdat ik dat in Nederland eigenlijk niet zoveel meer deed. Helaas kon ik niet meer meedoen vanwege de ‘inschrijfdatum die verstreken was’. Ik wilde mij inschrijven voor de gratis sportschool van school, maar ook daar was ik te laat met inschrijven. Ik kon vanaf juni weer inschrijven.

Vanaf het station waar ik vlakbij woon ben ik samen met Amber, mijn Nederlandse vriendin van Rotterdam, naar het sportveld gelopen die aan de andere kant van het spoor ligt tegenover onze dorm. Het is een sportpark met voetbalvelden, track en field baan, tennisbanen en een heel park. We waren heel benieuwd en wilde een rondje lopen. Maar toen kwam er een soort conciërge achter ons aangerend, hij vertelde ons zéér onvriendelijk “Go away”. Dus ik vroeg in het Japans waarom en of het park geld kost. Hij zei dat het niet geld kost maar dat het privéterrein is en we nú weg moesten. Amber en ik waren echt helemaal overdonderd. Aangekomen in onze dorm vertelde we onze Japanse dorm-genoot over onze ervaring. Hij was helemaal verbaasd en zei dat hij daar altijd hardloopt en geen lid is. Oftewel, we werden gewoon even keihard gediscrimineerd vanwege het buitenlander zijn. Dat gebeurt hier in Japan nog steeds helaas.

Enfin, door deze ervaringen had ik het een beetje gehad en voelde ik mij niet echt welkom. Omdat de meeste studenten in de lessen die ik volg buitenlands zijn heb ik weinig kans om met Japanse studenten te praten en vrienden te maken. Ik had dit eerlijk gezegd niet verwacht. Maar de meeste internationale studenten die in Japan studeren leren niet eens Japans en vinden het zo wel prima! Zij blijven ook maar 4 maanden. Lees verder →

Geplaatst in Meiji Universiteit, School, Tokyo, Vrienden | 1 reactie